εργασία

Σε αδράνεια οδηγεί το κίνημα η συνδικαλιστική γραφειοκρατία που ηγείται της ΓΣΕΕ και ένα τμήμα της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ. Η απόφαση για απογευματινό συλλαλητήριο την Τετάρτη 9 Μάρτη και 48ωρη απεργία στα τέλη του μήνα, με την εκτίμηση ότι τότε θα ψηφίζεται το νομοσχέδιο, δεν είναι σχέδιο κλιμάκωσης των αγώνων, αλλά σχέδιο αποκλιμάκωσής τους, που δίνει στην κυβέρνηση και στο σύστημα, που είχαν στριμωχθεί από τις ως τώρα κινητοποιήσεις, προσωρινές ανάσες.

Διεκδικούν διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών: Κινητοποιήσεις πραγματοποιούν δάσκαλοι, νηπιαγωγοί και καθηγητές την Τετάρτη 17 Φλεβάρη, με σύνθημα «Όχι στη λογιστική αντίληψη στην εκπαίδευση. Ναι σε μόνιμους διορισμούς». Η συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί το μεσημέρι στο υπουργείο Παιδείας στο Μαρούσι.
Τόσο η ΔΟΕ (Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας) όσο και η ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης) έχουν προκηρύξει δίωρες στάσεις εργασίας στο τέλος της πρωινής και στις αρχές της απογευματινής βάρδιας (12-14.00 και 14-16.00) ώστε οι εκπαιδευτικοί να συμμετάσχουν μαζικά στην κινητοποίηση.
Η «λογιστική των ωρών» που επιστρατεύει η κυβέρνηση για να σώσει την κατάσταση οδηγεί σε διάλυση μαθητές και εκπαιδευτικούς. Τα κενά μόνο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι πάνω από 2000. Η κυβέρνηση κρύβει το γεγονός αυτό και προσπαθεί να μεταφέρει την ευθύνη στους εκπαιδευτικούς κατηγορώντας τους ότι με κάποιο τρόπο κρύβουν ώρες. Η αλήθεια όμως είναι ότι εκατοντάδες δάσκαλοι από την έναρξη της σχολικής χρονιάς έχουν διδάξει για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα σε δύο ή και παραπάνω τμήματα, έχουν δουλέψει εκατοντάδες ώρες πέρα από το διδακτικό τους ωράριο (απλήρωτες, φυσικά, υπερωρίες) και έχουν υποστεί υποχρεωτικές ή «προαιρετικές» (νέος όρος) μετακινήσεις για να λειτουργήσουν τα σχολεία και να έχουν οι μαθητές εκπαιδευτικό στην τάξη.

Το σκωπτικά αποκαλούμενο «κίνημα της γραβάτας» έχει ήδη συμπληρώσει πάνω από έναν μήνα απεργίας (αποχής, κατά τον νομικά ορθό όρο). Σύμφωνα με το κυρίαρχο, κυβερνητικό αφήγημα, πρόκειται για ένα αντιδραστικό κίνημα προνομιούχων αστών που αρνούνται τάχα να επιβαρυνθούν με τις συνέπειες της κρίσης. Η πραγματικότητα όμως πόρρω απέχει από αυτό.

Η γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη έβγαλε ξανά στο δρόμο την εργατική τάξη. Ενίσχυσε μέσα στον κόσμο της εργασίας και ιδιαίτερα μέσα σε ένα πρωτοπόρο τμήμα αγωνιστών στους χώρους εργασίας την αυτοπεποίθηση που έλειπε. Την αυτοπεποίθηση ότι το εργατικό κίνημα μπορεί να ανασυνταχθεί και να παλέψει μέχρι να νικήσει, σταματώντας το Ασφαλιστικό-λαιμητόμο που σχεδιάζει να φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση. Μια νίκη που αν έρθει θα ανοίξει και με ταχύτερους ρυθμούς το δρόμο για τη συνολική ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών από το κίνημα.

