πολιτική

Κατά την Τριμερή Συνάντηση Κορυφής Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου περίσσεψε η υποκρισία και το ψέμα. Συμβολικό του κυνισμού ήταν το γεγονός ότι, ενώ Τσίπρας-Νετανιάχου μιλούσαν για ενεργειακή διασύνδεση των χωρών και εξοικονόμηση ενέργειας, στη Λωρίδα της Γάζας εξελισσόταν εξέγερση για το ρεύμα. Ο Νετανιάχου έχει περιορίσει την ηλεκτροδότηση σε 2-3 ώρες τη μέρα, οδηγώντας σε κατάρρευση βασικές υπηρεσίες (ύδρευση, νοσοκομεία κ.ά.).

Ο ι πολιτικές προτεραιότητες κυβέρνησης και δανειστών φαίνεται να συμπίπτουν περισσότερο από ποτέ.

«Τώρα έχουμε μια κυβέρνηση που μετά από παλινδρομήσεις παίρνει πολλά και σκληρά μέτρα, που μια συντηρητική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να πάρει, και ταυτόχρονα έχουμε μια φιλελεύθερη κυβέρνηση εν αναμονή που θα είναι φιλική υπέρ της επιχειρηματικότητας. Άρα δημιουργούνται προϋποθέσεις για ευστάθεια πολλών ετών».
Ευάγγελος Μυτιληναίος
(ομιλία σε συνέντευξη του ομώνυμου Ομίλου)

Όπως το 2010, έτσι και τώρα, δεν υπάρχει κανένα «αντικειμενικό» όριο για την περιβόητη «βιωσιμότητα».

ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ:
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΔΗΣΥ) ετοιμάζεται για το συνέδριό της στα τέλη του μήνα, αλλά οι κατακερματισμένες δυνάμεις της λεγόμενης «Κεντροαριστεράς» δυσκολεύονται να βρουν κοινό βηματισμό και οι διαφωνίες παραμένουν. Κύριο πρόβλημα η οργανωτική δομή και τα χαρακτηριστικά του νέου φορέα, που όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις αντανακλούν διαφορετικές πολιτικές στοχεύσεις. Το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ του ΓΑΠ θέλουν έναν πολυκομματικό φορέα και τη μη διάλυση των κομμάτων που σήμερα υπάρχουν, ο οποίος θα δημιουργηθεί μέσα στους πρώτους μήνες του 2018. Αντίθετα, η ΔΗΜΑΡ, οι Κινήσεις Πολιτών και η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ (Ανδρουλάκης, Ξεκαλάκης κ.ά.) επιδιώκουν τη συγκρότηση ενός πολυτασικού-ενιαίου κόμματος, εντός του 2017, που το ιδρυτικό του συνέδριο θα πρέπει να προηγηθεί της εκλογής αρχηγού. Έτσι θεωρούν ότι παραμένει ανοιχτό και το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Ποτάμι και την Ώρα Αποφάσεων των «3» πρώην υπουργών, που από την πλευρά τους δεν δείχνουν και ιδιαίτερα πρόθυμοι να εμπλακούν σε ένα εγχείρημα που απλά θα επιβεβαιώνει την ηγεμονία της Φ. Γεννηματά. Και αυτό, παρόλο που στη ΔΗΣΥ επικράτησε η ήπια άποψη ότι το προσκλητήριο για συμπόρευση προς άλλους πολιτικούς σχηματισμούς θα πρέπει να παραμείνει σε ισχύ και μετά το συνέδριο. Με τα τωρινά δεδομένα, το «ακραίο Κέντρο» θα συνεχίσει πιθανότατα να εκφράζεται από δύο διαφορετικές εκδοχές, εξέλιξη που συντηρεί το στρατηγικό αδιέξοδο και την πολυδιάσπαση του συγκεκριμένου χώρου, ενώ περιπλέκει τα σενάρια ανασύνθεσης του αστικού πολιτικού σκηνικού και μελλοντικών κυβερνητικών συμμαχιών.

Ο ΔΟΛ πέρασε και επίσημα στα χέρια του εφοπλιστή, δημοτικού συμβούλου στον Πειραιά και προέδρου του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη.

