αριστερά

«Καλώ την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να αποδοκιμάσει ρητά και κατηγορηματικά την οργάνωση του κόμματος που διοργάνωσε την αντισυγκέντρωση υβριστών και τραμπούκων σε συγκέντρωση που οργάνωσα την περασμένη Τρίτη στην Αγία Παρασκευή για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, και συγκεκριμένα για την εκλογή του Β. Βενιζέλου. Εδώ δεν υπάρχει το ψευδοάλλοθι ότι τάχα οι εκδηλώσεις αναφέρονται στην Υγεία, άρα και στο κυβερνητικό έργο. Πρόκειται για μια 100% εσωτερική δημόσια λειτουργία του Κινήματος, και επομένως επρόκειτο για μια κατά κυριολεξία τραμπούκικη συγκέντρωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να την καταδικάσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο». Α. Λοβέρδος

Ο Φ. Κουβέλης περιγράφει το κόμμα του, τη Δημ.Αρ., ως την «αριστερά  της ευθύνης», που επιμένει στην «ευρωπαϊκή πολιτική» (χωρίς να μας λέει με τι κόστος), που επιλέγει τις «μεταρρυθμίσεις», απορρίπτοντας τις «ουτοπίες» των επαναστάσεων, που «δεν αδιαφορεί για το ζήτημα της κυβέρνησης» (χωρίς να μας λέει μαζί με ποιους και πώς θα κυβερνήσει…).

«Το συμφέρον του Κόμματος είναι πάνω απ’ όλα. Πάνω από πρόσωπα, φιλίες, συγγένειες…». Δημ. Γόντικας, «Ριζοσπάστης» 29/2/2012.

Ο γκουρού της κομματικότητας Δημ. Γόντικας χτύπησε ξανά με ολοσέλιδο «σεντόνι» στο «Ριζοσπάστη», με τίτλο: «Το ηθικό κύρος των κομμουνιστών».

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η γιορτή της εφημερίδας «Εργατική Αριστερά» το Σάββατο 3 Μάρτη, στο ΚΥΒΕ Περιστερίου.

Στα 11 χρόνια ζωής της εφημερίδας γνωριστήκαμε με ένα μεγάλο κομμάτι από αγωνιστές και αγωνίστριες, παλέψαμε, σκεφτήκαμε μαζί. Θα θέλαμε η γιορτή της «Εργατικής Αριστεράς», που γίνεται το Σάββατο 3 Μάρτη, να είναι γιορτή για όλους μας, στις μεγάλες πολιτικές απαιτήσεις της περιόδου, μια βραδιά με ζωντανή μουσική, με παρέα και κέφι είναι πολύτιμη. Θα βρεθούμε στο ΚΥΒΕ Περιστερίου.

Οι εμπρησμοί στο κέντρο της Αθήνας στις 12 Φλεβάρη ήταν μια επίδειξη δύναμης του (λεγόμενου) μπλακ μπλοκ. Οι δηλώσεις του Αλ. Τσίπρα και της Αλ. Παπαρήγα, που τους απέδωσαν σε «παρακρατικούς μηχανισμούς», είναι άστοχες, όπως και οι οι αναλύσεις που θεωρούν τα «μπάχαλα» ως αυθόρμητη εκδήλωση μιας κάποιας «μητροπολιτικής νεολαίας». Οι επιθέσεις στηρίζονταν σε συγκεκριμένο σχέδιο δράσης, προϋπέθετε συντονισμό ομάδων, συστήματα ανεφοδιασμού, κάλυψης, διαφυγής κ.λπ. Αυτή η ερμηνεία δεν έχει στόχο να εξωραΐσει τη δράση του μπλακ μπλοκ. Γιατί αποτελεί μια σοβαρή απειλή για την πραγματική αυτενέργεια και κλιμάκωση της πάλης του κόσμου, την οποία γενικά επιδιώκουν και οι αναρχικοί των άλλων απόψεων.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εξήγγειλε «πολυεπίπεδες πρωτοβουλίες», με στόχο ένα «αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής». Δυστυχώς η έκκληση για μέτωπο αυτό-υπονομεύεται μέσα από τη γνωστή τακτική της πρότασης ενός (αδιαπραγμάτευτου;) πολιτικού «πλαισίου», που οδηγεί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ένα «μέτωπο» με τον εαυτό της.

