διεθνή

Ύστερα από κάποιες μέρες επίσημων συνομιλιών και πολλούς μήνες διαδικασιών ηγεσίας και βάσης την 9η Μάη, ανακοινώθηκε η προσυμφωνία της Ενωμένης Αριστεράς (Izquierda Unida) και του Podemos, που τυπικά επικυρώνεται και από τη βάση των δύο κομμάτων.

Αγγλία:
Η εκλογή του Σαντίκ Καν, πακιστανικής καταγωγής μουσουλμάνου, στη δημαρχία του Λονδίνου είναι σημαντική είδηση. Ο «γιος του οδηγού λεωφορείου» νίκησε το δισεκατομμυριούχο υποψήφιο των Συντηρητικών. Η υστερία της Δεξιάς («έπεσε το Λονδίνο») αρκεί για να το αποδείξει. Σε καιρούς που η ισλαμοφοβική προπαγάνδα χτυπάει κόκκινο, σε μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης, οι δημότες δεν δίστασαν να ψηφίσουν μουσουλμάνο δήμαρχο, παρά τη βιτριολική ρατσιστική επίθεση εναντίον του προεκλογικά. Πολιτικά βέβαια, ο Καν ανήκει στη δεξιά πτέρυγα των Εργατικών, και αμέσως μετά την εκλογή του έκανε κριτική στον Κόρμπιν. Θυμίζει λίγο τον «πρώτο μαύρο πρόεδρο» στις ΗΠΑ. Δείχνει ότι δεν λέει κάτι από μόνη της μια αταξική «ταυτότητα», αλλά παράλληλα εκφράζει μια αλλαγή στάσης στην κοινωνία που δεν μπορεί να υποτιμηθεί...

Η Λατινική Αμερική στην κόψη του ξυραφιού

Η Κάτω Βουλή αποφάσισε την αποπομπή της Ντίλμα Ρούσεφ από τη θέση της προέδρου μέχρι τη διεξαγωγή της δίκης εναντίον της για διαφθορά, και πλέον αναμένεται η ψηφοφορία στη Γερουσία.

Το λαϊκό κίνημα στη Γαλλία που ξέσπασε με αφορμή την αντεργατική μεταρρύθμιση της Ελ Κομρί, αντέχει, περνώντας μάλιστα από δύσκολες εξετάσεις: τις διακοπές του Πάσχα. Με κλειστά σχολεία και σχολές, η νεολαία συνέχισε να αποτελεί πόλο ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας, καλώντας τη να σταθεί «Nuit Debout» (=όρθια τη νύχτα). Οι καταλήψεις πλατειών σε περισσότερες από 60 πόλεις συνεχίζονται καθημερινά από τις 31 Μάρτη, όπως και οι καταλήψεις σχολείων και οι οδομαχίες με την αστυνομία του Ολάντ.

Αίγυπτος:
Οι διαδηλώσεις έχουν επιστρέψει στην Αίγυπτο, από κλαδικές απεργίες αλλά και από το νεολαιίστικο κίνημα (με αφορμή πρόσφατα την παραχώρηση δύο νησιών στη Σαουδική Αραβία). Είναι μαζικές, επιλέγουν όλες να γίνουν όσο πιο κοντά στην –απαγορευμένη πια– Ταχρίρ γίνεται, και –κυρίως– δεν καταστέλλονται. Από μόνη της η είδηση δείχνει μια αλλαγή φάσης από το «γύψο» του 2013-15. Αλλά τη συμπληρώνει και η εικόνα που λέει πως «οι από πάνω δεν μπορούν», με το καθεστώς Σίσι να σπαράζεται από οικονομικά προβλήματα και έριδες μεταξύ των μηχανισμών ασφαλείας, μεταξύ επιχειρηματιών που το στήριξαν κ.ά. Τίποτα δεν έχει τελειώσει...

