Φύλλο Νο 429 (6 Μάρτη 2019)

Η  αύξηση των γυναικοκτονιών, των σεξουαλικών παρενοχλήσεων στους χώρους εργασίας και τις σχολές το τελευταίο διάστημα, η φτώχεια που εξαπλώνεται και η υποβάθμιση του κράτους πρόνοιας δυσκολεύουν την καθημερινότητά μας.

Πίσω από την κλειστή πόρτα ενός σπιτιού, σε κάποια γωνία ενός μπαρ ή σε πλήρως δημόσια θέα στο δρόμο, στο χώρο εργασίας, στη σχολή, στο σχολείο οι γυναίκες βιώνουν καθημερινά τη βία σε βάρος τους – ψυχολογική, λεκτική, σωματική. Βία που – συχνότερα από όσο μαθαίνουμε – μπορεί να φτάνει στην ίδια την αφαίρεση της ζωής του θύματος.

Η γενική αφήγηση που αφορά την εργασία περιστρέφεται γύρω από το πως την βιώνουν οι άντρες. Έχουμε εκτενή πληροφόρηση για την καθημερινότητα των εργαζόμενων σε παραδοσιακά «αντρικά» επαγγέλματα, σε μικτούς χώρους εργασίας, στην ανεργία.

Σ ε ένα παράλληλο σύμπαν, ένα άρθρο για την Κεντροαριστερά στην Ελλάδα θα είχε τη μορφή ιστορικού απολογισμού και επικήδειου μιας προ πολλού εξαϋλωμένης πολιτικής παράταξης, η οποία πρώτα φρόντισε να προωθήσει τον σημιτικό εκσυγχρονισμό αλά γκρέκα, ξεφτιλιζόμενη διά στόματος Τσουκάτου σχετικά με τις βαλίτσες που πηγαινοέρχονταν στα μαύρα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, και κατόπιν αυτοκτόνησε στα χρόνια του μνημονίου, όταν επέβαλε τη βίαιη διαδικασία πτώχευσης των εργατικών τάξεων, διαλύοντας και τη δική της εκλογική βάση, προκειμένου να διασωθούν το αξιόχρεο της χώρας, τα συμφέροντα της ελλαδικής αστικής τάξης και η «ευταξία» του ευρώ.

Υπό κανονικές συνθήκες, το πολύπλευρο θάψιμο της καταδίκης του Νίκου Γεωργιάδη από την πλειονότητα των ΜΜΕ, το ίδιο το κόμμα του και τα δικαστικά όργανα θα ήταν κάτι πρωτοφανές. Στην Ελλάδα όμως είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι το μιντιακό, πολιτικό και δικαστικό κατεστημένο λειτουργεί με το νόμο των συγκοινωνούντων δοχείων.

Μια εξοργιστική στοχοποίηση της διατύπωσης γνώμης εξελίσσεται στην Πτολεμαΐδα. Κάποιοι έγραψαν σύνθημα πάνω σε γκράφιτι της εθνικιστικής ομάδας «Πτολεμαίοι Μακεδόνες», το οποίο οι ακροδεξιοί είχαν κάνει με τη συνδρομή του Δήμου Εορδαίας. Ακολούθησαν μηνύσεις, συζήτηση για τοποθέτηση καμερών και ιερή οργή για ένα γκράφιτι που απολαμβάνει προστασία… «μνημείου»! Ένα επικριτικό για το κλίμα τρομοκρατίας σχόλιο του Αλέξη Λιοσάτου, μέλους της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό», στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, «αλιεύτηκε» και διοχετεύτηκε σε τοπική εφημερίδα, που το δημοσιοποίησε μαζί με τη φωτογραφία του. Ακολούθησαν δεκάδες απειλές και τόνοι «λάσπης». Το πιο σοβαρό είναι ότι οι ακροδεξιοί δεν περιορίστηκαν στη συνηθισμένη «ιντερνετική λύσσα»: στις 28/2 ο Αλέξης βρήκε βανδαλισμένα την επαγγελματική πινακίδα του, αυτή του πατέρα του και το θυροτηλέφωνό τους. Η αλληλεγγύη στον σύντροφο είναι αυτονόητη. Όπως και η ανάγκη να δοθούν μαζικές και ενωτικές απαντήσεις απέναντι σε όσους επιχειρούν να στοχοποιήσουν –στο πρόσωπο του Αλέξη– την Αριστερά κι όποιον παλεύει ενάντια (ή διαφωνεί!) με τον ρατσισμό, τον εθνικισμό και τον φασισμό…

Τ ο Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, με πρόσφατη ανακοίνωσή του, γνωστοποίησε την απόφαση της κυβέρνησης για σταδιακή έξοδο των προσφύγων από τα διαμερίσματα των στεγαστικών προγραμμάτων όπου φιλοξενούνται, καθώς και την ταυτόχρονη λήξη της οικονομικής βοήθειας που τους παρέχεται μέχρι σήμερα, με την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Στις 3 Μάρτη η νέα κίνηση «Ανυπότακτη Γλυφάδα» έκανε «το πρώτο βήμα στο δρόμο του συλλογικού αγώνα, της ανυπακοής, της αντίστασης και της διεκδίκησης, για έναν δήμο και μια κοινωνία που θα λειτουργούν υπέρ του συνόλου και όχι για τα συμφέροντα των λίγων», όπως έγραφε στο κάλεσμά της, προσκαλώντας «να είμαστε όλοι και όλες, ισότιμα, μαζί!».