Η σύνοδος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε σε σχέδιο απόφασης του συμμαχικού σχήματος για τη συγκυρία, την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο κίνημα αντίστασης-ανατροπής και την προετοιμασία για το ενδεχόμενο των εκλογών. Η ΔΕΑ δέχθηκε την απόφαση, προβάλλοντας όμως την ανάγκη να ξεκαθαριστούν βαθύτερα κάποια κρίσιμα σημεία.

Συνεχίζεται η πρωτοβουλία του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής για μια οργανωμένη συζήτηση μεταξύ των οργανώσεων της Αριστεράς, κυρίως αυτών που συμμετέχουν στα «μπλοκ» του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Με συμμετοχή εκατοντάδων πολιτών ανακοινώθηκε η ίδρυση της Ενιαίας Λαϊκής Δημοκρατικής Αντίστασης (Ε.ΛΑ.Δ.Α.) από τους Μίκη Θεοδωράκη, Μανώλη Γλέζο, Γιώργο Κασιμάτη.

Την ώρα που το ΚΚΕ αρνείται να διαδηλώσει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενάντια στο PSI και για την ανατροπή της λιτότητας, βάζει την ΚΝΕ να διαδηλώνει σε όλη την Ελλάδα ενάντια… στα ναρκωτικά.

Ξεκινάει αυτές τις μέρες μεγάλη πολιτική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ με κεντρικό σύνθημα «Ή εμείς ή αυτοί – Μαζί μπορούμε να τους ανατρέψουμε».

Στο χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς –από το παλιό ΚΚΕ εσ. μέχρι το σημερινό ΣΥΝ, τουλάχιστον στην πλειοψηφία του– υπάρχει μια «παράδοση»: Θεωρούνται πολύτιμες οι θετικές-ρεαλιστικές-άμεσα υλοποιήσιμες προτάσεις, που θα δίνουν έξυπνες λύσεις σε μεγάλα προβλήματα, συμβιβάζοντας τα συμφέροντα (για να είναι θετικές και άμεσα υλοποιήσιμες) τόσο των εργατών όσο και των καπιταλιστών. Όσο πιο κρίσιμη είναι η κοινωνική και πολιτική συγκυρία –και κατά συνέπεια πιο δύσκολο να βρεθεί ένας τέτοιος «συμβιβασμός»– τόσο μεγαλώνει η ροπή των ηγετικών στελεχών του χώρου αυτού προς την αναζήτηση ανάλογων «λύσεων».

Ο  Μίκης Θεοδωράκης έδωσε στη δημοσιότητα τη διακήρυξη της κίνησης ΕΛΛΑΔΑ (Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση). Την κίνηση παρακολουθεί αρκετός κόσμος. Είναι δείγμα της απήχησης του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, αλλά και δείγμα της ρευστότητας και της χαλαρότητας των πολιτικοκομματικών συσχετισμών στην εποχή μας. Ο Μ. Θεοδωράκης θα καλέσει όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς να συντονίσουν την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Είναι ένα κάλεσμα θετικό. Όμως η πολιτική της κίνησης πάει παραπέρα.

Ο γύρος συνελεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ σε γειτονιές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης ανέδειξε τη διαθεσιμότητα, τα προχωρήματα, αλλά και τις απαιτήσεις του κόσμου του, και ενός ευρύτερου αριστερού δυναμικού. Παράλληλα όμως ανέδειξε και τα προβλήματα που δημιουργούνται από την επιμονή της ηγεσίας του ΣΥΝ σε μια «προνομιακή« συμμαχία με διάφορους Πασοκογενείς, χωρίς σχετική απόφαση του συμμαχικού σχήματος.

Οι προτάσεις της ΔΕΑ στη συζήτηση που έχει ανοίξει στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Γραμματεία του για μια αναγκαία συμφωνία σε μια συγκεκριμένη πολιτική, μια ιεραρχημένη και συμπληρωμένη παρουσίαση των στόχων του μπροστά στις πολιτικές εξελίξεις.

Όσο τα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικας «πετυχαίνουν» το στόχο της εξαθλίωσης εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και συνταξιούχων, τόσο πληθαίνουν τα παραδείγματα υποκριτικής «φιλανθρωπικής» δράσης από καπιταλιστές, κανάλια, Εκκλησία κ.ά. Στον αντίποδα αυτής της κοροϊδίας εξαπλώνεται η αλληλεγγύη του απλού κόσμου στους εργαζόμενους που αγωνίζονται. Σε αυτές τις συνθήκες έχει μεγάλη σημασία τι θέση και τι πρωτοβουλίες παίρνει η Αριστερά για τα δίκτυα αλληλεγγύης.

