πολιτική

«Αν μια χώρα επρόκειτο να αποχωρήσει από το ευρωσύστημα, η κεντρική τράπεζά της θα έπρεπε πρώτα να έρθει σε πλήρη διακανονισμό για τις αξιώσεις ή τα χρέη της χώρας με την ΕΚΤ»!
Μάριο Ντράγκι

Οι δανειστές τα θέλουν όλα, αλλά δίνουν μόνο τις δόσεις της δεύτερης αξιολόγησης – η κυβέρνηση σε υπαρξιακό αδιέξοδο, οι πολιτικές εξελίξεις μπροστά στο σημείο καμπής.

ΤΡΑΙΝΟΣΕ:
Με τη σύμβαση πώλησης του 100% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην Ferrovie Dello Stato Italiane, έναντι συνολικού τιμήματος μόλις 45 εκατ. ευρώ, η κυβέρνηση ολοκλήρωσε και τυπικά την ιδιωτικοποίηση μιας βασικής κρατικής υποδομής στον τομέα των μεταφορών. Μετά το Ελληνικό, τον ΟΛΠ, τον Αστέρα, τα περιφερειακά αεροδρόμια, ακόμα μια ιδιωτικοποίηση προστέθηκε στις «επιτυχίες» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Με άλλα λόγια, πρόκειται για «ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του προμελετημένου, προσχεδιασμένου εγκλήματος εκποίησης δημόσιας περιουσίας», όπως σημείωνε τον Απρίλιο του 2013 και ο Αλέξης Τσίπρας, σε συνάντησή του με την Πανελλήνια Ομοσπονδία των εργαζομένων στον σιδηρόδρομο. Ταυτόχρονα, προχωρά και η ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης της Εταιρείας Συντήρησης Τροχαίου Υλικού, για την οποία έχει οριστεί ως ημερομηνία υποβολής προσφορών η 30/1. Η παράδοση των σιδηροδρόμων στους ιδιώτες (ή σε κρατικά μονοπώλια που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια σαν το ιταλικό σχήμα), όπως έχει αποδείξει η διεθνής εμπειρία (Βρετανία κ.α.) οδηγεί σε χειρότερες και ακριβότερες υπηρεσίες, σοβαρές εκπτώσεις σε ζητήματα ασφάλειας (με επακόλουθο θανατηφόρα ατυχήματα), μείωση των θέσεων εργασίας και διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Η επαναφορά υπό δημόσιο έλεγχο όλων των ΔΕΚΟ στρατηγικής σημασίας, ως τμήμα των ριζοσπαστικών μέτρων αναστροφής της λιτότητας, μείωσης της ανεργίας και εξυπηρέτησης των αναγκών της κοινωνίας, είναι η μοναδική επιλογή που αντιστοιχεί σε ένα μεταβατικό πρόγραμμα με αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό.

Ο  πρώτος γύρος της επίσημης διαπραγμάτευσης για το Κυπριακό ολοκληρώθηκε στη Γενεύη, όπως αναμενόταν, «χωρίς ανακοινώσιμα αποτελέσματα».

Ο  υφυπουργός ναυτιλίας και νησιωτικής πολιτικής Νεκτάριος Σαντορινιός, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή της Χρυσής Αυγής(!) Νίκου Κούζηλου, για το αν υπάρχει σχεδιασμός για την κατοίκηση μικρών νησιών ή βραχονησίδων, απάντησε με ένα έγγραφο το οποίο διαβίβασε στη βουλή, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει ότι καταβάλλονται προσπάθειες «για την προοπτική κατοίκησης 28 μικρών νησιών του Αιγαίου, με στόχο τα νησιά αυτά να αποκτήσουν οικονομική δραστηριότητα για εθνικούς κυρίως λόγους». Η κυβέρνηση απαντά χωρίς αναστολές στους νεοναζί ότι προτίθεται να υιοθετήσει την εθνικιστική τους ατζέντα, εποικίζοντας βραχονησίδες και ανατρέποντας τις υπάρχουσες ισορροπίες στο Αιγαίο.

«Η διαπραγμάτευση θα κλείσει εντός του Ιανουαρίου και χωρίς νέα μέτρα», προβλέπει η υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Έφη Αχτσιόγλου, θυμίζοντας τον Αλέκο Φλαμπουράρη που από το Φεβρουάριο του 2015 μέχρι και τη μνημονιακή στροφή τον Ιούλιο του ίδιου έτους δεν κουραζόταν να διαβεβαιώνει ότι «δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο περίπτωση να μην υπάρξει συμφωνία»...