Ελεύθεροι πολιορκημένοι…
Κάπως έτσι νιώθουν 8 εργαζόμενοι (δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί) της εφημερίδας «Ελευθερία» στη Λάρισα, όπου η εργοδοσία τους έθεσε σε τρίμηνη διαθεσιμότητα. Το επόμενο τρίμηνο, με βάση το σχετικό νόμο, οι 8 εργαζόμενοι θα παίρνουν το μισθό τους μειωμένο κατά 50%.
Η κατάσταση αυτή στην εφημερίδα «Ελευθερία» δεν είναι καινούργια. Είναι η τέταρτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια που, με πρόσχημα τη μείωση κερδών, η εργοδοσία ακολουθεί την ίδια τακτική, βγάζοντας μαζικά σε διαθεσιμότητα εργαζόμενους. Και δεν είναι αυτή η μόνη μνημονιακή οδός που εφαρμόζει η εργοδοσία στην «Ελευθερία». Έχουν προηγηθεί και απολύσεις εργαζομένων, επειδή αρνήθηκαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις με μείωση μισθού.
Για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι, που επί χρόνια με τη δική τους δουλειά οδήγησαν στο να λειτουργεί πετυχημένα και με πολλά κέρδη μια επιχείρηση, όπως και η «Ελευθερία» που ήταν από τις πιο γνωστές επαρχιακές εφημερίδες, είναι αυτοί που πληρώνουν και την κρίση που στο χώρο των ΜΜΕ έχει οδηγήσει σε ομαδικές απολύσεις, μειώσεις μισθών και λουκέτα.
Σ’ αυτό το χώρο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να βάλει ταφόπλακα σε κάθε εργασιακό δικαίωμα, αν δεν σταματήσουν τα σχέδιά της για το Aσφαλιστικό με τους αγώνες μας.

Στην ομιλία του στο Τάε Κβον Ντο για τον έναν χρόνο της κυβέρνησής του ο Αλέξης Τσίπρας, για να δικαιολογήσει την πρόταση της κυβέρνησής του για το Ασφαλιστικό, μεταξύ άλλων είπε:
«Δεν γίνεται σε μια χώρα με λιγότερο από 4 εκατομμύρια ενεργό πληθυσμό εκ των οποίων το 1,5 άνεργοι να στηρίζονται 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι.
Αλλά ακόμα και μέσα σε αυτούς τους ασφυκτικούς όρους που μας κληροδότησαν, εμείς κάνουμε τα πάντα για να προστατεύσουμε ακέραιο και αλώβητο το ύψος των σημερινών συντάξεων, δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα σύστημα βασισμένο την ισονομία, την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη».

Πληκτρολόγια διαφόρων… προελεύσεων βάλθηκαν να γράψουν για τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των μηχανικών και των δικηγόρων. Να τις ορίσουν ως κινητοποιήσεις «της γραβάτας», να φτιάξουν πρωτοσέλιδα με τίτλους «Η επανάσταση της γραβάτας» («ΤΑ ΝΕΑ», 15/1/2016) ή και –με περίσσια ευκολία– να τις ανάγουν σε κινητοποιήσεις «κατσαρόλας».