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, στην Ισπανία πραγματοποιείται ο τρίτος και τελευταίος γύρος διερεύνησης, που συντονίζεται από τον βασιλιά και περιλαμβάνει τις συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς των οχτώ κομμάτων που έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Όλα δείχνουν πως οι συναντήσεις αυτές δεν έχουν ουσιαστικό χαρακτήρα και απλά θα επιβεβαιώσουν το συμπέρασμα που προκύπτει από τις συζητήσεις όλων αυτών των μηνών, ότι δηλαδή δεν προκύπτει πλειοψηφική κυβέρνηση συνεργασίας και ότι θα πραγματοποιηθούν νέες εκλογές, με πιο πιθανή ημερομηνία την 26η Ιούνη. Η επίσημη ημερομηνία ανακοίνωσης των εκλογών είναι η 2α Μάη.

Αν και καθορίζεται από βρετανικές ιδιαιτερότητες, από τον τρόπο και το πολιτικό τοπίο στο οποίο τίθεται το ζήτημα, ενδιαφέρον έχει η συζήτηση στη βρετανική Αριστερά ως προς την έξοδο από την ΕΕ.

Ο φετινός Μάρτης στη Γαλλία αποδείχθηκε «θερμός». Απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις και «άγρια» χαρακτηριστικά στην κινητοποίηση της νεολαίας συνθέτουν το τσουνάμι ενάντια στο νόμο της Ελ Κομρί που βάζει στο στόχαστρο τον Εργατικό Κώδικα, απειλώντας με κατάργηση του 35ωρου, απελευθέρωση των απολύσεων και πλήρη καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων.

Κύπρος:
Στον απόηχο της μεγάλης απεργίας των νοσηλευτών, η κυπριακή κυβέρνηση ετοιμάζεται να ψηφίσει νομοσχέδιο που προβλέπει «απαγόρευση της απεργίας και ανταπεργίας σε οποιοδήποτε στάδιο επίλυσης της διαφοράς» και ποινή φυλάκισης δύο χρόνων ή και πρόστιμο για όποιον «μετέχει ή συνεχίζει ή διεγείρει, παροτρύνει, παρέχει συνδρομή ή ενθαρρύνει τη συμμετοχή ή τη συνέχιση οποιασδήποτε μορφής απεργιακών ή ανταπεργιακών μέτρων σε καθορισμένη ουσιώδη υπηρεσία». Η επίμαχη πρόταση νόμου χαρακτηρίζει ως ουσιώδεις υπηρεσίες σχεδόν τα πάντα: τη διάθεση των καυσίμων, την παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος και νερού, τις τηλεπικοινωνίες, τις αερομεταφορές, τα νοσοκομεία, τα λιμάνια, τα τελωνεία αλλά και το... αποχετευτικό σύστημα. Ήδη η ΠΕΟ προανήγγειλε κινητοποιήσεις και κάλεσε τις υπόλοιπες συνδικαλιστικές οργανώσεις για συντονισμό.

Εσωτερικό δημοψήφισμα του Podemos 14-16 Απρίλη

Με συμφωνία εκεχειρίας τερματίστηκε η ένταση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, μεταξύ Αρμένιων και Αζέρων στρατιωτών. Οι 4 μέρες μαχών με δεκάδες νεκρούς ήταν η πλέον θερμή και αιματηρή σύγκρουση στην περιοχή ύστερα από 22 χρόνια και την εκεχειρία του 1994 που έβαλε τέλος στον πολυετή αιματηρό πόλεμο.

Με τις ψηφοφορίες να έχουν ολοκληρωθεί σε 33 από τις 50 Πολιτείες των ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ διατηρεί με άνεση την πρώτη θέση στην κούρσα για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων στις προεδρικές εκλογές. Έχει εξασφαλίσει τη στήριξη 752 συνέδρων και χρειάζεται άλλους 485 (από τους 944 διαθέσιμους) για να αποφύγει μάχη στο κομματικό συνέδριο του Ιούνη. Δείχνει δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Και ενώ όλες οι προσπάθειες της ηγεσίας των Ρεπουμπλικάνων εστιάζονται πλέον στη διεξαγωγή αυτής της μάχης, το πιθανότερο είναι πως θα είναι δύσκολο να την κερδίσουν, αν ο Τραμπ μπει σε αυτήν –όχι με την απόλυτη πλειοψηφία, αλλά με τον «αέρα» της αδιαφιλονίκητης πρωτοκαθεδρίας.

