ΗΠΑ: Δεξιά κριτική στον δεξιότερο πρόεδρο
διεθνή
Σφαγές στη Νικαράγουα
Amazon:
Μια τριήμερη απεργία στην αποθήκη της Amazon στη Μαδρίτη έδειξε το δρόμο για την πάλη των «αόρατων» εργαζομένων ενάντια στον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου, τον Τζεφ Μπέζος. Δεν ήταν η πρώτη απεργία στα «κάτεργα» του πολυεθνικού κολοσσού της «νέας οικονομίας». Αλλά οι εργαζόμενοι ζήτησαν διεθνή στήριξη και βρήκαν κυρίως από τους εργαζόμενους στην Amazon στη Γερμανία, αλλά και στην Πολωνία. Τον περασμένο Νοέμβρη είχαν γίνει ταυτόχρονες απεργίες σε Γερμανια-Γαλλία-Ιταλία. Μέσα σε αυτούς τους αγώνες, σε έναν πολύ σκληρό χώρο, ωριμάζει η ιδέα για «πανευρωπαϊκή απεργία», αλλά και γενικότερα για την ανάγκη «διεθνοποίησης» της συνδικαλιστικής οργάνωσης, ως απάντηση στην ισχύ της πολυεθνικής εταιρίας να αξιοποιεί το παγκόσμιο δίκτυό της στον ανταγωνισμό, αλλά και ενάντια στους εργαζόμενους-απεργούς…
Η Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής συνεχίζεται στην Παλαιστίνη.
Παρουσίαση της ομιλίας του Ταουφίκ Χαντάντ*
Μαζική αντίσταση στο ρατσισμό!
Ηνωμένο Βασίλειο:
Η παραίτηση του υπουργού και του υφυπουργού Brexit, αλλά και του Μπόρις Τζόνσον, μετά την εισήγηση της Μέι για «μαλακό Brexit» είναι το τελευταίο επεισόδιο και η κορύφωση (μέχρι την επόμενη) της κρίσης που σπαράζει τη βρετανική Δεξιά. Η Μέι δεχόταν πυρά για τη διαρκή αναβλητικότητά της, που είχε ως στόχο να αποφευχθεί η ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ των σκληρών αντι-ευρωπαϊστών και εκείνων που επιμένουν στη διατήρηση «δεσμών» με την ΕΕ. Τις προηγούμενες μέρες, η εσωκομματική σύγκρουση έγινε δημόσια, μέσα από τις στήλες των εφημερίδων (είτε με αρθρογραφία στελεχών, είτε με «διαρροές» απίθανων παρασκηνιακών στιγμών έντασης). Η ανακοίνωση του σχεδίου «μαλακού Brexit» στο υπουργικό συμβούλιο από την πρωθυπουργό αντί να κλείσει το θέμα, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, βάζοντας ερωτηματικό ακόμα και στην επιβίωσή της…
Μετά το θρίαμβο του Ομπραδόρ στις εκλογές
Παρουσίαση της ομιλίας του Ομάρ Χασάν*
Την Παρασκευή 13 Ιούλη, στις 7 µµ, στον πολυχώρο «Κοµµούνα», θα έχουµε την τύχη να συζητήσουµε µε τον Ταουφίκ Χαντάντ για τον αγώνα στην Παλαιστίνη και για τη διεθνή αλληλεγγύη.
Κολομβία:
Η πρόκριση του Γκουστάβο Πέτρο στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Κολομβία γέννησε ελπίδες για μια ιστορική πολιτική ανατροπή στο «Ισραήλ της Λατινικής Αμερικής». Ο Πέτρο, στη διαδρομή του από ένοπλος αντάρτης σε δήμαρχος της Μπογκοτά, έριξε αρκετό νερό στο κρασί του, αλλά στηρίχθηκε μόνο από κάποιες αριστερές δυνάμεις και σε κανένα από τα κατεστημένα κόμματα και θεωρείται «ακραίος» για το κυριαρχούμενο από τη Δεξιά πολιτικό σκηνικό στην Κολομβία. Η νίκη του σκληρού δεξιού Ιβάν Ντούκε τελικά ρίχνει βαριά τη σκιά της. Στηρίχθηκε από τον πρώην πρόεδρο Ουρίμπε, που δίνει μάχη ενάντια στην πρόσφατη συμφωνία ειρήνης με τους αντάρτες FARC, σε σύγκρουση ακόμα και με τη «διαλλακτική» (βλ. πρόθυμη να πάρουν μπρος τα τρυπάνια των πολυεθνικών στα βουνά της Κολομβίας) Δεξιά που είχε πάρει την πρωτοβουλία για τη συμφωνία. Αβέβαιες μέρες για την Κολομβία…
Ο Ταγίπ Ερντογάν (κυρίως) και το κόμμα του ΑΚΡ (λιγότερο) απέδειξαν την ανθεκτικότητά τους στις τουρκικές εκλογές.
