πολιτική

ΟΡΓΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ:
Με μια μαζική κινητοποίηση, την Τρίτη 4/4, οι οργανώσεις των συνταξιούχων απάντησαν δυναμικά στη συνεχιζόμενη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και των δικαιωμάτων τους. Ανάμεσα στα αιτήματα των συγκεντρωμένων ήταν η κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, η απόδοση των συντάξεών τους στο ακέραιο, η επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης και όσων παροχών υγειονομικής περίθαλψης τους έχουν αφαιρεθεί. Κυβέρνηση και δανειστές ετοιμάζουν νέο «μαχαίρι» στις συντάξεις κατά 1% του ΑΕΠ. Μοναδική διαφωνία τους είναι αν η αφαίρεση 1,8 δισ. ευρώ από τις τσέπες των συνταξιούχων θα εφαρμοστεί το 2019 ή το 2020. Η περικοπή της προσωπικής διαφοράς αναμένεται να επιφέρει μειώσεις στις κύριες συντάξεις από 7% ως 35% σε περίπου 1,4 εκατομμύρια συνταξιούχους. Και μάλιστα όταν κατά την περίοδο των μνημονίων (2010-2016) οι συνταξιούχοι έχασαν 50 δισ. ευρώ, εξαιτίας των απανωτών μειώσεων. Για τους νέους συνταξιούχους οι συντάξεις θα είναι μειωμένες έως 30%, λόγω και του νέου τρόπου υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης που θα προστίθεται στα «ψίχουλα» της εθνικής σύνταξης, ενώ σε εκκρεμότητα βρίσκονται περίπου 60.000 αιτήσεις συνταξιοδότησης που έχουν υποβληθεί από τον Μάιο του 2016, όταν ψηφίστηκε το έκτρωμα Κατρούγκαλου. Πώς να μην έχεις μετά τον Σουρνάρα να ζητά σύνταξη στα 70 και ακόμα μεγαλύτερη περιστολή της κρατικής συνταξιοδοτικής δαπάνης, προς όφελος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών...

Εγκλωβισμένη στο πολιτικό της αδιέξοδο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσφεύγει σε μια ακατάσχετη παροχολογία που θυμίζει άλλες εποχές. Κάπως έτσι υπόσχεται γήπεδα στους πάντες.

Μέχρι και τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ περιλάμβανε θέσεις όπως η έξοδος από το ΝΑΤΟ και το κλείσιμο των βάσεων ή η υπεράσπιση των δικαίων και η αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό σε συνδυασμό με την καταγγελία της πολιτικής του κράτους του Ισραήλ.

Η κυβέρνηση αναλώθηκε για μήνες σε μια εκστρατεία «πειθούς» προς τους δανειστές να ισχύσει στην Ελλάδα το «ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο» στις εργασιακές σχέσεις. Παρ’ ότι είναι γεγονός ότι τα Μνημόνια έχουν επιβάλει στην Ελλάδα μια κατάσταση εξαίρεσης από την εφαρμογή σημαντικών διατάξεων των Συνθηκών της Ε.Ε., προκύπτει το ερώτημα αν πράγματι υπάρχει και σε τι συνίσταται το περίφημο «ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο».

Η ευρωπαϊκή τρόικα «εκχωρεί» την αξιολόγηση στο ΔΝΤ, ενώ αναζητεί συνταγή μετεξέλιξης του ESM κατ’ εικόνα και ομοίωσή του

Σε κίνδυνο βασικά εργατικά-κοινωνικά δικαιώματα. Ανάγκη απεργιακής-κινηματικής απάντησης

Μετά από πολύμηνο «κρυφτούλι», η κυβέρνηση φαίνεται ότι συμμορφώθηκε –για άλλη μια φορά– με τις απαιτήσεις των δανειστών και προχωρά κανονικά το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, παρά τις όποιες αποκλίσεις στο «καυτό» ζήτημα της ΔΕΗ.

Η κυβέρνηση χαρίζει Βοτανικό, Ν. Φιλαδέλφεια, Γουδή στο κεφάλαιο, τάζοντας γήπεδα

ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ:
Την Ελλάδα ως «πόλο σταθερότητας» στο κέντρο μιας ευρύτερης περιοχής αστάθειας προέβαλε ο Νίκος Κοτζιάς στις συναντήσεις που είχε την περασμένη εβδομάδα στην Ουάσινγκτον με τον υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Ρεξ Τίλερσον, και τον σύμβουλο εθνικής ασφαλείας του Τραμπ, υποστράτηγο Χέρμπερτ Ρέιμοντ Μακμάστερ. Ο Ν. Κοτζιάς φέρεται, μάλιστα, να παρουσίασε στον Τίλερσον έναν χάρτη της ευρύτερης περιοχής, όπου υπήρχε ζωγραφισμένο ένα τρίγωνο. Στην κορυφή βρισκόταν η Ουκρανία και στις δύο κάτω γωνίες η Λιβύη (αριστερά) και τα κράτη της Συρίας και του Ιράκ (δεξιά), με την Ελλάδα στη μέση, ως μοναδική χώρα σταθερότητας. Η γεωπολιτική αναβάθμιση του ελληνικού καπιταλισμού είναι ύψιστη προτεραιότητα για το Μαξίμου. Η κυβέρνηση Τσίπρα οικοδομεί συστηματικά τον άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, με επίκεντρο τη διπλωματία των υδρογονανθράκων και των ΑΟΖ, πάντα σε στενή συνεργασία με τον αμερικανικό παράγοντα και πάντα με κατεύθυνση τον αποκλεισμό της Τουρκίας από την πρόσβαση στα επίμαχα κοιτάσματα, αδιαφορώντας για τους κινδύνους που εγκυμονεί μια τέτοια μεθόδευση για τους λαούς της γειτονιάς μας. Ο Τίλερσον άλλωστε γνωρίζει άριστα τα ενεργειακά θέματα, καθώς, πριν γίνει υπουργός, ήταν διευθύνων σύμβουλος του ενεργειακού κολοσσού Exxon Mobile, που παρεμπιπτόντως είναι και η εταιρεία που κέρδισε μετά από διεθνή διαγωνισμό (μαζί με την Qatar Petroleum) τα δικαιώματα έρευνας και αξιοποίησης του θαλάσσιου «οικοπέδου 10» της κυπριακής ΑΟΖ.

Θυμόμαστε την «επιτυχία» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να μην υλοποιήσει την περικοπή 400 εκ. ευρώ από το Υπ. Άμυνας που ζητούσε πέρσι η τρόικα. Τώρα, καθώς ξεβράζονται τα σκάνδαλα των εξοπλιστικών προγραμμάτων της περιόδου Σημίτη, η ίδια κυβέρνηση περηφανεύεται για νέες αγορές όπλων, με ποσά που προσεγγίζουν συνολικά τα 4 δισ. στη δεκαετία. Οι λόγοι που επικαλείται είναι οι κίνδυνοι από την ανατολή αλλά και από τον... βορρά! Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.

Ευρωπαϊκή υποκρισία και ρατσισμός

Το μανιφέστο των 4 υπέρ μιας «Ευρώπης πολλών ταχυτήτων» ως προσαρμογή στη μη αναστρέψιμη πορεία αποσύνθεσής της

Η  κατευθυνόμενη ευωχία περί τέλους της «λιτότητας» διήρκεσε όσο και όλα τα μνημονιακά «θαύματα»: μερικές μέρες.

ΑΥΤΗ ΜΑΣ ΕΛΕΙΠΕ...
Μετά το «τέλος» της λιτότητας και τον ερχομό (για πολλοστή φορά) της... ανάπτυξης, η κυβέρνηση προανήγγειλε και τη ραγδαία μείωση της ανεργίας και μάλιστα μέσω δανείου από την Παγκόσμια Τράπεζα. Το σχέδιο που παρουσίασε η Ρ. Αντωνοπούλου στους δανειστές μιλά για δημιουργία 100.000-150.000 θέσεων (κοινωφελούς) εργασίας το χρόνο την τριετία 2018-2020. Η χρηματοδότηση του φιλόδοξου προγράμματος, ύψους 3 δισ. ευρώ, θα μπορούσε να προέλθει από την Παγκόσμια Τράπεζα, σύμφωνα με τον ιστότοπο Politico. Τη στιγμή που η θηλιά των προηγούμενων κρατικών δανείων βυθίζει την κοινωνία στην ανεργία, οι μαθητευόμενοι μάγοι της κυβέρνησης εκλιπαρούν ακόμα ένα γνωστό τοκογλύφο (σε συνεννόηση με την ΕΕ), φουσκώνοντας το λογαριασμό του δημόσιου χρέους. Σε αντίθεση με τα δάνεια του ΔΝΤ, όσο πιο φτωχή είναι μια χώρα, τόσο πιο ευνοϊκές οι συνθήκες υπό τις οποίες θα μπορεί να δανειστεί από την Παγκόσμια Τράπεζα. Με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα, η Ελλάδα δικαιούται μόνο δάνεια με μη ευνοϊκούς όρους, τα οποία πρέπει να επιστραφούν μέσα σε 12-15 χρόνια. Πολιτικές ανακύκλωσης της ανεργίας και μάλιστα με νέο πρόγραμμα πανάκριβου δανεισμού. Τον τερμάτισαν το «ρεαλισμό» εκεί στο Μαξίμου.

