διεθνή

Μετά από 2 μήνες προετοιμασίας, εκατομμύρια Αιγύπτιοι στους δρόμους

Η προοπτική του «οικονομικού ΝΑΤΟ», η συμφωνία ελευθέρου εμπορίου μεταξύ ΕΕ-ΗΠΑ έρχεται πιο κοντά. Στα πλαίσια του G8 που γίνεται στη Βόρειο Ιρλανδία, οι Ομπάμα, Μπαρόζο, Βαν Ρομπέι και Κάμερον ανακοίνωσαν την έναρξη των διαπραγματεύσεων τον επόμενο μήνα. Πρόκειται για μια μεγάλη τομή στην παγκόσμια οικονομία και γι’ αυτό αναδημοσιεύουμε σχετικό άρθρο από την “Tout est à nous” εφημερίδα του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος της Γαλλίας.

Οι μερικές δημοτικές εκλογές (δεν γίνονται ταυτόχρονα σε όλους τους δήμους της χώρας) στην Ιταλία ήταν δεδομένα η πρώτη έκφραση γνώμης του ιταλικού λαού, μετά τη δίμηνη πολιτική κρίση και τη συγκρότηση τελικά κυβέρνησης κεντροαριστεροδεξιού συνασπισμού.

Ομάδες Αιγύπτιων ακτιβιστών αποφάσισαν να προχωρήσουν σε μιαν άλλη μορφή πάλης, απέναντι στην προσωρινή υποχώρηση των μαζικών αντικυβερνητικών διαδηλώσεων.

Δημοσιεύουμε –σε συντομευμένη εκδοχή- άρθρο της Elizabeth Schulte, από το socialistworker.org. Η προσπάθεια οργάνωσης των ασυνδικάλιστων, χαμηλόμισθων εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα δείχνει τις δυνατότητες για το εργατικό κίνημα και εδώ. Από την άλλη, η περιγραφή της κατάστασης που επικρατεί στην αγορά εργασίας στις ΗΠΑ αποκαλύπτει τη σκληρή πραγματικότητα πίσω από την ανάπτυξη που πέτυχε ο Ομπάμα.

Τη μέρα που οι Πορτογάλοι διαδηλωτές συγκεντρώνονταν έξω από τα γραφεία του ΔΝΤ, τα αδέλφια τους στην Ισπανία «επισκέπτονταν» το Χρηματιστήριο, την Κεντρική Τράπεζα της Ισπανίας και τα γραφεία της Κομισιόν.

Ο αγώνας στην Πορτογαλία συνεχίζεται. Από το «κοινωνικό κίνημα», που οργάνωσε τις μεγάλες διαδηλώσεις για την επέτειο της Επανάστασης των Γαρυφάλλων, η σκυτάλη πέρασε και πάλι στα συνδικάτα.

«Η ευρωπαϊκή κρίση για την οποία δεν μιλά κανείς: Η Γαλλία είναι σε ελεύθερη πτώση». Με αυτόν τον τίτλο δημοσίευσε το περιοδικό «Fortune» το άρθρο του για την κατάσταση στη Γαλλία, μετά την επίσημη ανακοίνωση στις 15 Μάη ότι η οικονομία της βρίσκεται σε ύφεση.

Τα κάτεργα του ιδιωτικού τομέα στις ΗΠΑ, την καρδιά του αχαλίνωτου καπιταλισμού, αντιμετωπίζουν ένα πρωτοφανές κύμα εργατικής μαχητικότητας, με βασικό αίτημα την αύξηση του κατώτατου μισθού σε 15 δολάρια την ώρα (τώρα είναι 8 δολάρια).

Ο Νοτιοαφρικανός Steve Khululekile ήταν ηγετικό στέλεχος του συνδικάτου ανθρακωρύχων NUM, που το κατήγγειλε για διαφθορά και πρωτοστάτησε στη δημιουργία του ανεξάρτητου συνδικάτου AMCU, το οποίο είχε πρωτοστατήσει στην απεργία στο ορυχείο της Λόμνιν στη Μαρικάνα, η οποία πνίγηκε στο αίμα, όταν η αστυνομία άνοιξε πυρ.

Με την εμπειρία των εκλογών του 2009, όταν μια ενδοκαθεστωτική διαμάχη δημιούργησε «ρήγμα» για να ξεσπάσει η λαϊκή, δημοκρατική εξέγερση στο Ιράν, ο Ανώτατος Κλήρος επεδίωξε οι φετινές προεδρικές εκλογές να γίνουν με τις λιγότερες δυνατές εντάσεις.

Οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί σε συριακό έδαφος και η συζήτηση για τη χρήση χημικών όπλων στη Συρία έχουν περιπλέξει ακόμα περισσότερο το «κουβάρι» των διεθνών σχεδιασμών, που εξελίσσονται στις πλάτες του συριακού λαού. Οι ισραηλινές επιθέσεις μέχρι σήμερα έχουν σχολιαστεί μόνο στο επίπεδο του πολέμου της προπαγάνδας.

Η βομβιστική επίθεση στη Βοστόνη ξύπνησε μνήμες 11ης Σεπτέμβρη. Όχι η ίδια η επίθεση, γιατί οι διαφορές είναι πολλές –από τον αριθμό των θυμάτων μέχρι τους δράστες– αλλά μνήμες του κόσμου «μετά την 11/9», ο φόβος ότι για άλλη μια φορά ένα τραγικό γεγονός θα αξιοποιόταν από την αμερικανική κυβέρνηση για να προωθήσει μια δική της ατζέντα, που καμία σχέση δεν έχει με τη δικαίωση των θυμάτων.

Ο Φρανσουά Ολάντ συγκλονίζεται από σκάνδαλα, αλλά το κίνημα δεν έχει κατορθώσει να αξιοποιήσει την αδυναμία του και να αντεπιτεθεί.

Μετά από δύο μήνες πολιτικού αδιεξόδου, η Ιταλία απέκτησε κυβέρνηση. Τη στιγμή που η πολιτική κρίση έτεινε να γίνει ανεξέλεγκτη, το αστικό πολιτικό προσωπικό «συμμορφώθηκε» και συμφώνησε στο σχηματισμό κεντροαριστεροδεξιάς κυβέρνησης.