Κίνδυνος για
τα χειρουργεία:
Σε δραματική κατάσταση οδηγείται το Νοσοκομείο Σάμου, όπως και πολλά άλλα δημόσια νοσοκομεία της περιφέρειας και όχι μόνο, λόγω της υποχρηματοδότησης της δημόσιας υγείας ελέω μνημονίων. Επί της ουσίας τίθεται αδύνατο να λειτουργήσουν τα χειρουργεία, καθώς το νοσοκομείο δεν έχει πλέον δυνατότητα αποστείρωσης εργαλείων και υλικά απαραίτητα για να γίνονται χειρουργικές επεμβάσεις.
Αιτία αυτής της αδυναμίας είναι η βλάβη που έχει υποστεί ο μοναδικός κλίβανος του νησιού, αυτός του Στρατιωτικού Νοσοκομείου, ο οποίος λειτουργεί από το 1989 υποστηρίζοντας όλα τα τμήματα του Γενικού Νοσοκομείου Σάμου (κλινικές, εξωτερικά ιατρεία και μονάδες). Ακόμη κι αν προσωρινά επιδιορθωθεί ο κλίβανος, είναι επικίνδυνος για όσους τον χειρίζονται και θα έπρεπε να είχε αντικατασταθεί όπως και ο εφεδρικός (που λειτουργεί από το 1991). Παρά τη σχετική έκθεση της Τεχνικής Υπηρεσίας προς τη διοίκηση του νοσοκομείου πριν από 1,5 χρόνο, καμιά ενέργεια δεν έγινε ώστε να φτιαχτεί καινούργιος κλίβανος.
Η οικονομική αφυδάτωση της δημόσιας υγείας έχει θλιβερά αποτελέσματα και πιθανό κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Η αποστείρωση των υλικών δεν είναι άλλωστε το μοναδικό πρόβλημα του νοσοκομείου. Σημαντικές βλάβες υπάρχουν και στις κτιριακές υποδομές (εισροή υδάτων από την οροφή, κατεστραμμένες ψευδοροφές και πατώματα), προβλήματα τα οποία δεν επιλύονται καθώς διοίκηση και κυβερνήσεις υπηρετούν πιστά τη μνημονιακή πρακτική των περικοπών στους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων.

Απεργιακές κινητοποιήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη από τις 8 Γενάρη και μετά, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Το χορό άνοιξε η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ) την Παρασκευή 8 Γενάρη με 24ωρη απεργία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Την ίδια μέρα εκδικαζόταν στο ΣτΕ η προσφυγή της ΟΣΥΠΑ, των περιφερειών, των δικηγορικών συλλόγων, καθώς και άλλων φορέων και συνδικαλιστικών ενώσεων, κατά της συμφωνίας ιδιωτικοποίησης. Τη σκυτάλη από τους εργαζόμενους στα αεροδρόμια πήραν οι σιδηροδρομικοί.

Η  κρίση των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων ήταν το βασικό χαρακτηριστικό των εκλογών στις 5 ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης. Οι ΣΥΝΕΚ από 30,6% και 1317 ψήφους έπεσαν στο 13,26% και 554 ψήφους. Η φθορά αυτή των ΣΥΝΕΚ δεν είναι δύσκολο να ερμηνευθεί. Πριν από τις εκλογές γράφαμε ότι οι ΣΥΝΕΚ «... έγιναν κυρίαρχη συνδικαλιστική παράταξη ακριβώς επειδή μπόρεσαν να συνδυάσουν τη στήριξη των αγώνων με την ελπίδα για μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Η πραγματικότητα αυτή έχει πια ανατραπεί. Ως παράταξη συνδεδεμένη με το ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να παίξει αυτόν το ρόλο αφού το κεντρικό εργαλείο της ανατροπής δεν υπάρχει πια αλλά πρέπει να οικοδομηθεί...».