Η 8η Μάρτη επιχειρεί να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα «τι συνιστά γυναικεία χειραφέτηση;». Τι σημαίνει μια γυναίκα να είναι πραγματικά ελεύθερη.

Η περιοχή στα πρόθυρα του τρελοκομείου

«Ο κατήφορος έχει τη λογική του πάτου», λέει ένα λαϊκό γνωμικό. Το ίδιο ακριβώς ισχύει με τον μνημονιακό κατήφορο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

«ΜΠΙΖΝΑ» ΧΡΕΟΥΣ:
Μετά τις αποκαλύψεις για το ταξίδι Τσίπρα στο Παρίσι, όλο και περισσότερα δημοσιεύματα φέρνουν στο φως τη στενή σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ της κυβέρνησης και της εταιρείας χρηματοοικονομικών συμβουλευτικών υπηρεσιών Rothschild. Παρά τις απόπειρες συσκότισης του Μαξίμου και την επίσημη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου (ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ζήτησε στις 25/1 από τον ΟΔΔΗΧ να βρει σύμβουλο και μετά από δύο ημέρες του προτάθηκε... τυχαία η Rothschild), στο ενημερωτικό δελτίο του περασμένου Νοέμβρη, η επενδυτική τράπεζα προβάλλει στο πελατολόγιό της την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών προς τον ελληνικό ΟΔΔΗΧ για την αναδιάρθρωση δανείων ύψους 220 δισ. ευρώ. Ο διορισμός της Rothchild ως χρηματοοικονομικού συμβούλου για το χρέος αντικαθιστά την αμερικανική τράπεζα επενδύσεων Lazard, η οποία προσέφερε καθοδήγηση μέχρι σήμερα και αποκόμισε κέρδη ύψους 25 εκατ. ευρώ. Το deal του Τσίπρα θα κοστίσει λιγότερο, καθώς σε περίπτωση που το Δημόσιο βγει στις αγορές το 2018, η Rothschild θα εισπράξει 2,7 εκατ. ευρώ. Πάνω στα παιχνίδια της «βιωσιμότητας» ή μη του κρατικού χρέους, κάθε είδους «κοράκια» συνεχίζουν το πάρτι, στερώντας πολύτιμους πόρους από την κοινωνία. Ακόμα ένας λόγος που εξηγεί γιατί η πολιτική της στάσης πληρωμών και της διαγραφής του χρέους είναι ζωτικής σημασίας.

Στο σχέδιο ακρωτηριασμού της ΔΕΗ φαίνεται ότι επιμένουν οι δανειστές, παρά τις κατά καιρούς διαβεβαιώσεις κυβερνητικών στελεχών περί «προστασίας του δημόσιου χαρακτήρα» της επιχείρησης. Την ίδια στιγμή, μαίνεται ο πόλεμος ΔΕΗ-ιδιωτών αναφορικά με τις τιμές στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

Στιγμιότυπα «φιλανθρωπίας» από τους σχεδιαστές του καπιταλισμού της ανθρωπιστικής καταστροφής

Έκθεση Μαριόλη και Λαπαβίτσα για τη δραχμή

Μ ε τη νίκη του Τραμπ λίγο μετά το Brexit ανοίγει μια νέα σελίδα στην κλιμάκωση της βαρβαρότητας και αναπτερώνει τις προσδοκίες των ακροδεξιών ευρωσκεπτικιστών ενόψει πολλών ευρωπαϊκών εκλογών.

Το «σίριαλ» της διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος δεν έχει μόνο επικοινωνιακές τεχνικές και σκηνοθετικές απάτες, αλλά και παραπλανητικό τίτλο. Οι διεργασίες και οι ανταγωνισμοί στο... πολύγωνο που σχηματίζεται από τους δανειστές (ΔΝΤ, Βρυξέλλες και Βερολίνο) και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν αφορούν προφανώς κάποια αξιολόγηση του τρέχοντος, τρίτου μνημονιακού προγράμματος, αλλά τη συνέχεια ύστερα από τη λήξη του παρόντος το 2018, μέχρι και το 2023 ή και το 2025! Έτσι, ακόμα και το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής κάνει επισήμως λόγο για 4ο μνημόνιο.