Η οργή για τη σφαγή στη Γάζα ξυπνά συνειδήσεις και γίνεται δράση
Η Τουρκία μπαίνει στην τελική ευθεία προς την εκλογική αναμέτρηση στις 24 Ιούνη σε συνθήκες αβεβαιότητας.
Βενεζουέλα:
Το περιοδικό «Foreign Policy» δημοσίευσε άρθρο με τίτλο: «Είναι ώρα για ένα πραξικόπημα στη Βενεζουέλα: Μόνο οι εθνικιστές στο στράτευμα μπορούν να αποκαταστήσουν μια νόμιμη συνταγματική δημοκρατία». Τα λογικά σφάλματα και την οργουελική γλώσσα σε αυτή την πρόταση τα αφήνουμε ασχολίαστα. Καταπιάνεται με αυτά ο αρθρογράφος, επιχειρώντας να κάνει το άσπρο-μαύρο. Συγκρατούμε όμως την ειλικρίνεια του περιοδικού…
Ο Ραχόι είναι ο πρώτος πρωθυπουργός του Ισπανικού Κράτους που έχασε την πρωθυπουργία μετά από πρόταση μομφής αντιπολιτευτικού κόμματος.
Δ ιευθετήθηκε η διένεξη στην Ιταλία και έχουμε πλέον κυβέρνηση Λίγκας και Κινήματος Πέντε Αστέρων (Κ5Α). Ο επάρατος (ούτε καν) «ευρωσκεπτικιστής» αποσύρθηκε, βρέθηκε ένας υπουργός Οικονομικών που εμπνέει περισσότερη εμπιστοσύνη στις ανήσυχες «αγορές» και ο Κόντε ορκίστηκε πρωθυπουργός.
Ο Νικολάς Μαδούρο πέτυχε άνετη νίκη στις προεδρικές εκλογές στη Βενεζουέλα.
Για περισσότερο από τρεις μήνες οι Γάλλοι ρίχνουν τη δημοτικότητα του Μακρόν και τον ταρακουνάνε με συνεχείς κινητοποιήσεις.
Αργεντινή:
Ξεκίνησε η αντίσταση στην επιλογή του Μάκρι να ξαναφέρει το ΔΝΤ στη χώρα την οποία είχε ρημάξει στο παρελθόν. Δεκάδες κινητοποιήσεις έχουν γίνει από όταν ανακοινώθηκε η «πρόσκληση», με τη μεγαλύτερη να συγκεντρώνει στις 25 Μάη δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στο Μπουένος Άιρες, για να φωνάξουν «Ποτέ Ξανά ΔΝΤ»… Οι Αργεντίνοι εργάτες ξέρουν καλά τί συνέβη την τελευταία φορά που το ΔΝΤ ενεπλάκη στη χώρα τους. Αλλά θυμούνται επίσης πώς απάντησαν στο «Αγεντινάσο»...
Να απομονώσουμε το κράτος-τρομοκράτη
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι νεκροί Παλαιστίνιοι διαδηλωτές στη Γάζα ήταν 52 και οι τραυματίες έφταναν τους 2.400!
Η ανακοίνωση του Ντόναλντ Τραμπ ότι οι ΗΠΑ θα αποσυρθούν από την πυρηνική συμφωνία του 2015 με το Ιράν και θα επαναφέρουν τις οικονομικές κυρώσεις εναντίον του θα εντείνει τις γεωπολιτικές εντάσεις στην περιοχή και απειλεί να πυροδοτήσει έναν πόλεμο στην ευρύτερη περιοχή και πιθανώς στον πλανήτη.
Αγγλία:
Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν στο Λονδίνο, μετά το κάλεσμα της TUC (το βρετανικό αντίστοιχο της γενικής συνομοσπονδίας) για ένα «Νιου Ντιλ για τους εργαζόμενους». Η κινητοποίησε ζητούσε αύξηση του κατώτατου μισθού, ανατροπή των αντισυνδικαλιστικών νόμων που δυσκολεύουν την προκήρυξη απεργίας, αύξηση χρηματοδότησης για υγεία-παιδεία-κοινωνικές υπηρεσίες μέσω της πάταξης της μεγάλης φοροδιαφυγής. Οι μισθολογικές αυξήσεις κυριάρχησαν στις απαιτήσεις των διαδηλωτών, καθώς το εργατικό εισόδημα περνά τη χειρότερη φάση πτώσης-στασιμότητας τους τελευταίους δύο αιώνες. Η προσμονή μιας κυβέρνησης Κόρμπιν επίσης ήταν σημείο αναφοράς. Αφενός λειτουργεί ενθαρρυντικά για έναν κόσμο το ότι διατυπώνει αιτήματα που ελπίζει ότι θα υλοποιηθούν. Αφετέρου όμως, οι παγίδες που κρύβει μια εκλογική αναμονή «ως ότου έρθει ο Κόρμπιν» είναι τεράστιες...
Με άξονα την αποφασιστική αντίσταση των σιδηροδρομικών ενάντια στο σχέδιο καλυμμένης ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων και αίτιο τη διάχυτη λαϊκή δυσφορία για τα αλλεπάλληλα μέτρα αποδόμησης του κοινωνικού κράτους, ένα πλατύ λαϊκό κίνημα ογκώνεται στη Γαλλία, στοχεύοντας στην απόκρουση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και στον περιορισμό της παντοδυναμίας της προεδρικής και γενικότερα της εκτελεστικής εξουσίας.
Μετά από εβδομάδες άκαρπων προσπαθειών μεταξύ όλων των κομμάτων, που έδειχναν να καταλήγουν σε νέες κάλπες στην Ιταλία, τελικά η Λίγκα και το Κίνημα Πέντε Αστέρων πάτησαν αιφνιδιαστικά γκάζι στις μεταξύ τους επαφές και δείχνουν έτοιμοι να συγκροτήσουν κυβέρνηση.
Πέντε μήνες μετά τις καταλανικές εκλογές της 21ης Δεκέμβρη και μετά από τις συνεχείς αρνήσεις της ισπανικής κυβέρνησης να αποδεχτεί τους υποψήφιους που προτάθηκαν για την προεδρία (Πουιτζντεμόντ, Γιόρδι Σάντσες , Γιόρδι Τουρούλ κ.ά.), το καταλανικό κοινοβούλιο εξέλεξε πρόεδρο.
Το Ισραήλ δολοφονεί, οι Παλαιστίνιοι επιμένουν
Παρουσίαση της ομιλίας του Σύρου μαρξιστή στην εκδήλωση που έγινε στην Αθήνα στις 26/4
Κορέα:
Η συνάντηση του Κιμ Γιονγκ Ουν με τον Μουν Τζε Ιν ήταν ισχυρή συμβολικά. Θερμό κλίμα, χειραψίες, περίπατος ένθεν κι ένθεν των συνόρων, φύτεμα «δέντρου της ειρήνης». Έδειχνε ειλικρινής προσπάθεια (και καλά προετοιμασμένη) και όχι απλή «διπλωματική ευγένεια» (μεταξύ των ηγετών δύο τυπικά εμπόλεμων ακόμα κρατών). Οι διακηρύξεις τους είναι ακόμα πιο φιλόδοξες: Αποπυρηνικοποίηση της Χερσονήσου, συμφωνία ειρήνης, μετατροπή της «Αποστρατιωτικοποιημένης Ζώνης» ανάμεσα στις δύο χώρες σε «Ζώνη Ειρήνης» και για τους δύο λαούς, επανενώσεις οικογενειών, κ.ά. Αν αφορούσε τους δύο λαούς το ζήτημα, θα ήμασταν αισιόδοξοι: ότι βρέθηκαν δύο ηγέτες να ακούσουν το τμήμα της κοινής γνώμης που επιθυμεί ειρηνική συνύπαρξη και να αγνοήσουν τους φιλοπόλεμους. Αλλά ένα ζήτημα που αφορά τη θέση των ΗΠΑ στον Ειρηνικό Ωκεανό, τον ανταγωνισμό στην περιοχή κ.λπ. μας υποχρεώνει να περιμένουμε πριν βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα και για τη φύση της συμφωνίας αλλά και για το αν αυτή θα υλοποιηθεί τελικά...