«Αν διαιωνιστεί η σημερινή κατάσταση επιτροπείας από ξένους τεχνοκράτες, η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη είτε θα παραμείνει στα χαρτιά, με υποκατάσταση της απουσίας ουσιαστικής συμμετοχής από κάποια ειδική επιτροπεία, είτε θα λυθεί κάποια στιγμή μέσω της αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση».
ΣΕΒ, Εβδομαδιαίο Δελτίο για την ελληνική οικονομία, 4 Ιανουαρίου 2017

ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ:
Το σκληρό πρόσωπο της κρατικής εκδικητικότητας εκδηλώθηκε και πάλι με αφορμή τη σύλληψη της Πόλας Ρούπα, καταζητούμενης εδώ και καιρό για τη συμμετοχή της στην ένοπλη οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας». Το παιδί της Ρούπα και του Νίκου Μαζιώτη κρατήθηκε φρουρούμενο για τέσσερις μέρες στο Νοσοκομείο Παίδων χωρίς να επιτρέπεται στους συγγενείς του να το δουν, με πρόσχημα την προστασία της «σωματικής και ψυχικής του υγείας». Στην πραγματικότητα το 6χρονο αγοράκι, που είδε την Αντιτρομοκρατική να εισβάλλει πάνοπλη στο σπίτι όπου διέμενε με τη μητέρα του, χρησιμοποιήθηκε ως μέσο εκβιασμού και τρομοκράτησης των γονιών του. Μάλιστα, οι τελευταίοι, μαζί με την επίσης συλληφθείσα Κ. Αθανασοπούλου, προχώρησαν σε απεργία πείνας και δίψας με αίτημα να δοθεί η επιμέλεια του παιδιού στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Τελικά, μετά τη μαζική κατακραυγή και τις ποικίλες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, συνδικάτα, οργανώσεις και προσωπικότητες της Αριστεράς, η προσωρινή επιμέλεια του παιδιού δόθηκε στη γιαγιά του. Η αλληλεγγύη νίκησε και πάλι την απανθρωπιά των μηχανισμών καταστολής. Για τον αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ειδικά του υπουργείου Δικαιοσύνης που κάλυπτε αυτή τη βαρβαρότητα, δεν υπάρχουν πια λέξεις για να αποτυπωθεί.

Ακροδεξιά ρητορεία, εξωφρενικές ιστορίες συνωμοσίας, 600 δισ. ευρώ σε ομόλογα που θα αποπληρώσουν το κρατικό χρέος και τα χρέη ιδιωτών, εκβιασμοί και εσχάτως μια στυγερή δολοφονία στη Λαμία, έκαναν πρώτη είδηση τον Αρτέμη Σώρρα και το πολιτικό του μόρφωμα «Ελλήνων Συνέλευσις» (ΕΣΥ).

Πριν μια βδομάδα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Π. Παυλόπουλος διαβεβαίωνε τηλεφωνικά τον Ερντογάν: «Στον κοινό αγώνα κατά της τρομοκρατίας τίποτε δεν χωρίζει Ελλάδα και Τουρκία». Την ίδια ώρα βέβαια αρνιόταν να συναντηθεί μαζί του! Παρόμοια, με δηλώσεις τους οι πολιτικοί στην Ελλάδα «καταδίκασαν απερίφραστα», «εξέφρασαν αποτροπιασμό» κλπ. κλπ. Όμως, πέρα από τις τυπικές φράσεις, πουθενά δεν ξεσηκώθηκε ένα κλίμα αντίστοιχο των «je suis». Πουθενά δεν οργανώθηκε μαζική συναισθηματική συμπαράσταση, έστω και πιο περιορισμένων διαστάσεων.

Ένας ανελέητος εμπορικός ευρωατλαντικός «πόλεμος»

Οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό και οι εύθραυστες ισορροπίες στα Ελληνοτουρκικά

Μια επέτειος μεταξύ γιορτής και μνημοσύνου

Κρίση, πόλεμος, ρατσισμός

Στη δύση του 2016 και την αυγή του 2017, ο κόσμος γίνεται πιο «σκοτεινός», ασταθής και επικίνδυνος. Αυτή η διαπίστωση δεν ισχύει μόνο γενικά, αλλά και συγκεκριμένα για την Ευρώπη και ακόμη πιο συγκεκριμένα για τη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

