Φύλλο Νο 479 (2 Μάρτη 2022)

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί ένα κορυφαίο γεγονός, που θα επιφέρει μεγάλες αλλαγές  στον κόσμο γύρω μας και θα έχει τεράστιες συνέπειες στις διεθνείς εξελίξεις.
 

Παραφράζοντας το σύνθημα της αμερικανικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς μετά την 11η Σεπτέμβρη («ο θρήνος μας δεν είναι κραυγή πολέμου») θα πρέπει να δοθεί σκληρή μάχη για να εμπεδωθεί ότι «η εναντίωσή μας στη ρωσική εισβολή δεν είναι απαίτηση για περισσότερο πόλεμο».

Το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή (ΕΚΑ) μέσα στα σκληρά χρόνια της πανδημίας και της κρίσης διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην αποκάλυψη της κυβερνητικής προπαγάνδας και πήρε σημαντικές πρωτοβουλίες ενεργοποίησης της ΕΙΝΑΠ, της ΟΕΝΓΕ αλλά και των πρωτοβάθμιων σωματείων για την οργάνωση κλιμάκωση και συντονισμό των αγώνων κόντρα στις  αυταρχικές μεθοδεύσεις κυβέρνησης και διοικήσεων, διεκδικώντας μέτρα στήριξης του ΕΣΥ και προστασίας των εργαζομένων και του λαού.
 

Κλείνοντας 2 χρόνια πανδημίας μια σειρά Σύλλογοι Εργαζομένων σε Δήμους της χώρας διεξάγουν εκλογικές διαδικασίες για να αναδείξουν νέα Διοικητικά Συμβούλια (Δ.Σ.) και εκπροσώπους για το 48ο τακτικό συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ που θα διεξαχθεί από τις 3 ως τις 6 Μάη στο Ξενοδοχείο PORTO CARRAS στο Νέο Μαρμαρά Χαλκιδικής.
 

Μέσα από τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας και σε τοπικό επίπεδο, παλεύουμε να  καταστούν δήμοι και περιφέρειες ουσιαστικοί συμπαραστάτες για την εξάλειψη των διακρίσεων που εξακολουθούν να υφίστανται οι γυναίκες στην εργασία, το σπίτι, την εκπαίδευση, την υγεία, την πολιτική ζωή. 

Οι συμφωνίες αυτές δεν καταπολεμούν κανένα παράνομο δίκτυο διακινητών, αλλά αντιθέτως θεσμοθετούν αφενός ένα νέο πλαίσιο στυγνής εκμετάλλευσης των μεταναστών εργατών στην Ελλάδα, αφετέρου ένα νέο καθεστώς μαζικών απελάσεων από τη χώρα. 

Η  Ουκρανία είναι μια από τις φτωχότερες περιοχές της Ευρώπης και ίσως η πιο βασανισμένη χώρα της ηπείρου. Μεταξύ του 1991 και σήμερα, δηλαδή στα χρόνια του περάσματος από τον κρατικό καπιταλισμό στο «φιλελεύθερο» ιδιωτικό καπιταλισμό, ο πληθυσμός της μειώθηκε από τα 52 εκατομμύρια στα περίπου 43 εκατομμύρια σήμερα. 
 

Στο προηγούμενο φύλλο της «Εργατικής Αριστεράς», παρουσιάσαμε την (ακρο)δεξιά μετατόπιση της πολιτικής σκηνής στη Γαλλία και την εκλογική έκφραση που παίρνει αυτή στο δρόμο για τις προεδρικές εκλογές του Απρίλη -μέσα από το διαγκωνισμό του Μακρόν, της Βαλερί Πεκρέζ (Ρεπουμπλικάνοι, παραδοσιακή Δεξιά) και των ακροδεξιών ΜαρίνΛεπέν και Ερίκ Ζεμούρ. 
 

Η  ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έθεσε σε ένα τελείως νέο πλαίσιο το προσφυγικό ζήτημα στην Ευρώπη. Στους φτωχούς και κυνηγημένους Ασιάτες και Αφρικανούς, προστίθενται οι Ουκρανοί που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την εμπόλεμη χώρα τους.