Προς απολύσεις στις τράπεζες: Στις 15 Ιανουαρίου ξεκινάνε οι πολύ δύσκολες φέτος συζητήσεις μεταξύ της ΟΤΟΕ (Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας) και των τραπεζιτών για τη νέα συλλογική σύμβαση των τραπεζοϋπαλλήλων. Οι συζητήσεις θα γίνουν με φόντο την εντατικοποίηση των ρυθμών ώστε να υλοποιηθούν τα πλάνα αναδιάρθρωσης των τραπεζών για το 2016. Πλάνα που οφείλουν να υλοποιήσουν οι τραπεζίτες με βάση την τελευταία μνημονιακή συμφωνία για την ανακεφαλαιοποίηση. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, δηλαδή.
Οι τραπεζίτες και εξασφάλισαν ρευστό για τις τράπεζές τους, και θα αναγκάσουν χιλιάδες υπαλλήλους τους να πιουν το πικρό ποτήρι της εξόδου από την εργασία τους. Στόχος της μείωσης του κόστους και κατά συνέπεια της μείωσης προσωπικού είναι, υποτίθεται, να ξαναγίνουν οι τράπεζες κερδοφόρες.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Capital.gr, στα νέα πλάνα αναδιάρθρωσης που κατέθεσαν οι τράπεζες στην DGComp έχουν προβλέψει μείωση του προσωπικού τους κατά 5573 θέσεις μέχρι τα τέλη του 2017. Από την Τράπεζα Πειραιώς, που κατέχει τα θλιβερά πρωτεία στη σχετική λίστα, θα απολυθούν 2900. Ακολουθεί η Εθνική Τράπεζα με 1500 απολύσεις, η Eurobank με στόχο να κάνει 1000 απολύσεις και η Alpha Bank με 173. Σε Τράπεζα Πειραιώς και Eurobank η μείωση προσωπικού θα γίνει και μέσω των θυγατρικών τους, ενώ για την Εθνική προβλέπεται ότι οι μειώσεις θα γίνουν μόνο από την τράπεζα.
Οι περισσότερες των απολύσεων θα γίνουν μέσω προγραμμάτων εθελούσιας εξόδου και κάποιες λίγες μέσω συνταξιοδοτήσεων. Μέσω εθελούσιων εξόδων το προσωπικό των τραπεζών έχει μειωθεί κατά 20.000 άτομα από το 2009 μέχρι και το 2014. Έτσι, από 4160 καταστήματα και 64.150 άτομα προσωπικό το 2009, το 2014 οι τράπεζες είχαν 43.500 εργαζόμενους και δίκτυο 2.516 καταστημάτων. Με βάση τη σκληρή γραμμή τραπεζιτών και θεσμών, εκτιμάται ότι στα νέα προγράμματα που θα ετοιμάσουν οι τράπεζες το bonus για την αποχώρηση θα είναι σχεδόν στο ήμισυ των προγραμμάτων του 2013 και του 2014. Υπενθυμίζεται ότι στα προγράμματα αυτά, οι εργαζόμενοι για να αποχωρήσουν έφταναν να λαμβάνουν μέχρι και 45 μισθούς, ενώ διατηρούσαν για μια διετία προνομιακά ασφαλιστικά προγράμματα και συνέχιζαν να έχουν τη δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων τους με προνομιακά επιτόκια.

Απολύσεις στη «Mellon Technologies»:
Η «Mellon Technologies» απέλυσε 13 ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχαν δεχθεί μειώσεις ως και 50% στους μισθούς τους. Η εταιρεία προχώρησε στις απολύσεις, όπως καταγγέλλει ο Σύλλογος Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα (ΣΥΔΑΠΤΤ), χωρίς κανένα κριτήριο.
Οι λόγοι απόλυσης που επικαλείται η εργοδοσία είναι για γέλια: «καθυστερείς 5 λεπτά το πρωί» ή «έκανες λάθη πριν 8 μήνες». Χαρακτηριστικά απολύθηκε εργαζόμενος, 12 χρόνια στην εταιρεία, που είχε υποστεί μείωση μισθού από την 1η Δεκεμβρίου (από τα 880 στα 540 ευρώ). Επίσης απολύθηκε εργαζόμενη που είναι και η ίδια και ο σύζυγός της καρκινοπαθείς. Μάλιστα, όταν άλλη απολυμένη εργαζόμενη προσπάθησε να διαμαρτυρηθεί στο διευθυντή της επιχείρησης για την απόλυσή της, αυτός διέταξε την ασφάλεια του κτιρίου να την πετάξει έξω με τις κλοτσιές.
Οι 13 απολυμένοι εργαζόμενοι δούλευαν από 6 ως και 12 χρόνια στον τραπεζικό τομέα, αρχικά στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και μετά στη Eurobank.