<p>Το ζήτημα της κυβερνητικής εξουσίας έχει τεθεί από τις πολιτικές εξελίξεις, και η Αριστερά οφείλει να αντιμετωπίσει την πρόκληση, οικοδομώντας τη συ&micro;παράταξη της Αριστεράς (ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ), διεκδικώντας την κυβέρνηση της Αριστεράς, που στηριγ&micro;ένη στους ακό&micro;α πιο αναγκαίους &micro;αζικούς αγώνες, &micro;πορεί να ανοίξει το δρό&micro;ο για την ανατροπή της καπιταλιστικής επίθεσης. Ασφαλώς η πρόταση αυτή έχει κινδύνους για &micro;εγάλα σφάλ&micro;ατα όπως έδειξαν οι εμπειρίες της Χιλής του Αλιέντε, ή της Κύπρου σήμερα. Μπορεί να τεθεί προς συζήτηση &micro;όνο ως τακτικός στόχος, στη βάση &micro;ιας συγκεκρι&micro;ένης ανάλυσης των συγκεκρι&micro;ένων συνθηκών και όχι ως στρατηγικός στόχος της Αριστεράς, η οποία οφείλει να παρα&micro;ένει προσηλω&micro;ένη στη διεκδίκηση του σοσιαλισ&micro;ού, της εργατικής δη&micro;οκρατίας.</p>

Η επιδείνωση της κρίσης και τα σκληρά χτυπήματα που δέχονται οι "από κάτω" έχουν προκαλέσει τη συζήτηση για το πώς μπορεί η Αριστερά να υπερασπιστεί την τον κόσμο μας. Μερίδα συντρόφων ρίχνει βάρος στα "δίκτυα αλληλεγγύης". Η συζήτηση αυτή δεν είναι καινούργια, αλλά σήμερα γίνεται κεντρική, καθώς δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς αφιερώνουν πολύτιμο χρόνο και δυνάμεις στην οργάνωση τέτοιων δομών (συλλογικές κουζίνες κλπ). Η έμπρακτη αλληλεγγύη έχει αξία στις συνθήκες που ζούμε. Αλλά η αναγωγή της σε κεντρική πολιτική πρόταση και περιεχόμενο δράσης έχει προβλήματα και κρύβει κινδύνους για την Αριστερά. Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στις 12 Γενάρη του 2011 στο φύλλο Νο 235 της Εργατικής Αριστεράς, αλλά η βασική του επιχειρηματολογία παραμένει επίκαιρη.     

Η τοποθέτηση κατά του μνημονίου πρέπει να συνδυάζεται
με την αντικαπιταλιστική στάση και τη σοσιαλιστική προοπτική.

Το τελευταίο διάστημα στις ανακοινώσεις του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, στις τοποθετήσεις της Αλ. Παπαρήγα και στην αρθρογραφία του «Ριζοσπάστη» εντοπίζονται διαφορές με τα όσα λέγονταν και γράφονταν στο πρόσφατο παρελθόν. Δεν πρόκειται (ακόμα;) για αλλαγή πολιτικής.

Το Σαββατοκύριακο, 17-18 Δεκέμβρη, πραγματοποιήθηκε η Β΄ Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής στην ΑΣΟΕΕ. Κεντρικό ζήτημα της συζήτησης ήταν η ανάγκη και η τακτική για τη δημιουργία ενός πραγματικού Μετώπου.

Στις 29-30 Οκτώβρη θα πραγματοποιηθεί η 1η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως ανακοίνωσε σε συνέντευξη τύπου, που παραχώρησε την Τρίτη 4 Οκτώβρη, το Κεντρικό Συντονιστικό της. Οι εκπρόσωποι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρουσίασαν δύο κείμενα: Το πρώτο ήταν οι θέσεις για τις πολιτικές εξελίξεις και το δεύτερο η πρόταση του Συντονιστικού για το οργανωτικό.

«Στο έργο του Ken Loach “O άνεμος σείει τη σίκαλη», για την ιρλανδική επανάσταση του 1920 ενάντια στην αγγλική κατοχή, ο ηγέτης της O’Connoly λέει: “Αν φύγουν οι Εγγλέζοι και δεν έρθει σοσιαλισμός, οι Εγγλέζοι θα επιστρέψουν αμέσως”».