Αλγερία:
Η απόφαση του Μπουτεφλίκα να διεκδικήσει μια 5η θητεία στις ερχόμενες εκλογές στην Αλγερία πυροδότησε ένα κύμα διαδηλώσεων, που αιφνιδίασε τους πάντες με το μέγεθός του. Ο 82χρονος Μπουτεφλίκα κυβερνά από το 1999. Το 2013 υπέστη εγκεφαλικό κι έκτοτε δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ δημόσια. Πίσω από το απλό (και εύλογο) αίσθημα ότι «δεν είναι σε θέση να κυβερνά», η εναντίωση στην υποψηφιότητά του στρέφεται κυρίως ενάντια σε άλλους. Τους οικονομικούς βαρόνους και το στρατό, που κυβερνούν τη χώρα και «προβάλουν» τον Μπουτεφλίκα όσο δεν βρίσκουν διάδοχο που να εγγυάται την ομαλή συνέχεια της κυριαρχίας τους. Σε «γράμμα» του που κυκλοφόρησε, δεσμεύτηκε να μην ολοκληρώσει τη θητεία του, αν επανεκλεγεί, και να δρομολογήσει μια «Εθνική Συνδιάσκεψη» για πρόωρες προεδρικές εκλογές. Το καθεστώς μάλλον έτριξε από την ένταση των διαδηλώσεων και τώρα κερδίζει χρόνο για να βρει διάδοχη λύση…

Το Σάββατο 2 Μάρτη, για 16η κατά σειρά εβδομάδα, τα κίτρινα γιλέκα ήταν πάλι στους δρόμους των γαλλικών πόλεων, ενώ για 16η επίσης εβδομάδα τα κυβερνητικά φερέφωνα της Γαλλίας και οι δημοσιογραφικοί τους αναμεταδότες διαπιστώνουν την κάμψη και εξάντληση του κινήματος.

Σε μια προσπάθεια εξωραϊσμού της πολιτικής της και μείωσης του πολιτικού κόστους ενόψει εκλογών, η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε μια επικοινωνιακή εκστρατεία προκειμένου να αποφύγει τις πρόσθετες κοινωνικές «αναταράξεις» από το νέο νομοσχέδιο που προωθεί προς ψήφιση για τους δανειολήπτες και τα υπερχρεωμένα από τις συνέπειες των μνημονίων νοικοκυριά.

Ο Πολυχώρος Κομμούνα έχει αποδείξει ότι θέλει και μπορεί να φιλοξενεί μια μεγάλη γκάμα πολιτικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων (πολιτικές εκδηλώσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, θεατρικές παραστάσεις και προβολές ταινιών, γιορτές) και φιλοδοξεί να κάνει ακόμα περισσότερα, μένοντας σταθερά ανοιχτή σε κινηματικές και τοπικές συλλογικότητες, σε σωματεία, σε φοιτητικές και καλλιτεχνικές ομάδες και γενικότερα σε ομάδες ή συλλογικότητες που θέλουν να πραγματοποιήσουν συναντήσεις ή εκδηλώσεις.

Η υποκρισία του Τσίπρα, που καλεί, λέει, σε συστράτευση την ευρύτερη κεντροαριστερά για να αντιμετωπιστεί η ακροδεξιά και ο νεοφιλελευθερισμός, έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Το χαλί για την άνοδο της ακροδεξιάς, με αιχμή την «πολεμική» αντιμετώπιση των προσφύγων και των μεταναστών, το στρώνει εδώ και χρόνια ο «θεσμικός ρατσισμός», η αδίστακτα αντιμεταναστευτική και αντιπροσφυγική πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων της κεντροδεξιάς, αλλά και της κεντροαριστεράς. Σε αυτό το κύμα βαρβαρότητας και αγριανθρωπισμού περίοπτη θέση έχουν τα έργα και οι ημέρες των κυβερνήσεων Τσίπρα: Αλήθεια ποιος υπέγραψε την κατάπτυστη συμφωνία Ελλάδας-ΕΕ-Τουρκίας; Ποιος κάλεσε, ανέχτηκε και συνεργάζεται αρμονικά με την αρμάδα του ΝΑΤΟ και της Frontex στο Αιγαίο; Ποιος καθοδηγεί τις πολιτικές του αίσχους τύπου Μόριας; Αντί να μας εξηγήσουν πώς είναι δυνατόν να κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια, αυτοί που έχουν την πολιτική ευθύνη για την κόλαση που αντιμετωπίζουν καθημερινά χιλιάδες και χιλιάδες άνθρωποι (μετά από 4 χρόνια εξουσίας μιας τάχα μου Αριστεράς), έχουν το θράσος να βγαίνουν και να εξαγγέλλουν πρόθεση για αντιακροδεξιά «μέτωπα» και αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες (βλ. σελ. 3).
Εκεί όμως που η υποκρισία καταντά αφόρητη είναι όταν ο Τσίπρας κάνει λόγο για αντίσταση στο νεοφιλελευθερισμό! Αλήθεια, οι ρυθμίσεις για τη «σωτηρία» των αδηφάγων τραπεζών που θα στείλουν στο λεπίδι του πλειστηριασμού χιλιάδες σπίτια λαϊκών νοικοκυριών είναι αντίσταση στο νεοφιλελευθερισμό