Σκληρή λιτότητα για τους πολλούς με πάγωμα των μισθών, σύνδεση του μισθού με την αξιολόγηση και προνόμια για λίγους και εκλεκτούς προβλέπει το νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο, που ετοιμάζεται να ψηφίσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πιστή στην πλήρη υποταγή στη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα του 3ου Μνημονίου.

Η  ώρα μηδέν για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους πλησιάζει. Η κυβέρνηση, φοβισμένη από τις μέχρι σήμερα κινητοποιήσεις και ειδικά από την πρώτη πανεργατική απεργία στις 12 Νοέμβρη, αναζητά εναγωνίως συνενόχους για να εφαρμόσει τα επώδυνα μέτρα που προβλέπει για την κοινωνική ασφάλιση το Μνημόνιο 3.

Συναυλία
συμπαράστασης: Η μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών συνεχίζεται. Αυτή τη φορά όχι με μια απεργιακή κινητοποίηση, αλλά με τραγούδια από δύο εξαιρετικούς ερμηνευτές. Τον Γιάννη Κούτρα και τον Γιώργο Μεράντζα. Τα σωματεία των εργαζομένων στον ΟΛΠ (Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς) διοργανώνουν ανοιχτή συναυλία συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον αγώνα τους, την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου, στις 20:00, στην Πέτρινη Αποθήκη του ΟΛΠ (είσοδος από την πύλη Ε2 του Κεντρικού Λιμανιού).
Η μαζική συμμετοχή μας στη συναυλία είναι η καλύτερη απόδειξη ότι μπορούμε να ανατρέψουμε τα σχέδια της κυβέρνησης και των δανειστών για το ξεπούλημα των λιμανιών. Να είμαστε όλοι εκεί.

Αβέβαιη η καταβολή μισθού: Μέσα στην αβεβαιότητα θα ζουν από εδώ και μπρος, όσον αφορά την καταβολή των μισθών τους, οι εργαζόμενοι στις Περιφέρειες της χώρας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με πρόσχημα το χτύπημα της γραφειοκρατίας, επιβάλλει να γίνεται η καταβολή των μισθών στις Περιφέρειες από τα τακτικά έσοδα των Περιφερειών, μέσω των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ), με ευθύνη δηλαδή των ίδιων των Περιφερειών και όχι όπως γίνεται έως σήμερα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός Π. Κουρουμπλής γνωρίζουν την πραγματικότητα.
Γνωρίζουν ότι τα έσοδα των Περιφερειών είναι σε συνεχιζόμενη μείωση και ότι πολύ πιθανά σε λίγο καιρό η καταβολή της μισθοδοσίας των εργαζομένων θα είναι πρακτικά αδύνατη. Πιστοί όμως στη μνημονιακή τους μετάλλαξη, προχωρούν στην εφαρμογή του μέτρου. Ένα μέτρο που στόχο έχει να δημιουργήσει δημόσιους υπαλλήλους δύο και τριών ταχυτήτων (αν συνυπολογίσουμε και όσους δουλεύουν με επισφαλείς σχέσεις εργασίας στο Δημόσιο) ώστε να στηθεί ο μνημονιακός κρατικός μηχανισμός που θα είναι εύκολα διαχειρίσιμος από την κυβέρνηση και θα έχει την ευκολία να διευκολύνει την παραχώρηση αρμοδιοτήτων του κράτους στους ιδιώτες. Οι εργαζόμενοι στις Περιφέρειες χρειάζεται άμεσα να ξεκινήσουν τη μάχη ώστε η μισθοδοσία τους να επανέλθει στον κρατικό προϋπολογισμό.

