διεθνή

Σε ρατσιστικές επιθέσεις που άρχισαν από τα τέλη Μάρτη και συνεχίστηκαν έως τα τέλη Απρίλη, κυρίως στο Γιοχάνεσμπουργκ και στο Ντέρμπαν, μαύροι Νοτιοαφρικανοί λιντσάρισαν επίσης μαύρους μετανάστες από άλλες αφρικανικές χώρες. Δολοφονήθηκαν τουλάχιστον οκτώ μετανάστες, ενώ χιλιάδες εγκατέλειψαν τα σπίτια και τα μαγαζιά τους για να γλιτώσουν. Είχαν προηγηθεί άλλες δολοφονικές επιθέσεις μαύρων εναντίον μαύρων τον Γενάρη στο Σοβέτο.

Στις αρχές Απρίλη, η αποτρόπαια δολοφονία 148 φοιτητών στην Κένυα έστρεψε ξανά τα φώτα της δημοσιότητας στη σομαλική εξτρεμιστική οργάνωση Αλ Σαμπάμπ. Η Αλ Σαμπάμπ είχε ξανααπασχολήσει τα ΜΜΕ με την επίθεση σε μεγάλο εμπορικό κέντρο στο Ναϊρόμπι. Οι επιθέσεις της ενάντια σε αμάχους είναι συχνές, αλλά τα δύο περιστατικά απασχόλησαν τα ΜΜΕ γιατί τα θύματα ήταν είτε χριστιανοί (στο πρόσφατο μακελειό) είτε Ευρωπαίοι τουρίστες (στο Ναϊρόμπι).

Οι κάλπες που στήθηκαν για τις προεδρικές εκλογές στη βόρεια Κύπρο επιφύλασσαν μια έκπληξη. Με ποσοστό 60,5%, ο κεντροαριστερός Μουσταφά Ακιντζί επικράτησε οριστικά επί του δεξιού εθνικιστή Ντερβίς Έρογλου στον δεύτερο γύρο των εκλογών στις 26/4. Πού οφείλεται, όμως, η εκλογική ανατροπή;

Βέλγιο: Την Τετάρτη 22 Απρίλη, η μία από τις τρεις μεγάλες εργατικές συνομοσπονδίες του Βελγίου οργάνωσε απεργία στον δημόσιο τομέα. Οι συγκοινωνίες παρέλυσαν ενώ πολλές υπηρεσίες έμειναν κλειστές. Τα συνδικάτα παλεύουν ενάντια στα μέτρα της δεξιάς κυβέρνησης, όπως η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης και το πάγωμα των μισθών, και η απεργία ξαναέπιασε το νήμα των διαδοχικών κινητοποιήσεων που είχαν οργανωθεί στα τέλη του 2014.

Η «Ιερά Συμμαχία» των καθεστώτων οργάνωσε ένα «αραβικό ΝΑΤΟ» για να επιβάλει την τάξη. Η επέμβαση είναι ενέργεια της αντεπανάστασης.

Μόντρεαλ:
Ο αγώνας των φοιτητών στον Καναδά περνά δύσκολη καμπή. Η συνέχιση (και εξάπλωση) της αποχής έγινε πολύ δύσκολη, όταν δικαστική απόφαση απαίτησε την άμεση επανέναρξη των μαθημάτων απειλώντας με διαγραφές. Ωστόσο σε πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ διεξήχθη ένα ξεχωριστό, ελπιδοφόρο περιστατικό. Οι φοιτητές, που συγκεντρώθηκαν για να περιφρουρήσουν την αποχή τους, βρέθηκαν αντιμέτωποι με πάνοπλους αστυνομικούς που εισέβαλαν στο κτίριο. Οχυρωμένοι πίσω από θρανία, οι φοιτητές περίμεναν την επίθεση, όταν ένας καθηγητής στάθηκε στην «ουδέτερη ζώνη» ανάμεσα στις δυο πλευρές. Υπό το σύνθημα των φοιτητών «οι καθηγητές μαζί μας», μέσα σε λίγα λεπτά μια ανθρώπινη αλυσίδα καθηγητών σχηματίστηκε μπροστά από τα παιδιά, υποχρεώνοντας τους μπάτσους να αποχωρήσουν...