Λιβύη: Ελάχιστα χρόνια μετά την νατοϊκή επέμβαση στη Λιβύη, για να βοηθηθούν οι αντικαθεστωτικοί να ανατρέψουν τον Μουαμάρ Καντάφι, το ΝΑΤΟ συζητά για την ανάγκη μιας... νέας επέμβασης. Οι στόχοι ήταν να εξασφαλιστεί μια φιλοδυτική κυβέρνηση μετά την ανατροπή του δικτάτορα και να μπει χέρι στα πετρέλαια. Σήμερα η φιλοδυτική κυβέρνηση ελέγχει μόνο το Τομπρούκ και ανταγωνίζεται την ισλαμική κυβέρνηση της Τρίπολης, η Σύρτη είναι στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους και η παραγωγή πετρελαίου έχει βυθιστεί...

Διαπραγματεύσεις στη Γενεύη, «μονομερείς ενέργειες» στη Ροζάβα, διαδηλώσεις στους δρόμους, πολιτικές ανακατατάξεις σε Δαμασκό και αντιπολίτευση

Λίγες μόνο μέρες κράτησαν τα πανηγύρια της κυπριακής κυβέρνησης για τη δήθεν έξοδο από το μνημόνιο. Η πρωτοφανής –για τα δεδομένα του νησιού– απεργία των νοσηλευτών στα δημόσια νοσοκομεία έχει προκαλέσει τρομερό εκνευρισμό στην κυβέρνηση και στα συστημικα ΜΜΕ. Όχι μόνο ξέσπασε σε μια περίοδο που φαινόταν να μην υπάρχει καμία αντίσταση στην επιβολή σκληρής λιτότητας αλλά και η αντοχή της είναι εντυπωσιακή. Από τις 15 Μάρτη οι νοσηλευτές και νοσηλεύτριες μέλη της ΠΑΣΥΝΟ, του μεγαλύτερου σωματείου νοσηλευτών παγκύπρια, έχουν κατέβει σε απεργία κόντρα σε θεούς και δαίμονες: αψηφώντας τους εκβιασμούς της κυβέρνησης, παραμερίζοντας τη συμβιβαστική στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών αλλά και αντιμετωπίζοντας την απειλή του κοινωνικού αυτοματισμού –αφού οι συκοφαντίες εναντίον τους δίνουν και παίρνουν.

Η γαλλική κοινωνία ζει ένα μεγάλο ξεσηκωμό. Η κυβέρνηση Ολάντ ένιωσε αρκετά ισχυρή για να ανακοινώσει το ξήλωμα όλου του «Εργατικού Κώδικα» και των βασικότερων εργατικών κατακτήσεων, με αποτέλεσμα να ανοίξει το καπάκι της λαϊκής οργής, που ξεχείλισε σε εκατοντάδες γαλλικές πόλεις.

Μετά και την αποτυχία των δύο γύρων διερευνητικών εντολών του Πέδρο Σάντσες, ως Αντικαπιταλίστας πιστεύουμε ότι αυτό που αντιστοιχεί στη συγκυρία είναι να ενεργοποιήσουμε μια νέα πολιτική και κοινωνική δυναμική.

Ονδούρα: Δολοφονήθηκε στο σπίτι της η Μπέρτα Κάσερες στην Ονδούρα. Ήταν εμβληματική μορφή των ιθαγενικών κοινοτήτων και των περιβαλλοντικών αγώνων ενάντια σε εξορύξεις και φράγματα, βραβευμένη παγκόσμια για τη δράση της και ηγετική προσωπικότητα του κινήματος ενάντια στο πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Μανουέλ Σελάγια το 2009. Γι’ αυτούς τους λόγους δεχόταν επί χρόνια απειλές για τη ζωή της, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ τον αγώνα. Μια σκληρή υπενθύμιση για το ρόλο των διάφορων «Ελ Ντοράντο» σε όλο τον πλανήτη, τη σκληρή πραγματικότητα στη Λατινική Αμερική και φυσικά το ρόλο των ΗΠΑ, που στήριξαν ενεργά τους πραξικοπηματίες και το καθεστώς τρόμου που έχει επιβληθεί έκτοτε, με κεντρικό το ρόλο της Χίλαρι Κλίντον, που φιλοδοξεί να είναι η νέα πρόεδρος των ΗΠΑ σύντομα...

