Η φετινή 8 Μάρτη βρίσκει τις γυναίκες (και όλο τον ελληνικό λαό) σε μια δίνη επιθέσεων από τις κυβερνήσεις του μνημονίου, που συμπληρώνουν δυο χρόνια.
δικαιώματα
Αναβολή για την 1η Μαρτίου πήρε η δίκη των 6 κατηγορούμενων για συμμετοχή στις διαμαρτυρίες κατά τη διάρκεια της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, που ήταν να πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 6/2.
Η πιο ανοικτά φιλοκαπιταλιστική κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών διεκδικεί δάφνες δημοκρατικότητας και ανθρωπισμού νομοθετώντας την αποποινικοποίηση της χρήσης. Στον ίδιο νόμο προβλέπεται η έφοδος των ιδιωτών στην αντιμετώπιση των ουσιοεξαρτημένων πάνω στα ερείπια της δημόσιας-δωρεάν υγείας. Τα έργα τους μιλούν από μόνα τους.
«Κινδυνεύει η δημοκρατία;» ήταν ένα από τα ερωτήματα που κυριάρχησαν στον πλατύ κόσμο της Αριστεράς και των «Αγανακτισμένων» τις τελευταίες μέρες. Είχε προηγηθεί το όργιο της αστυνομικής βίας και καταστολής στο κέντρο της Αθήνας (28 και 29 Ιούνη, ημέρες που ψηφιζόταν στη βουλή το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και είχαμε ταυτόχρονα την 48ωρη γενική απεργία). Αυτό το άρθρο είναι μια μικρή συμβολή στη συζήτηση που άνοιξε.
Το κυνήγι της «πειρατείας» από τις βιομηχανίες παραγωγής οπτικοακουστικού υλικού, αλλά και λογισμικού, δεν είναι κάτι καινούργιο. Αυτό που έχει αλλάξει είναι το πεδίο στο οποίο διεξάγεται η «μάχη» και το οποίο δεν είναι άλλο από το διαδίκτυο, αλλά και τα όπλα που χρησιμοποιούνται, νομικά και τεχνολογικά. Οι επιχειρούμενες παρεμβάσεις, τόσο από τις κυβερνήσεις όσο και από τις ίδιες τις εταιρείες, στoχεύουν, όπως ισχυρίζονται, στην αποκατάσταση της τάξης και την προστασία της πνευματικής δημιουργίας, ενώ παράλληλα ανοίγουν πόλεμο στα δικαιώματα των χρηστών και στην ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία. Το παρόν άρθρο προσπαθεί να πάρει θέση στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.