Η χρονική σύμπτωση των πολέμων σε Ιράκ και Υεμένη με τις συζητήσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν κάνει πολύ πιο εμφανή τη χαώδη κατάσταση στη Μέση Ανατολή και το κουβάρι στο οποίο έχει μπλεχτεί ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός.

Κεμπέκ:
Το φοιτητικό κίνημα του Κεμπέκ, που συγκλόνισε με τη μεγαλειώδη απεργία του το 2012, είναι ξανά στους δρόμους. Τότε, στη φοιτητική απεργία συμμετείχαν 200.000 φοιτητές. Σήμερα, 50.000 φοιτητές από 40 σχολές βρίσκονται σε «ανανεούμενη γενική απεργία», αλλά η συμμετοχή αναμένεται να μεγαλώσει. Η διαδήλωση στις 2 Απρίλη θα είναι η μεγαλύτερη, με 95.000 φοιτητές να έχουν ήδη ψηφίσει να απεργήσουν εκείνη τη μέρα, ενώ άλλοι 100.000 θα ψηφίσουν αν θα μπουν στο κίνημα την επόμενη βδομάδα. Προς το παρόν, η αστυνομική αγριότητα έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, με σοκαριστικές εικόνες στα μίντια. Οι φοιτητές προσδοκούν να πυροδοτήσουν μια γενική απεργία, καθώς λήγουν οι συμβάσεις 500.000 δημοσίων υπαλλήλων που θα διεκδικήσουν νέα σύμβαση.

Η κατάρρευση του Σοσιαλιστικού Κόμματος αναδεικνύει σε βασικούς κερδισμένους τη Δεξιά και την ακροδεξιά στη Γαλλία. Στις πρόσφατες τοπικές εκλογές, ο συσχετισμός που αποτυπώθηκε ήταν ζοφερός.

Παραιτήσεις: Σύμφωνα με εσωτερικό έγγραφο του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας, αντιμετωπίζεται πρόβλημα μαζικών παραιτήσεων των χειριστών των (τηλεκατευθυνόμενων) drones, σε ρυθμούς που ξεπερνούν τις νέες στρατολογίες. Ο «νέος τύπος πολέμου» φέρεται να έχει δημιουργήσει «νέου τύπου ψυχασθένειες», ενώ αρκετοί παραιτηθέντες δηλώνουν πως δεν άντεξαν γιατί (σε αντίθεση με τους πιλότους) βλέπουν στις οθόνες τους τι συμβαίνει και αφού ρίξουν τη βόμβα. «Στρατηγέ, το βομβαρδιστικό σου είναι πολυδύναμο. Πετάει πιο γρήγορα απ’ τον άνεμο, κι απ’ τον ελέφαντα σηκώνει βάρος πιο πολύ. Μόνο που έχει ένα ελάττωμα: χρειάζεται πιλότο. Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ. Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει. Μόνο που έχει ένα ελάττωμα: ξέρει να σκέφτεται» (Μπέρτολτ Μπρεχτ).

Μια σειρά διαδοχικές αφορμές έφεραν την Παλαιστίνη ξανά στην επικαιρότητα. Ήταν γεγονότα που υπενθύμιζαν πως οι Παλαιστίνιοι δεν υποφέρουν από την κατοχή μόνο στη διάρκεια των βάρβαρων επιθέσεων του στρατού του Ισραήλ.