Με αφορμή τον παγιδευμένο φάκελο με εκρηκτικά που άνοιξε ο Λουκάς Παπαδήμος ξεπήδησαν ξανά μια σειρά τρομολάγνων σχολιαστών, δημοσιογράφων, αρθρογράφων και πάσης φύσεως δημοσιολόγων, προκειμένου να επιτελέσουν το έργο που ξέρουν να κάνουν καλά. Να εκμεταλλευτούν το γεγονός αυτό προκειμένου να στοχοποιήσουν το κίνημα και την Αριστερά.

Διαπρύσιος υποστηρικτής των στρατιωτικών δαπανών ο Τσίπρας

Το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη ακολούθησε ένα κύμα υποκρισίας εκ μέρους όλων των πολιτικών δυνάμεων, που προσπάθησαν να δημιουργήσουν συνθήκες «παλλαϊκού πένθους». Στην πραγματικότητα, οι μόνοι που έχουν λόγους να θρηνούν –σε πολιτικό επίπεδο– το θάνατο του «επίτιμου» της ΝΔ είναι η ντόπια κυρίαρχη τάξη και οι διεθνείς σύμμαχοί της, δηλαδή οι κοινωνικές δυνάμεις τις οποίες ο Κ. Μητσοτάκης υπηρέτησε συστηματικά σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Η περί τον Αλ. Τσίπρα ηγετική ομάδα εκτιμά ότι η υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας με τους δανειστές αποτελεί το «πέρασμα του κάβου», ότι η κυβέρνηση έχει πλέον μπροστά της «ήρεμα νερά», όπου δικαιούται να περιμένει από δω και μπρος κυρίως θετικές εξελίξεις, που θα της δίνουν τη δυνατότητα για πολιτικές πρωτοβουλίες και ανάκτηση του χαμένου εδάφους.

«Εμείς κάναμε το καθήκον μας, τώρα η μπάλα είναι στο γήπεδο των δανειστών», δήλωσε πρόσφατα ο Αλέξης Τσίπρας, θέλοντας να πει με αυτό ότι τα μέτρα που ψήφισε στη Βουλή η πλειοψηφία των 153 βουλευτών των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήταν το οδυνηρό στοιχείο της συμφωνίας, ενώ η συμφωνία για το χρέος θα είναι το «δωράκι» που τη συνοδεύει.

ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ:
Τα χέρια τους τρίβουν ντόπιοι και διεθνείς καπιταλιστές, μπροστά στο πάρτι κερδών που αναμένουν με την κλιμάκωση του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων, που για τρία ακόμα-τουλάχιστον-χρόνια θα συνεχίσει να οργανώνει το «αμαρτωλό» ΤΑΙΠΕΔ. Σε άμεση προτεραιότητα βρίσκεται η πώληση μιας σειράς «φιλέτων» του δημόσιου πλούτου: το 5% του ΟΤΕ, το 31% του ΔΕΣΦΑ, το 30% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών, το 35% των ΕΛΠΕ, το 17% της ΔΕΗ και οι λιγνιτικές μονάδες, το 23% της ΕΥΑΘ, το 11% της ΕΥΔΑΠ, το 65% της ΔΕΠΑ και η Εγνατίας. Παράλληλα, με την επέκταση του μνημονίου που ψηφίστηκε στη βουλή η κυβέρνηση δεσμεύεται για την ολοκλήρωση των ενεργειών που αφορούν το Ελληνικό (άδεια καζίνο κλπ.), τον ΟΛΘ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τη μεταφορά όλων των ακινήτων του Δημοσίου στο Υπερταμείο. Την ίδια ώρα παραμένουν σε ισχύ τα σχέδια για την παράδοση ελεύθερων χώρων πρασίνου στους βαρόνους των ΠΑΕ και τους εργολάβους. Τα σχέδια αυτά όμως, ήδη συναντούν σοβαρές αντιδράσεις από συλλογικότητες κατοίκων και κοινωνικούς φορείς της Αττικής, που συντονίζονται για να ακυρώσουν το θηριώδες πλιάτσικο.

Η κυβερνητική προπαγάνδα, ως «αντίδοτο» στα σκληρά μέτρα του 4ου μνημονίου, υπερτονίζει συνεχώς τα περιβόητα πια «αντίμετρα».