ΝΔ:
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν και συνεχίζει να ζητά επίμονα την προσφυγή στις κάλπες, ουσιαστικά επενδύει στην τακτική του «ώριμου φρούτου», ποντάροντας στην ακόμα μεγαλύτερη φθορά της κυβέρνησης Τσίπρα. Συγχρόνως, σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις του, υπενθυμίζει την πολιτική του πρόταση που συμπυκνώνεται σε έναν και μόνο άξονα: «όλα για το κεφάλαιο». Στο όνομα της στήριξης της «υγιούς επιχειρηματικότητας» (όπως λέει και ο Γ. Δραγασάκης...), προαναγγέλλει μειώσεις φόρων και άλλα «δώρα» για τις επιχειρήσεις, αδειοδοτήσεις χωρίς όρια και συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε κάθε οικονομική δραστηριότητα. Για τον εργατικό-λαϊκό κόσμο, που στενάζει από την πολυετή μνημονιακή λεηλασία, ούτε κουβέντα φυσικά. Όταν και εφόσον οι ιδιωτικές επενδύσεις έρθουν (όπως υποστηρίζει και ο Γ. Σταθάκης) και παραχθεί –κάποια στιγμή– νέος πλούτος, θα αντιμετωπιστούν η φτώχεια και η ανεργία. Οι γνωστές νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες δηλαδή, που πανευρωπαϊκά έχουν μετατρέψει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού σε «φτωχοποιημένους εργαζόμενους» (όπως διαπιστώνει υποκριτικά και η Ε. Αχτσιόγλου). Εδώ, παρά την «γκρίνια» των καραμανλικών και το αντίστοιχο «κοινωνικό μέρισμα» Σαμαρά το 2014, η ΝΔ δεν ψήφισε τα «ψίχουλα» Τσίπρα προς τους χαμηλοσυνταξιούχους, χρησιμοποιώντας τα επιχειρήματα των δανειστών. Υπάρχει περίπτωση να εφαρμόσει το παραμικρό φιλολαϊκό μέτρο, σε περίπτωση που βρεθεί στην κυβέρνηση;

ΝΔ:
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν και συνεχίζει να ζητά επίμονα την προσφυγή στις κάλπες, ουσιαστικά επενδύει στην τακτική του «ώριμου φρούτου», ποντάροντας στην ακόμα μεγαλύτερη φθορά της κυβέρνησης Τσίπρα. Συγχρόνως, σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις του, υπενθυμίζει την πολιτική του πρόταση που συμπυκνώνεται σε έναν και μόνο άξονα: «όλα για το κεφάλαιο». Στο όνομα της στήριξης της «υγιούς επιχειρηματικότητας» (όπως λέει και ο Γ. Δραγασάκης...), προαναγγέλλει μειώσεις φόρων και άλλα «δώρα» για τις επιχειρήσεις, αδειοδοτήσεις χωρίς όρια και συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε κάθε οικονομική δραστηριότητα. Για τον εργατικό-λαϊκό κόσμο, που στενάζει από την πολυετή μνημονιακή λεηλασία, ούτε κουβέντα φυσικά. Όταν και εφόσον οι ιδιωτικές επενδύσεις έρθουν (όπως υποστηρίζει και ο Γ. Σταθάκης) και παραχθεί –κάποια στιγμή– νέος πλούτος, θα αντιμετωπιστούν η φτώχεια και η ανεργία. Οι γνωστές νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες δηλαδή, που πανευρωπαϊκά έχουν μετατρέψει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού σε «φτωχοποιημένους εργαζόμενους» (όπως διαπιστώνει υποκριτικά και η Ε. Αχτσιόγλου). Εδώ, παρά την «γκρίνια» των καραμανλικών και το αντίστοιχο «κοινωνικό μέρισμα» Σαμαρά το 2014, η ΝΔ δεν ψήφισε τα «ψίχουλα» Τσίπρα προς τους χαμηλοσυνταξιούχους, χρησιμοποιώντας τα επιχειρήματα των δανειστών. Υπάρχει περίπτωση να εφαρμόσει το παραμικρό φιλολαϊκό μέτρο, σε περίπτωση που βρεθεί στην κυβέρνηση;

Είναι εξαιρετικά διαδεδομένη (και στην Αριστερά) η άποψη πως το Κυπριακό ζήτημα ξεκίνησε το 1974 με την τουρκική εισβολή του «Αττίλα». Ξεχνούν όμως ότι η διχοτόμηση του νησιού συνέβη δέκα χρόνια νωρίτερα.

Γιατί η γερμανική ελίτ ρισκάρει την εκτεταμένη πολιτική αποσταθεροποίηση στην Ευρώπη και επενδύει στη «δημιουργική καταστροφή» της Ευρωζώνης;

Σε περιβάλλον οικονομικής ασφυξίας και σοβαρών προβλημάτων συνεχίζει να πορεύεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση (ΤΑ), ύστερα από 7 χρόνια μνημονιακών περικοπών και εφαρμογής του διαβόητου «Καλλικράτη», που εμβάθυνε το καθεστώς της διαρκούς λιτότητας και της ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών.

