Αντισεξισμός

Μετά από τρείς αναβολές, άρχισε στις 22 Σεπτέμβρη η δίκη του μαιευτήρα γυναικολόγου και καθηγητή της Μαιευτικής σχολής του ΔΙ.ΠΑ.Ε. (πρώην ΤΕΙ Σίνδου), ο οποίος κατηγορείται για «κατάχρηση σε γενετήσια πράξη κατά συρροή».

Την περασμένη εβδομάδα καταγράφηκε στη χώρα μας η ένατη γυναικοκτονία από την αρχή του έτους και η έβδομη μέσα στο καλοκαίρι, με θύμα μία 50χρονη γυναίκα στη Θεσσαλονίκη και δράστη – για ακόμη μία φορά- το σύντροφό της. 

Το κίνημα #metoo που ξεκίνησε από τις καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου φαίνεται πως άφησε το αποτύπωμα του και στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Οι καταγγελίες φοιτητριών που δημοσιεύτηκαν ή έγιναν ευρέως γνωστές μέσα από το ελληνικό #metoo όχι μόνο δεν έχουν ξεχαστεί, αλλά έγιναν οι αφορμή να οργανωθούν αγώνες και να διεκδικηθούν αλλαγές.
 

Η πρόσφατη αποκάλυψη της γυναικοκτονίας της νεαρής Κάρολαϊν στα Γλυκά Νερά από τον «ευυπόληπτο», «υπεράνω πάσης υποψίας σύζυγό» της  προκάλεσε την… έκπληξη εκείνων που έβλεπαν «σεσημασμένους αλλοδαπούς» πίσω από τη δολοφονία της και τη δική μας οργή για ένα ακόμη έγκλημα σεξιστικής βίας στην πιο ακραία της μορφή –αυτή της γυναικοκτονίας. Λίγες ώρες αργότερα το φως τη δημοσιότητας είδαν δύο περιστατικά βιασμού εργαζόμενων γυναικών: μίας καθαρίστριας εν ώρα εργασίας στα Πετράλωνα και μίας εργαζόμενης σε μπαρ στο Κολωνάκι. 
 

Τα τελευταία χρόνια πολλές χώρες έχουν αναγνωρίσει νομικά τα ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγάρια μέσα από την θέσπιση του ομόφυλου γάμου και του δικαιώματος στην τεκνοθεσία.

Tα αιτήματα για κατάργηση της ελαστικής εργασίας, για μόνιμες και σταθερές δουλειές, για γιατρούς και  ψυχολόγους εργασίας, αποδεικνύονται ως οι μόνες ρεαλιστικές προτάσεις συνεκτικής λύσης.
 

Το αμέσως επόμενο διάστημα θα τεθεί προς ψήφιση το νομοσχέδιο με τις αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο. Ζητήσαμε τη γνώμη της Ιωάννας Στεντούμη, δικηγόρου με εξειδίκευση στην έμφυλη βία και τα δικαιώματα, ιδίως γυναικών και παιδιών. Τη συνέντευξη πήρε η Χρύσα Τσικαλουδάκη. Ολόκληρη αναρτήθηκε στο Rproject.gr
 

Λίγα χρόνια μετά την πρώτη φεμινιστική απεργία στην Αργεντινή το 2017, το φεμινιστικό κίνημα έχει καταφέρει να αναπτυχθεί με τέτοια δυναμική σε πολλές χώρες του κόσμου, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για Παγκόσμια Φεμινιστική Απεργία.

Το τελευταίο διάστημα, μέσα από καταγγελίες για γνωστά πρόσωπα του θεατρικού χώρου, έχει ανοίξει το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης, της εκμετάλλευσης και της σωματικής, λεκτικής ή και ψυχολογικής βίας. 

Στην «καρδιά» της όποιας «προοδευτικής μεταρρύθμισης» των οικογενειακών σχέσεων δεν μπορεί παρά να βρίσκεται η ανάληψη από το κράτος των υλικών βαρών της οικογενειακής ζωής

Μ ετά τις αποκαλύψεις της Σοφίας Μπεκατώρου, μία μετά την άλλη γυναίκες βρίσκουν την δύναμη να καταγγείλουν δημόσια τους κακοποιητές τους, ενώ αναπτύσσεται ένα τεράστιο κύμα υποστήριξης προς τις επιζήσασες κακοποίησης. Οι διαστάσεις που έχει πάρει τις τελευταίες μέρες αυτό το κύμα καταγγελιών μας επιτρέπει να πούμε ότι ζούμε το ελληνικό #MeToo. Αξίζει να μελετήσουμε την πρόσφατη προϊστορία αυτού του κινήματος στις ΗΠΑ, καθώς έχει πολλά χρήσιμα συμπεράσματα. 
 

Μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από την Νέα Δημοκρατία, η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων μετονομάστηκε σε Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και μεταφέρθηκε στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.