Διαδοχή και πόλεμος συμφερόντων στα ιδιωτικά, τηλεοπτικά κανάλια

Στις 15/05/17 ο ραδιοσταθμός Αιγαίου της ΕΡΤ μετέδωσε μια είδηση, η οποία αναπαράχθηκε πολύ γρήγορα από πληθώρα ΜΜΕ. Σύμφωνα με την είδηση αυτή, το σύνολο των αναισθησιολόγων που εργάζονται στο μοναδικό νοσοκομείο της Σάμου, αρνούνται να συμμετάσχουν στη διαδικασία έκτρωσης, εάν δεν συντρέχει σοβαρός ιατρικός λόγος.

Είναι εύκολα κατανοητό στην κοινή γνώμη στην Ελλάδα –πολύ περισσότερο στον κόσμο της Αριστεράς– ότι οι πόλεμοι που γίνονται για τον έλεγχο των πετρελαίων είναι πόλεμοι άδικοι: τα κέρδη τα καρπώνονται οι καπιταλιστικοί κολοσσοί του κλάδου και οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες, ενώ την ίδια στιγμή οι τοπικοί πληθυσμοί πληρώνουν τη νύφη, με μαζικούς θανάτους, κατοχές, φτώχεια, πείνα, εμπάργκο, δικτατορίες κ.λπ.

Αναδημοσίευση από περιοδικό «Ανατροπή», Ομιλία στο συνέδριο «Η Αριστερά και το Κυπριακό», 13 Μάη 2017

Ψηφίστηκε από τους κυβερνητικούς βουλευτές ακόμη ένα μνημονιακό πακέτο.

Eίναι τόσο ευανάγνωστο, σαφές και μη επιδεχόμενο παρερμηνείας ότι πρόκειται για επιμήκυνση του τρέχοντος μνημονίου πολύ πέραν του 2018, μέχρι και το 2022, με υψηλά πλεονάσματα 3,5% για όλη αυτή την περίοδο και νέα μέτρα όχι μόνο για το 2019 και το 2020, αλλά και για το 2018.

Το Μνημόνιο 4 θα έχει ακραίες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις πάνω στη ζωή του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού (βλ. σελ. 2). Όμως θα έχει επίσης σημαντικές πολιτικές επιπτώσεις. Η ελπίδα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ότι η υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας θα της δώσει ξανά μακρόπνοη πολιτική πρωτοβουλία, ότι θα οδηγήσει σε μια κάποια «νέα σταθερότητα», είναι απλώς αυταπάτες.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ:
Πιστή στην πολιτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει την προκλητική στήριξη του τραπεζικού κεφαλαίου, την ώρα που τα κατασχετήρια σε λογαριασμούς εργαζομένων, που αδυνατούν να ανταποκριθούν στην υπερφορολόγηση, πέφτουν βροχή. Τη στιγμή που αφαιρεί ένα μισθό το χρόνο από τους μισθωτούς μέσω του αφορολόγητου, η παρέα του Μαξίμου εμφανίζεται εξαιρετικά γενναιόδωρη προς τους τραπεζίτες: «κούρεμα» δανείων εκατομμυρίων ευρώ για επιχειρήσεις μέσω του εξωδικαστικού συμβιβασμού, «καθαρίζοντας» τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών από «επισφάλειες», αλλά και ταυτόχρονα «φεσώνοντας» το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Μάλιστα, θέλουν να θεσπίσουν και ακαταδίωκτο για τραπεζικά στελέχη που θα συμμετέχουν στη ρύθμιση των επίμαχων «θαλασσοδανείων». Τον Σεπτέμβρη ή λίγο νωρίτερα ξεκινούν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, ανοίγοντας το δρόμο για την αρπαγή λαϊκών κατοικιών, που μέχρι σήμερα εμποδίζονται από τις δυναμικές αντιδράσεις κινηματικών συλλογικοτήτων. Επίσης, πρόσφατα έδωσαν παράταση στον αναβαλλόμενο φόρο των Σαμαροβενιζέλων για μια 20ετία, ώστε οι τράπεζες να συμψηφίσουν με φόρους τη ζημιά που θα υποστούν από το κούρεμα «κόκκινων» δανείων και έτσι να αντισταθμίσουν την επίπτωση που θα έχει στην κεφαλαιακή τους επάρκεια. Για τους φτωχούς πάλι, το μόνο που επιφυλάσσει η κυβέρνηση είναι εμβάθυνση της εξαθλίωσης, άντε και κανένα συσσίτιο.