Με την απόφαση που υπερψηφίστηκε από τις δυνάμεις της Αριστεράς στο 36ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, η απεργία της Πέμπτης 8 Δεκέμβρη μετατράπηκε σε γενική απεργία. Το ότι η απεργία αυτή υπερψηφίστηκε μόνο από τις δυνάμεις της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.ά. μικρότερες οργανώσεις και κόμματα) δείχνει τις πραγματικές προθέσεις των δυνάμεων του μνημονιακού μπλοκ (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά.) που δεν προχώρησαν στον προγραμματισμό της γενικής απεργίας νωρίτερα.

Ύστερα από την απόφαση του Eurogroup της Δευτέρας 5 Δεκεμβρίου, ο κακότεχνος κυβερνητικός σκηνοθέτης ανέβασε ένα νέο επεισόδιο της σαπουνόπερας «διαπραγμάτευση με τους δανειστές».

ΚΡΥΦΟΣ ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ:
Ο Μητσοτάκης, ενθαρρυμένος από την εικόνα των δημοσκοπήσεων και το σοβαρό προβάδισμα της ΝΔ, έχει θέσει ως στόχο την αυτοδυναμία, παρόλο που μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 στρέφεται κυρίως στην αποχή. Και για να το επιτύχει, μετά την περίφημη «συμφωνία αλήθειας» (ένα πρόγραμμα άγριων νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, με αιχμή τις φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο και την ισοπέδωση των κοινωνικών δαπανών) που προτείνει, κήρυξε και πάλι τον πόλεμο κατά του «λαϊκισμού»: «Η Ελλάδα μπορεί να γίνει η πρώτη χώρα που θα κερδίσει τους λαϊκιστές στο δικό τους γήπεδο», είπε χαρακτηριστικά. Μόνο που, από ό,τι φαίνεται, ο ίδιος υιοθετεί όλο και περισσότερο τα λαϊκιστικά, ρατσιστικά και αντιδραστικά χαρακτηριστικά των εκπροσώπων της «νέας (ακρο)Δεξιάς», που ενισχύεται διεθνώς. Δηλώνει «αντισυστημικός», επιχειρώντας να κοπιάρει τον Τραμπ, τρέχοντας παράλληλα να συναντηθεί με τον Ελληνοαμερικανό σύμβουλό του, Τζορτζ Παπαδόπουλο. Χαιρετίζει με ενθουσιασμό τη νίκη Φιγιόν και δηλώνει ότι τους ενώνει ο αγώνας κατά του «λαϊκισμού», προφανώς με όπλα τις γενναίες παροχές στην «επιχειρηματικότητα», τη διάλυση του δημόσιου τομέα και την επιβολή μιας ακραία συντηρητικής ατζέντας στα κοινωνικά ζητήματα, που αποτελούν βασικές απόψεις του δεξιού υποψήφιου για τη γαλλική προεδρία.

Ανάγκη αριστερής απάντησης σε ένα ψευτοδίλημμα

Μετά τη δημόσια καταγγελία του ΚΚΕ για συνακροάσεις ή υποκλοπή συνδιαλέξεων στο τηλεφωνικό κέντρο του Περισσού, σε εξέλιξη βρίσκεται σχετική εισαγγελική έρευνα για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν ίχνη παρακολούθησης σε κομματικά γραφεία, αλλά και στον ΟΤΕ.

Η κυβέρνηση οχυρώνεται τώρα πίσω από τη νέα μεγάλη επαγγελία. Θα έρθει η ανάπτυξη –και θα αρχίσουν να επουλώνονται οι πληγές, υπονοείται «αυτομάτως»…

Με φόντο την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και την αποσταθεροποίηση της ευρύτερης Μέσης Ανατολής

Ο Τσίπρας στην Αβάνα

Η  απόφαση του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης να πουν το «ναι σε όλα» προκειμένου να κλείσει γρήγορα η δεύτερη αξιολόγηση του τρίτου μνημονιακού προγράμματος είναι σε τέτοιο βαθμό κοινό μυστικό, ώστε η κυβέρνηση διακωμωδείται στα αστικά μίντια από εμβληματικές μνημονιακές φιγούρες όπως ο γνωστός Μπάμπης Παπαδημητρίου για την προθυμία με την οποία «υπογράφει» τις απαιτήσεις των δανειστών.

Δεύτερη αξιολόγηση, προϋπολογισμός, μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα