δικαιώματα

Τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει σε μια σειρά από χώρες το ζήτημα των αμβλώσεων υπό το πρίσμα της επίθεσης στα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών και  την αυτοδιάθεση των σωμάτων τους.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, από την πρώτη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων της, κατέστησε σαφή την πρόθεσή της να επαναθεμελιώσει το άλλοτε κραταιό δόγμα της συντηρητικής δεξιάς «νόμος και τάξη». Και το κάνει είναι η αλήθεια, καθημερινά.

Εδώ και πολλά χρόνια, από τη στιγμή που δημιουργήθηκε το ΛΟΑΤ κίνημα στη χώρα μας, κάπου στη δεκαετία του 1970, ένα από τα βασικά του αιτήματα είναι η διεκδίκηση της αναγνώρισης από το κράτος ίσων δικαιωμάτων.

Η  πανεθνικού βεληνεκούς διαδήλωση ενάντια στη φαλλοκρατική (machismo) βία είχε μεγάλη επιτυχία. Αυτό έδειξαν στις 7 Νοέμβρη τα 200.000 άτομα που βγήκαν στους δρόμους της Μαδρίτης για να συμμετάσχουν στη μεγαλύτερη διαδήλωση που έχει γίνει στην πρωτεύουσα μετά τις «Πορείες Αξιοπρέπειας» το 2014.

Η 25η Νοέμβρη, παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, φέρνει στο προσκήνιο ένα γεγονός που βιώνουν οι γυναίκες σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι μορφές της βίας είναι διάφορες (λεκτική, ψυχολογική, σωματική), όλες όμως καταλήγουν στο σεξισμό, στην κακοποίηση της προσωπικότητας και την επιβολή.

Οι «προστάτες» του πολίτη αστυνομικοί της ΕΛ.ΑΣ μπορεί να κάνουν ώρες να φτάσουν, όταν πρόκειται για θύματα φασιστικών επιθέσεων, σπεύδουν όμως να ελέγξουν ασαφείς καταγγελίες για «διατάραξη», με στόχο λαϊκές συνελεύσεις.

Η επίδειξη αυταρχισμού των δυνάμεων καταστολής εντάσσεται στην προεκλογική ατζέντα «νόμου και τάξης» που συστηματικά προωθούν οι Σαμαράς-Βενιζέλος, ταυτόχρονα με την καλλιέργεια του φόβου στην κοινωνία.

Την Κυριακή, 25 Μάρτη, στη Φλώρινα έγιναν συνολικά 20 προσαγωγές φοιτητών και άλλων πολιτών καθαρά για προληπτικούς και εκφοβιστικούς λόγους. Μάζεψαν 19 άτομα για εξακρίβωση στοιχείων, παρόλο που, όταν τους ζητήθηκε, έδειξαν την ταυτότητά τους, με τη δικαιολογία ότι τα έγγραφά τους μπορεί να ήταν πλαστά.

Αναβολή για την 1η Μαρτίου πήρε η δίκη των 6 κατηγορούμενων για συμμετοχή στις διαμαρτυρίες κατά τη διάρκεια της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, που ήταν να πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 6/2.

 

Η πιο ανοικτά φιλοκαπιταλιστική κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών διεκδικεί δάφνες δημοκρατικότητας και ανθρωπισμού νομοθετώντας την αποποινικοποίηση της χρήσης. Στον ίδιο νόμο προβλέπεται η έφοδος των ιδιωτών στην αντιμετώπιση των ουσιοεξαρτημένων πάνω στα ερείπια της δημόσιας-δωρεάν υγείας. Τα έργα τους μιλούν από μόνα τους.

«Κινδυνεύει η δημοκρατία;» ήταν ένα από τα ερωτήματα που κυριάρχησαν στον πλατύ κόσμο της Αριστεράς και των «Αγανακτισμένων» τις τελευταίες μέρες. Είχε προηγηθεί το όργιο της αστυνομικής βίας και καταστολής στο κέντρο της Αθήνας (28 και 29 Ιούνη, ημέρες που ψηφιζόταν στη βουλή το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και είχαμε ταυτόχρονα την 48ωρη γενική απεργία). Αυτό το άρθρο είναι μια μικρή συμβολή στη συζήτηση που άνοιξε.

Το κυνήγι της «πειρατείας» από τις βιομηχανίες παραγωγής οπτικοακουστικού υλικού, αλλά και λογισμικού, δεν είναι κάτι καινούργιο. Αυτό που έχει αλλάξει είναι το πεδίο στο οποίο διεξάγεται η «μάχη» και το οποίο δεν είναι άλλο από το διαδίκτυο, αλλά και τα όπλα που χρησιμοποιούνται, νομικά και τεχνολογικά. Οι επιχειρούμενες παρεμβάσεις, τόσο από τις κυβερνήσεις όσο και από τις ίδιες τις εταιρείες, στoχεύουν, όπως ισχυρίζονται, στην αποκατάσταση της τάξης και την προστασία της πνευματικής δημιουργίας, ενώ παράλληλα ανοίγουν πόλεμο στα δικαιώματα των χρηστών και στην ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία. Το παρόν άρθρο προσπαθεί να πάρει θέση στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.