Η παράταση και το βάθεμα της κρίσης διεθνώς έχουν ως αποτέλεσμα τον παροξυσμό των πολιτικών κρίσεων παγκόσμια: μεγάλα τμήματα των κυρίαρχων τάξεων, σε μεγάλες χώρες του καπιταλισμού, αποκτούν διαφορετικές προτεραιότητες, διαφορετικές εικόνες για τον κόσμο, διαφορετικές απαντήσεις ακόμα και στα κεντρικά ερωτήματα «γραμμής» των κυβερνήσεών τους. Σε ένα μόνο σημείο συμφωνούν όλοι τους: ότι η λιτότητα πρέπει να παραταθεί, να γίνει ακόμα πιο σκληρή, να επιταχυνθεί η αντίστροφη αναδιανομή, η μεταφορά πόρων προς το πάνω μέρος της κοινωνίας, προκειμένου να χτιστεί η (αστική) διέξοδος από την κρίση.

Οι τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό μετά την έναρξη της συνδιάσκεψης με θέμα το εδαφικό και τις εγγυήσεις στη Γενεύη, δείχνουν παρ’ όλες τις μη «ανακοινώσιμες συγκλίσεις» ότι το ζήτημα έχει μπει στο πιο προχωρημένο διαπραγματευτικό στάδιο των συναντήσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Η πρόσφατη απόφαση της μη έκδοσης των 8 Τούρκων στρατιωτικών και η αυξημένη συγκέντρωση πολεμικών πλοίων και αεροπλάνων γύρω από τα Ίμια έχουν κλιμακώσει επικίνδυνα τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό στο Αιγαίο.

ΣΚΗΝΙΚΟ ΣΗΨΗΣ:
Εν μέσω συνέχισης των αδιεξόδων της μνημονιακής διαχείρισης, επανέρχονται ξανά και ξανά οι επικοινωνιακές «κόντρες» ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ με επίκεντρο τη διαπλοκή και τα σκάνδαλα (όπως το ταξίδι του Τσίπρα στο Παρίσι ή το «πόθεν έσχες» της συζύγου του Μητσοτάκη), θυμίζοντας φτηνή απομίμηση του πάλαι ποτέ δικομματισμού. Οι δεκάρικοι στο κοινοβούλιο και οι καταγγελίες για τις χαριστικές δανειοδοτήσεις των κομμάτων από τις τράπεζες δύσκολα κρύβουν τη σύμπτωση απόψεων σε μια διαδομένη πρακτική του αστικού πολιτικού συστήματος. Ιδιαίτερα όταν αμφότεροι οι οπαδοί της «κάθαρσης» διευκόλυναν και εξακολουθούν να διευκολύνουν τις τράπεζες στις κατασχέσεις λαϊκής περιουσίας λόγω χρεών. Η κυβερνητική στρατηγική είναι εμφανές ότι στοχεύει στην τεχνητή πόλωση: άγρια λιτότητα με «αριστερή ευαισθησία» vs άγρια λιτότητα με «δεξιό μένος». Από κοντά και τα ρετάλια του «μεσαίου χώρου» που επιχειρούν να ανασυγκροτηθούν, ως οι αυθεντικοί εκφραστές της ευρωλιτότητας και των λύσεων «εθνικής ενότητας». Μόνο που ανεξάρτητα από το διαχειριστή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, τα αποτελέσματα για τις ζωές και τα δικαιώματα των εργαζομένων είναι παρόμοια και εξίσου οδυνηρά. Το κενό της εναλλακτικής πολιτικής απάντησης απέναντι στο σκηνικό σήψης παραμένει. Και χρειάζεται επειγόντως να καλυφθεί από έναν μαζικό πόλο της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, κόντρα στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του Κυριάκου, τη σοσιαλφιλελεύθερη εξαπάτηση του Τσίπρα, τη νεκρανάσταση του «μετανοημένου» ΠΑΣΟΚ και των θραυσμάτων του, αλλά και τους φασίστες που καραδοκούν.

Για το ελληνικό κράτος, τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα η μειονότητα που κατοικεί στη Θράκη (και τα Δωδεκάνησα) είναι «μουσουλμανική» και δεν σηκώνουν καμία αντίρρηση επ’ αυτού.

Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 5 χρόνια από το συγκλονιστικό συλλαλητήριο της 12ης Φεβρουαρίου 2012 ενάντια στην ψήφιση του δεύτερου μνημονίου.

Πώς εμφανίζονται στη σημερινή συγκυρία οι συσχετισμοί των πολιτικών δυνάμεων, ιδιαίτερα μεταξύ των δύο κύριων σχηματισμών του αστικού διπολισμού, μνημονιακής Κεντροαριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) και παράταξης του ακραίου νεοφιλελευθερισμού (ΝΔ);