Παρ’ όλες τις προσδοκίες που δημιούργησε, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν μπόρεσε να βρει τα «ισοδύναμα» για την υποχρηματοδότηση στην εκπαίδευση με αποτέλεσμα η διαφωνία του υπουργείου Παιδείας με τα σωματεία των εκπαιδευτικών να είναι στο... πόσες χιλιάδες είναι τα κενά στα σχολεία αυτήν τη στιγμή και στον τρόπο κάλυψής τους.

Ο  γενικός όρος «ιδιωτική εκπαίδευση» αναφέρεται όχι μόνο στα ιδιωτικά σχολεία, αλλά και σε όλα εκείνα τα εκπαιδευτήρια, φροντιστήρια, κέντρα ξένων γλωσσών και πληροφορικής, ωδεία, ΙΕΚ και διάφορες επαγγελματικές σχολές που φυτρώνουν σε κάθε γειτονιά και πόλη. Σε αυτά φοιτούν παιδιά από όλες τις κοινωνικές τάξεις, αλλά κατά κύριο λόγο εκείνα που πηγαίνουν ή είχαν πάει σε δημόσιο σχολείο.

Μέσα στο Μνημόνιο 3, που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η παράγραφος που αναφέρεται στο μέλλον της εκπαίδευσης προτείνει την υλοποίηση όλων των δεσμεύσεων που δεν κατάφεραν, εξαιτίας των αγώνων, να εφαρμόσουν το 2011 οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Παρά την προθυμία του υπουργείου Παιδείας να λειτουργήσει τα σχολεία με βάση τις μνημονιακές κατευθύνσεις, αυτό ήδη συναντά τις πρώτες συντονισμένες αντιστάσεις γονέων, μαθητών και εκπαιδευτικών.

Κάτω τα χέρια από τα λιμάνια: Με συμμετοχή 100% στην απεργία ολοκληρώθηκε η 48ωρη απεργία των ναυτεργατών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά, τη Δευτέρα 2 και την Τρίτη 3 Νοέμβρη, ύστερα από απόφαση της ΠΕΝΕΝ (Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού). Τόσο τη Δευτέρα όσο και την Τρίτη οι ναυτεργάτες μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στα πλοία και στον ΟΛΠ και με τη στήριξη συμπαραστατών από κόμματα της Αριστεράς περιφρούρησαν την κινητοποίησή τους με συγκεντρώσεις στο λιμάνι.
Το μεσημέρι της Δευτέρας 2 Νοέμβρη ακολούθησε πορεία στο υπουργείο Ναυτιλίας από την ΠΝΟ και την ΠΕΝΕΝ. Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού δεν ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίο απέργησαν οι ναυτεργάτες. Οι μνημονιακές πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και της κυβέρνησης Τσίπρα οδηγούν στην πλήρη εξαθλίωση και την ανεργία τους ναυτεργάτες και όλους τους εργαζόμενους σε εμπορικά και επιβατηγά πλοία.
Το ασφαλιστικό τους ταμείο, το ΝΑΤ, έχει ουσιαστικά διαλυθεί, ενώ με τα τελευταία μνημονιακά μέτρα κατεδαφίζεται και το ΚΕΑΝ (Κλάδος Επικουρικής Ασφάλισης Ναυτικών). Ταυτόχρονα με την αποψίλωση των οργανικών συνθέσεων των πληρωμάτων των επιβατηγών πλοίων που εκτόξευσε τις απολύσεις και την ανεργία στον κλάδο, είναι τα σημαντικότερα προβλήματα των ναυτεργατών, που έχουν να αντιμετωπίσουν και όλα τα υπόλοιπα μέτρα (φοροεπιδρομή, χαράτσια, ΕΝΦΙΑ κ.ά.).

Οι διακηρύξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για προσλήψεις προσωπικού στο δημόσιο σύστημα υγείας και ιδιαίτερα στα νοσοκομεία, προς το παρόν, μένουν στα λόγια και τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, μέρα με τη μέρα, μένουν χωρίς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό και αναγκάζονται να προχωρούν σε κλείσιμο κλινικών.