Νετανιάχου: Η επίσκεψη Νετανιάχου στις ΗΠΑ, για να μιλήσει ενάντια σε ενδεχόμενη συμφωνία ΗΠΑ-Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, έχει βρεθεί στο επίκεντρο της εσωτερικής πολιτικής διαμάχης στις ΗΠΑ. Οι Ρεπουμπλικάνοι κάλεσαν τον ισραηλινό πρωθυπουργό να απευθυνθεί στο Κογκρέσο, χωρίς να ενημερώσουν τον πρόεδρο Ομπάμα. Αλλά το θέμα είναι άλλο. Ο Νετανιάχου μίλησε για μια «καθοριστικής έως και ιστορικής σημασίας αποστολή», τονίζοντας τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Μια τέτοια «ιστορική έκκληση» είχε ξανακάνει βέβαια τον Οκτώβρη του 2012 στον ΟΗΕ, την εποχή που –όπως αποκάλυψαν ο «Γκάρντιαν» και το «Αλ Τζαζίρα»– η Μοσάντ είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Ιράν «δεν είχε την απαραίτητη εξέλιξη για την παραγωγή πυρηνικών όπλων».

Από τον Οκτώβριο του 2014, στη Γερμανία πραγματοποιούνται διαδηλώσεις κατά της «ισλαμοποίησης». Η πρώτη από αυτές, που ήταν αρκετά μεγάλη για να γίνει πρωτοσέλιδο στον Τύπο, οργανώθηκε από τους «Χούλιγκαν Ενάντια στους Σαλαφιστές» (HoGeSa), με συμμετοχή 5.000 κόσμο στους δρόμους της Κολωνίας, ενώ συγκεντρώθηκαν μόνο λίγες εκατοντάδες αντιδιαδηλωτές.

Ανθρακωρύχοι:
Από τις 28 Γενάρη οι ανθρακωρύχοι στην Πολωνία δίνουν έναν πολύ σκληρό αγώνα, τον μεγαλύτερο απεργιακό αγώνα στη χώρα εδώ και πολλά χρόνια, ενάντια στην JSW, τη μεγαλύτερη εταιρεία στον κλάδο. Η απεργία αντιμετωπίστηκε πρώτα με την απόλυση των «πρωταιτίων» στο ορυχείο όπου ξεκίνησε. Επεκτάθηκε και στα υπόλοιπα ορυχεία της χώρας. Δέχτηκε επιθέσεις της αστυνομίας, ακόμα και με πλαστικές σφαίρες, αλλά οι απεργοί ανθρακωρύχοι αντιστάθηκαν στην καταστολή. Στις 12/2, το δικαστήριο αποφάσισε να κηρύξει παράνομη την απεργία και ακολούθησε διαδήλωση των συζύγων και των παιδιών των ανθρακωρύχων. Καθώς η απεργία γενικευόταν και απλωνόταν και σε άλλα ορυχεία, κυκλοφόρησε η είδηση πως ο γενικός διευθυντής θα παραιτηθεί (κάτι που είχε εξελιχθεί σε κεντρικό αίτημα των απεργών), ενώ τα μέτρα «περικοπής του κόστους» (από μειώσεις μέχρι και κλείσιμο μονάδων) φαίνεται πως πλέον επανεξετάζονται.

Σταμάτησε με το που ξεκίνησε η υλοποίηση των όρων της νέας συμφωνίας (Μινσκ 2), που προέβλεπε, μεταξύ άλλων, αμοιβαία απομάκρυνση των βαρέων όπλων σε απόσταση αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων από το μέτωπο. Οι αντίπαλες δυνάμεις άρχισαν να αλληλοκατηγορούνται για παραβίαση της εκεχειρίας σχεδόν με την έναρξή της: ο μεν ουκρανικός στρατός κατηγορούσε τους αντάρτες ότι επιτέθηκαν και σκότωσαν Ουκρανούς στρατιώτες στην περιοχή της Μαριούπολης, οι δε αντάρτες κατηγορούσαν τον ουκρανικό στρατό ότι βομβάρδιζε θέσεις τους στο αεροδρόμιο του Ντονέτσκ.

