πολιτική

Τον εκβιαστικό-αρνητικό χαρακτήρα της απόφασης του Eurogroup σε βάρος του ελληνικού λαού, κατανόησαν όχι μόνο δυνάμεις της Αριστεράς στην Ελλάδα αλλά και τμήμα του γερμανικού Die Linke. Τρεις βουλευτές του κόμματος καταψήφισαν τη συμφωνία ενώ άλλοι δέκα ψήφισαν λευκό. Παραθέτουμε τη δήλωση εκείνων που καταψήφισαν, στην οποία εξηγούν τη στάση τους.

Λίγες μόνο μέρες μετά την υπογραφή της συμφωνίας του Φλεβάρη με τους «θεσμούς» (την ΕΕ, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ, που παλαιότερα ονομάζονταν τρόικα) και η κυβέρνηση έρχεται αντιμέτωπη με τις πρώτες δυσκολίες που δημιουργεί η εφαρμογή της.

Στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Κύπρο, ο Π. Καμμένος, μιλώντας μπροστά σε αξιωματικούς και στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ, τη χαρακτήρισε «μια μονάδα επίθεσης» που «όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου θα είναι η μονάδα που θα σηκώσει πάλι τη σημαία της λευτεριάς στα κατεχόμενα εδάφη».

Οι δανειστές εκβιάζουν χωρίς να αφήνουν χώρο για «έντιμο συμβιβασμό»

Περί φορολογίας:
Αφού «είμαστε η κάθε λέξη του Συντάγματος», τότε πώς μπορούμε να ζητάμε να καταβληθούν φόροι που έχουν καταγγελθεί ως –και είναι– εξόφθαλμα αντισυνταγματικοί (επειδή δεν έχουν αναλογικότητα, επειδή δεν συμβαδίζουν με τη φοροδοτική ικανότητα και επειδή δεν επιβαρύνουν πραγματικό εισόδημα); Γιατί οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και άλλα φτωχά στρώματα πρέπει να πληρώσουν π.χ. τον ΕΝΦΙΑ, το ΕΕΤΗΔΕ ή το τέλος επιτηδεύματος; Η επίκληση προς το λαό για στήριξη των εσόδων μιας φιλολαϊκής κυβέρνησης δεν μπορούσε να αφορά μόνον άλλους φόρους (εισόδημα, εισφορές αλληλεγγύης, τέλη κυκλοφορίας, ΦΠΑ) που έτσι κι αλλιώς χρωστάει; Αλλά ακόμη και το αφορολόγητο των 12.000 δεν έπρεπε να ισχύσει από το οικονομικό έτος 2015 για να ελαφρυνθούν άμεσα εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες; Θα μας πάει έως τον Ιούνιο του 2016 η «αδράνεια»;

Όχι. Παγκόσμια οι ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων -συνήθως κοινής ωφέλειας- εκτός από τις άλλες δυσμενείς επιπτώσεις που έχουν (ακριβότερες υπηρεσίες, χειρότερη ποιότητα και κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία) οδηγούν τις περισσότερες φορές σε μεγαλύτερη ανεργία.

Χωρίς άμεσο και πλήρη δημόσιο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος στο σύνολό του δεν υπάρχει σχέδιο νίκης στη διαφαινόμενη αναπόφευκτη σύγκρουση με τους δανειστές –η παλινόρθωση των στελεχών του «κύκλου Καρατζά» και της σημιτικής «αυλής» στις διοικήσεις των τραπεζών, τεράστιος κίνδυνος για την κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι επιλογές της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου σε ό,τι αφορά τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές δέχονται αυστηρή κριτική

«Πάση θυσία» έξοδος από τη λιτότητα

Η ταξική ψήφος του Ποταμιού:
Σωστά παραπονέθηκε ο σοσιαλδημοκράτης Σουλτς στον Τσίπρα, επειδή ο τελευταίος προτίμησε τους δεξιούς ΑΝΕΛ και όχι το σοσιαλδημοκρατικό (δηλ. αριστερό) Ποτάμι. Το κόμμα του Στ. Θοδωράκη φρόντισε να δικαιώσει τον Σουλτς, παίρνοντας τα μεγαλύτερα ποσοστά του πανελλαδικώς στις παραδοσιακές εργατογειτονιές της Αθήνας: Ψυχικό 13,6%, Φιλοθέη 13,5%, Εκάλη 11,7%... Είναι μετά να μη θυμώνει ο Σταύρος που δεν μπήκαν στην κυβέρνηση οι αριστεροί «αγωνιστές» Λυκούδης, Θεοχάρης, Ψαριανός και Λυμπεράκη;

Για τα μέλη και τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, για όλη την Αριστερά, για τους ακτιβιστές των κοινωνικών κινημάτων, δημιουργούνται νέες συνθήκες.

Η «εθνικοποίηση» της ευθύνης σηματοδοτεί την απαρχή της διάλυσης της κοινής νομισματικής πολιτικής

Μπρος στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, είναι αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει κάθε μέσον: ψέματα (π.χ. για bank run), διαστρέβλωση, τρομοκράτηση, βαθύ κράτος, χούλιγκαν, αρχαιολογικά ευρήματα, σύλληψη και επανασύλληψη τρομοκρατών, τρομοκρατικές προσφυγές τραπεζών στον έκτακτο μηχανισμό παροχής ρευστότητας (ELA)

ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ:
Προς τους συντρόφους του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Με όλα τα δίκια που έχετε για τις πολλές δεξιόστροφες πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, άραγε ποιο εκλογικό αποτέλεσμα θα είχε μεγαλύτερη σημασία σε πλανητικό επίπεδο, ποιο θα φόβιζε την άρχουσα τάξη –όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά τουλάχιστον σε ολόκληρη την Ευρώπη; Ένα εντυπωσιακό ποσοστό –ας πούμε 20%– για το ΚΚΕ ή την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή μια κυβέρνηση της Αριστεράς (με αυτοδυναμία ΣΥΡΙΖΑ ή σε συνεργασία –ανοχή ή οτιδήποτε άλλο– του ΚΚΕ); Εμείς νομίζουμε ότι το 20% του ΚΚΕ ή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (παρά την απερίγραπτη χαρά τη δική μας) δεν θα έκανε ούτε μονόστηλο σε εσωτερική σελίδα των μεγάλων ΜΜΕ του κόσμου. Αντίθετα η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ «παίζει» στα εξώφυλλα πριν ακόμη πραγματοποιηθεί. Είναι άραγε όλοι αυτοί πράκτορες του Τσίπρα ή αντιλαμβάνονται μια πραγματική δυνητική απειλή για το σύστημά τους από τα αριστερά; Η απάντηση είναι προφανής, ωστόσο φαίνεται ότι το ερώτημα πρέπει να διατυπωθεί ξανά και ξανά...

Η  ισλαμική θρησκεία δεν είναι ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο καλή ή κακή από τις άλλες θρησκείες. Ανάλογα με τις κοινωνικές και τις ιστορικές συνθήκες και ανάλογα με τη χρήση που μπορεί να κάνει κάποιος, οι θρησκείες μπορεί να οδηγήσουν σε πολύ διαφορετικά αποτελέσματα. Π.χ. στις ΗΠΑ χριστιανοτρομοκράτες εισβάλλουν σε κλινικές και δολοφονούν γιατρούς επειδή κάνουν εκτρώσεις. Δεν συμπέρανε κανείς από αυτό ότι ο Χριστιανισμός οδηγεί τελικά στη βία.

Γιατί δεν είναι εφικτή η ουσιαστική μείωση της ανεργίας χωρίς πολιτικές που θα μειώνουν δραστικά τα υψηλά περιθώρια κέρδους του κεφαλαίου

Όταν τα μεγάλα ΜΜΕ και οι ηγέτες των κυβερνήσεων μιλούν για «επαγρύπνηση και μέτρα ενάντια στην τρομοκρατία», μυρίζει ανθρώπινο αίμα, περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών και πίεση για «εθνική ενότητα» με τους εκμεταλλευτές μας.

Βαδίζουμε προς ένα «ανοιχτό» πολιτικό στοίχημα, προς μια μεγάλη περιπέτεια.

Να κάνουμε την ελπίδα του κόσμου ενεργή παρουσία και μαζικό κίνημα ανατροπής

Στην πραγματικότητα, η ελληνική «ανταρσία» κατά της λιτότητας δεν είναι ούτε από τα πριν χαμένη ούτε από τα πριν κερδισμένη. Δεν υπάρχει ανατροπή της λιτότητας χωρίς σύγκρουση με το σύστημα, αλλά ταυτόχρονα πρόκειται για σύγκρουση με ένα σύστημα σε βαθιά κρίση, που επομένως δεν είναι παντοδύναμο.

ΠΑΣΟΚ Νο2:
Τα «ιμάτια» του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ μοίρασαν τελικά ο ΓΑΠ και ο Βενιζέλος. Ο πρώτος ίδρυσε το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και μας καλεί να προχωρήσουμε μαζί του στην «επανάσταση του αυτονόητου», παρέα με τους «παπανδρεϊκούς» (Δ. Ρέππας, Π. Γερουλάνος, Γ. Πεταλωτής, Ν. Σηφουνάκης, Θ. Μωραΐτης, Φίλ. Σαχινίδης κ.ά.), που δεν ανέχονταν πια να είναι συνιστώσα της Δεξιάς. Οι ίδιοι βέβαια οργάνωσαν και υλοποίησαν, από θέσεις κλειδιά, το πρώτο κύμα της μνημονιακής επίθεσης και τη συνεργασία με το ΛΑΟΣ. Έμβλημα του νέου κόμματος είναι ένα ρόδο σε κόκκινο φόντο. Το επίσημο ΠΑΣΟΚ –Δημοκρατική Παράταξη– έκανε λόγο «για τον κληρονόμο που διασπά το κόμμα». Ο Βενιζέλος υπενθύμισε ότι «το ΠΑΣΟΚ είμαστε όλοι εμείς και δεν το δωρίζουμε σε κανέναν» και απέδωσε «στενά προσωπικά κίνητρα» στο Γιωργάκη. Σίγουρα υπάρχουν και τέτοια στην κίνηση του ΓΑΠ, αλλά μια χαρά αξιοποιείται η κίνησή του από διάφορα συστημικά κέντρα, με στόχο να μην έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία ο ΣΥΡΙΖΑ. Μαύρο και στα δύο απο-κόμματα!

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί ότι από τη θέση της κυβέρνησης θα καταργήσει την αντεργατική νομοθεσία των μνημονίων και θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό στο προηγούμενο επίπεδό του, στα 751 ευρώ.

Σε κάθε μεγάλο δυστύχημα στον κλάδο των επιβατηγών πλοίων, συνήθως οι αρχές αποφαίνονται ότι «υπήρξε ανθρώπινο λάθος», ενώ δεύτερη αιτία είναι η... κακή μοίρα: άσχημος καιρός, αχαρτογράφητοι ύφαλοι κ.λπ. Εκείνο που πρέπει πάση θυσία να συγκαλυφθεί είναι οι ευθύνες των ιδιοκτητριών εταιρειών, το κυνήγι του κέρδους –δηλαδή το κυνήγι της υπερφόρτωσης και της ταχύτητας–, οι άθλιες εργασιακές συνθήκες του πληρώματος, οι παντελώς υποχρηματοδοτούμενες υποδομές διάσωσης από τα κράτη, καθώς και η κλιματική αλλαγή που επιφέρει τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες.

«Υπερασπιζόμαστε τη δημόσια περιουσία και το πράσινο»

(Περίληψη, με ευθύνη της «ΕΑ», ενός μεγαλύτερου άρθρου του Π. Παπακωνσταντίνου που θα βρείτε πλήρες στο Rproject.gr)

Εχουμε μπροστά μας μια μάχη αποφασιστικής σημασίας. Ανεξάρτητα από τους μικροϋπολογισμούς πολλών «επιτελείων», η ανατροπή της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου μπορεί να ανοίξει ένα ιστορικό «παράθυρο» για την Αριστερά και το κίνημα κοινωνικής αντίστασης.

Παρά την «αυτοκρατορική σκηνοθεσία» επίδειξης δύναμης απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και τα συντονισμένα δημοσιεύματα ότι η Ελλάδα δεν είναι «συστημική» για την Ευρωζώνη, όλοι ασχολούνται με την Ελλάδα και κανένας με την από τα πριν αποτυχημένη Σύνοδο Κορυφής…

Τις τελευταίες βδομάδες ο Σαμαράς προξένησε πολύ σοβαρές οικονομικές ζημιές: τη μεγαλύτερη κατάρρευση του χρηματιστήριου εδώ και τριάντα χρόνια (!), πρωτοφανή εκτόξευση των σπρεντ, επανέναρξη της φιλολογίας για Grexit αλλά και για συνολική κρίση του ευρώ.

Σε δημοσίευμά της στις 15/12, η γερμανική εφημερίδα «Süddeutsche Zeitung» αναφέρεται στις μίζες ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ που πλήρωνε η εταιρεία Rheinmetall Defense Electronics σε πολιτικά και στρατιωτικά πρόσωπα στην Ελλάδα για να προωθήσουν τις πωλήσεις των εναέριων αμυντικών συστημάτων τύπου Asrad. Θυμίζουμε ότι ο ελληνικός στρατός έχει προμηθευτεί 54 τέτοια συστήματα έναντι 134 εκατ. ευρώ από το 2001. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «οι εισαγγελικές αρχές τόσο στην Αθήνα όσο και στη Βρέμη έχουν ερευνήσει το θέμα και εξετάζουν στο εξής ποιος θα παραπεμφθεί σε δίκη και ποιος όχι». Η εφημερίδα υπογραμμίζει ότι «γερμανικές εταιρείες έδιναν για δεκαετίες μίζες στην Ελλάδα. Ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε εκδοθεί κάποιος. Πλέον αυτό ίσως αλλάξει». Αν βγει ΠτΔ στις 29/12, σας λέμε από τώρα ότι τίποτε δεν θα αλλάξει.

Θα ήταν παράλογο οι καπιταλιστές, που διαθέτουν αμύθητη περιουσία σχετικά με τον υπόλοιπο πληθυσμό του πλανήτη, να μη φροντίσουν για την περιφρούρηση αυτού του πλούτου.