Το Προσφυγικό ως καταλύτης μιας βαθύτερης πολιτικής κρίσης

Η Συρία ζει τις πιο ήσυχες μέρες της εδώ και χρόνια, καθώς η εκεχειρία που ξεκίνησε στις 27 Φλεβάρη εξακολουθεί να τηρείται σε μεγάλο βαθμό.

Η  ανακοίνωση του δημοψηφίσματος στις 23 Ιούνη για την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανοίγει μια περίοδο έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά και ενδεχομένως πολιτικής αποσταθεροποίησης.

ΗΠΑ:
Στις προκριματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στη Νότια Καρολίνα, η συντριβή του Τζεμπ Μπους (7%) τον ώθησε να παραιτηθεί από την κούρσα! «Το τέλος μιας δυναστείας» όπως έγραψαν τα αμερικανικά ΜΜΕ. Ελάχιστους μήνες πριν, ο Μπους ήταν ο εκλεκτός του κομματικού κατεστημένου και το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Τώρα αποσύρεται με την ελπίδα οι «κομματικοί» να συγκεντρωθούν γύρω από τον Ρούμπιο για να φραχτεί ο δρόμος στους Τραμπ και Κρουζ, που εκφράζουν μια (ακρο)δεξιά «εξέγερση της βάσης»...

Ιστορική πτώση των μεγάλων κομμάτων, ενίσχυση της Αριστεράς

Καθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές, η Συρία ζούσε την πρώτη μέρα της συμφωνημένης εκεχειρίας.

Επεισοδιακή η κούρσα για τον/την επόμενο/η πρόεδρο των ΗΠΑ

Ισπανία: Προς νέες εκλογές δείχνει να βαδίζει η Ισπανία, καθώς το πολιτικό αδιέξοδο που έβγαλε η κάλπη δεν μοιάζει να λύνεται. Η Δεξιά δεν αξιοποίησε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Οι Σοσιαλιστές, που έχουν στα χέρια τους πλέον την εντολή, βρίσκονται σε αδιέξοδο: δεν θέλουν μεγάλο συνασπισμό, από το φόβο της «πασοκοποίησης», ενώ βρίσκονται εγκλωβισμένοι ανάμεσα στο Podemos και τους Ciudadanos, οι οποίοι θέτουν τελείως αντίθετους όρους για κυβερνητική συνεργασία και αποκλείουν μέχρι τώρα και τη συνύπαρξή τους σε κοινό κυβερνητικό σχήμα. Καλωσόρισες, αστάθεια...

Ενώ τα φώτα της δημοσιότητας συγκεντρώνονταν στη Γενεύη, και όλοι ανέμεναν εξελίξεις στο διπλωματικό πεδίο, τελικά οι εξελίξεις έτρεξαν πολύ γρηγορότερα στο συριακό έδαφος και το στρατιωτικό πεδίο.

Στις 19, 20 και 21 του Φλεβάρη στη Μαδρίτη θα πραγματοποιηθεί μια ενδιαφέρουσα πανευρωπαϊκή διάσκεψη, «με κύριο στόχο τη ρήξη με το καθεστώς λιτότητας της ΕΕ…».

Τυνησία:
Οι φτωχές περιοχές της Τυνησίας συγκλονίστηκαν από μια βίαιη εξέγερση των νέων ανέργων, που κατεστάλη τελικά ύστερα από 6 μέρες με την επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας. Με την αφορμή να είναι η αυτοκτονία ενός φτωχού νέου (όπως ο Μπουαζίζι εκείνο το Δεκέμβρη του 2010 που μαζί με τον εαυτό του πυρπόλησε τον αραβικό κόσμο), αυτές οι 6 μέρες ήρθαν ως υπενθύμιση ότι οι αιτίες που προκάλεσαν τον προηγούμενο γύρο εξεγέρσεων παραμένουν. Και καθώς το ξέσπασμα έγινε στο αγαπημένο στους δυτικούς αναλυτές «μοντέλο μετάβασης στη δημοκρατία», υπενθυμίζει ότι οι αιτίες ήταν και παραμένουν βαθιά οικονομικές και κοινωνικές...