Στη σκιά του πολέμου ανάμεσα σε ισλαμικές ένοπλες οργανώσεις και τον αιγυπτιακό στρατό, το καθεστώς Σίσι συνεχίζει την αντεπίθεση της αντεπανάστασης ενάντια στους αγωνιστές που πρωτοστάτησαν στους αγώνες για πραγματική δημοκρατία τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Τουρκία: Στις 29 Γενάρη, 15.000 μεταλλεργάτες από 22 διαφορετικά εργοστάσια κατέβηκαν σε απεργία στην Τουρκία. Μετά τη μεγάλη επιτυχία, που πάγωσε την παραγωγή την πρώτη μέρα, η κυβέρνηση ανέστειλε με διάταγμα την απεργία ως «απειλή για την εθνική ασφάλεια»! Το δικαίωμα αυτό το έχει η κυβέρνηση με βάση νόμο που εγκρίθηκε μετά το πραξικόπημα του 1980. Συνδικαλιστής δήλωσε πως «όποιος πιστεύει πως αφαιρώντας το απεργιακό δικαίωμα θα εξασφαλίσει εργασιακή ειρήνη κάνει λάθος». Ελπίζουμε να το εννοεί...

Η επέτειος των 4 χρόνων από την αιγυπτιακή επανάσταση της 25ης Γενάρη σημαδεύτηκε από τη βάρβαρη καταστολή. Στις κινητοποιήσεις που έγιναν από τις 23 ως τις 26 Γενάρη, δολοφονήθηκαν 27 άνθρωποι, συνελήφθησαν 2 δημοσιογράφοι και 500 διαδηλωτές ή περαστικοί. Η Διεθνής Αμνηστία ισχυρίζεται πως οι «έρευνες» που κάνουν οι Αρχές, ως απάντηση στη διεθνή κατακραυγή, είναι οργανωμένη απόπειρα συγκάλυψης των ευθυνών των δυνάμεων καταστολής.

Όλοι οι δυτικοί ηγέτες θρήνησαν το θάνατο του βασιλιά Αμπντάλα της Σαουδικής Αραβίας. Οι Σαούντ μπορεί να είναι σκοταδιστές που αποκεφαλίζουν κόσμο, αλλά είναι «οι δικοί μας σκοταδιστές» που αποκεφαλίζουν κόσμο».

Γκολ για την Παλαιστίνη:
Στο πλαίσιο του Ασιατικού Κυπέλλου, σε ματς που έγινε στη Μελβούρνη, η Ιορδανία επικράτησε της Παλαιστίνης με 5-1. Αυτό το ένα γκολ, λίγο πριν από τη λήξη, πανηγυρίστηκε ξέφρενα από όλο το γήπεδο (10.000 Παλαιστίνιοι της διασποράς, μετανάστες από άλλες αραβικές ή μουσουλμανικές χώρες, Ιορδανοί, Αυστραλοί αλληλέγγυοι). Παρά τις προσπάθειες της αστυνομίας στο ημίχρονο, τα πανό και τα συνθήματα υπέρ του αγώνα των Παλαιστινίων δεν σταμάτησαν ποτέ. Με το τέλος του αγώνα, ήταν οι οπαδοί της Εθνικής Ιορδανίας που άρχισαν το «πάρτι-διαδήλωση» έξω από το γήπεδο, με το σύνθημα «Η Παλαιστίνη θα ελευθερωθεί, από το ποτάμι ως τη θάλασσα»...

Μετά την αιματηρή επίθεση στο «Σαρλί Εμπντό», η επικίνδυνη αύξηση των βίαιων ισλαμοφοβικών επιθέσεων από ακροδεξιούς δεν γίνεται στο φόντο μιας ανόδου «ωμής» ισλαμοφοβίας, αλλά σε ένα πιο εκλεπτυσμένο υπόβαθρο, που είναι όμως βαθιά προβληματικό.