Ενάντια στον κατάπτυστο φιλο-ισραηλινό κατήφορο της κυβέρνησης

Στο φόντο της σύγκρουσης που εξελίσσεται στο ΠΑΣΟΚ, οι διαδικασίες για το επικείμενο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και τη δημιουργία του πολύκροτου ενιαίου φορέα της «κεντροαριστεράς» περιπλέκονται ακόμα περισσότερο.

Τι συμβαίνει στη Νέα Φιλαδέλφεια και ποια η σημασία του;

Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου άνοιξε το «χορό» των μνημονίων, υπογράφοντας τον Μάιο του 2010 το πρώτο μνημόνιο και βάζοντας σε ενέργεια το μηχανισμό των περικοπών και της φοροληστείας ενάντια στις εργαζόμενες τάξεις.

Η αλλαγή προτεραιοτήτων γερμανικής ηγεσίας και ΔΝΤ προϊδεάζει για επέκταση του συμβιβασμού της Ουάσιγκτον και στο θέμα του χρέους

ΥΠΟΓΕΙΑ ΕΝΤΑΣΗ:
Η δημοσκοπική ευφορία και η αναμονή ανάληψης της κυβερνητικής εξουσίας από τη ΝΔ έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να κρύψουν την αντιπαράθεση που υπάρχει στο εσωτερικό της Δεξιάς, από την πρώτη μέρα εκλογής του Μητσοτάκη. Διάφορα επεισόδια, όμως, υπενθυμίζουν ότι η στρατηγική της μετωπικής σύγκρουσης με τον ΣΥΡΙΖΑ (χωρίς παράθυρο συναινέσεων μαζί του μπροστά στα σοβαρά αδιέξοδα του ελληνικού καπιταλισμού) δεν μπορεί να γίνει εύκολα αποδεκτή από εκπροσώπους της «καραμανλικής» πτέρυγας. Η καρατόμηση της Κατερίνας Παπακώστα από τη θέση της αναπληρώτριας τομεάρχη Υγείας, που ζήτησε δημόσια την παραίτηση του Άδωνι από τη θέση του αντιπροέδρου, μέχρι να ολοκληρωθεί η εξεταστική της βουλής για την Υγεία, ήταν ένα μήνυμα πυγμής του Μητσοτάκη προς όσους αμφισβητούν τις επιλογές του. Η ίδια βουλευτής είχε προκαλέσει ξανά αναταραχή στη ΝΔ, όταν είχαν δημοσιευθεί δηλώσεις της με τις οποίες υποστήριζε πως η ΝΔ πρέπει να υπερψηφίσει τα αντίμετρα της συμφωνίας με τους δανειστές και να μην επιμείνει στο αίτημα για εκλογές, εάν κλείσει η αξιολόγηση. Ανάλογες σκέψεις είχε εκφράσει μάλιστα και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, μιλώντας για «τζάμπα μαγκιές». Η συμμαχία νεοφιλελεύθερων και ακροδεξιών που έχει την πρωτοκαθεδρία στο κόμμα και απορρίπτει κάθε σενάριο «εθνικής συνεννόησης» με τον Τσίπρα, δημιουργεί μια «ασφυκτική» συνθήκη για τη λεγόμενη «λαϊκή Δεξιά» εντός ΝΔ. Με όλη αυτή την υπόγεια ένταση να «σιγοκαίει» μόνιμα, η ηγεσία Μητοστάκη φαντάζει όλο και λιγότερο πειστική και αδιατάρακτη.

Το κερδοσκοπικό πάρτι συνεχίζεται…

Η  κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να διαβεί ένα δεύτερο «Ρουβίκωνα», μετά τις τραγικές αποφάσεις της ηγεσίας της στο καλοκαίρι του 2015.

Δύο πολιτικά όρια ευθύνονται για το αργόσυρτο και επί μήνες ατελέσφορο των διαπραγματεύσεων για το ελληνικό μνημονιακό πρόγραμμα.