Φύλλο Νο 385 (7 Ιούνη 2017)

Για δεύτερη φορά ύστερα από το ξέσπασμα της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού στα τέλη του 2009, το χρέος βρίσκεται στο επίκεντρο των πολιτικών διεργασιών και εξελίξεων.

«Τώρα έχουμε μια κυβέρνηση που μετά από παλινδρομήσεις παίρνει πολλά και σκληρά μέτρα, που μια συντηρητική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να πάρει, και ταυτόχρονα έχουμε μια φιλελεύθερη κυβέρνηση εν αναμονή που θα είναι φιλική υπέρ της επιχειρηματικότητας. Άρα δημιουργούνται προϋποθέσεις για ευστάθεια πολλών ετών».
Ευάγγελος Μυτιληναίος
(ομιλία σε συνέντευξη του ομώνυμου Ομίλου)

ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ:
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΔΗΣΥ) ετοιμάζεται για το συνέδριό της στα τέλη του μήνα, αλλά οι κατακερματισμένες δυνάμεις της λεγόμενης «Κεντροαριστεράς» δυσκολεύονται να βρουν κοινό βηματισμό και οι διαφωνίες παραμένουν. Κύριο πρόβλημα η οργανωτική δομή και τα χαρακτηριστικά του νέου φορέα, που όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις αντανακλούν διαφορετικές πολιτικές στοχεύσεις. Το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ του ΓΑΠ θέλουν έναν πολυκομματικό φορέα και τη μη διάλυση των κομμάτων που σήμερα υπάρχουν, ο οποίος θα δημιουργηθεί μέσα στους πρώτους μήνες του 2018. Αντίθετα, η ΔΗΜΑΡ, οι Κινήσεις Πολιτών και η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ (Ανδρουλάκης, Ξεκαλάκης κ.ά.) επιδιώκουν τη συγκρότηση ενός πολυτασικού-ενιαίου κόμματος, εντός του 2017, που το ιδρυτικό του συνέδριο θα πρέπει να προηγηθεί της εκλογής αρχηγού. Έτσι θεωρούν ότι παραμένει ανοιχτό και το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Ποτάμι και την Ώρα Αποφάσεων των «3» πρώην υπουργών, που από την πλευρά τους δεν δείχνουν και ιδιαίτερα πρόθυμοι να εμπλακούν σε ένα εγχείρημα που απλά θα επιβεβαιώνει την ηγεμονία της Φ. Γεννηματά. Και αυτό, παρόλο που στη ΔΗΣΥ επικράτησε η ήπια άποψη ότι το προσκλητήριο για συμπόρευση προς άλλους πολιτικούς σχηματισμούς θα πρέπει να παραμείνει σε ισχύ και μετά το συνέδριο. Με τα τωρινά δεδομένα, το «ακραίο Κέντρο» θα συνεχίσει πιθανότατα να εκφράζεται από δύο διαφορετικές εκδοχές, εξέλιξη που συντηρεί το στρατηγικό αδιέξοδο και την πολυδιάσπαση του συγκεκριμένου χώρου, ενώ περιπλέκει τα σενάρια ανασύνθεσης του αστικού πολιτικού σκηνικού και μελλοντικών κυβερνητικών συμμαχιών.

Με αφορμή τον παγιδευμένο φάκελο με εκρηκτικά που άνοιξε ο Λουκάς Παπαδήμος ξεπήδησαν ξανά μια σειρά τρομολάγνων σχολιαστών, δημοσιογράφων, αρθρογράφων και πάσης φύσεως δημοσιολόγων, προκειμένου να επιτελέσουν το έργο που ξέρουν να κάνουν καλά. Να εκμεταλλευτούν το γεγονός αυτό προκειμένου να στοχοποιήσουν το κίνημα και την Αριστερά.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ με την ανακοίνωσή της για την απεργία-αποχή επιχειρεί να αναδείξει τους μύθους για τη διαφορετικότητα της «αριστερής» αξιολόγησης και να αξιοποιήσει τη θετική εμπειρία του αγώνα ενάντια «αξιολόγηση» του Μητσοτάκη καθώς ο νόμος εκείνος ακυρώθηκε στην πράξη, γιατί συνάντησε τη δυναμική αντίδραση των εργαζομένων και με τη μαζική ανυπακοή και την άρνηση της συμμετοχής σε όλα τα βήματα της «αξιολόγησης».

Το θάνατο του Κ. Μητσοτάκη ακολούθησε ένα κύμα υποκρισίας εκ μέρους όλων των πολιτικών δυνάμεων, που προσπάθησαν να δημιουργήσουν συνθήκες «παλλαϊκού πένθους». Στην πραγματικότητα, οι μόνοι που έχουν λόγους να θρηνούν –σε πολιτικό επίπεδο– το θάνατο του «επίτιμου» της ΝΔ είναι η ντόπια κυρίαρχη τάξη και οι διεθνείς σύμμαχοί της, δηλαδή οι κοινωνικές δυνάμεις τις οποίες ο Κ. Μητσοτάκης υπηρέτησε συστηματικά σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Τραμπούκικες επιθέσεις και αξιοποίηση από
το σύστημα:
Την ημέρα των φοιτητικών εκλογών, έχουν γίνει πλέον θεσμός οι επιθέσεις ομάδων οπλισμένων με λοστάρια και πέτρες προκειμένου να διαλύσουν τη διαδικασία των φοιτητικών εκλογών στο Πολυτεχνείο και στο Χημείο. Φέτος υπήρξε αναβάθμιση αυτής της παράδοσης, καθώς στο όνομα της «αντιεκλογικής παρέμβασης» χρησιμοποιήθηκε μέχρι και τσεκούρι, ενώ παράλληλα πληροφορίες λένε ότι τραυματίστηκε και διοικητικός υπάλληλος. Είναι σαφές ότι πρακτικές που εναντιώνονται με αυτόν τον τρόπο σε διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά από την ακροδεξιά και δεν έχουν καμία σχέση με την κριτική αντιμετώπιση του θεσμού των εκλογών που μπορεί να υιοθετούν κομμάτια του αναρχικού χώρου. Οι επιθέσεις απέναντι στις οργανωμένες συλλογικές διαδικασίες των φοιτητών και οι τραυματισμοί το μόνο που πετυχαίνουν είναι να θωρακίζουν καλύτερα το σύστημα μέσα από την αύξηση της καταστολής, της αστυνόμευσης των σχολών και του περιορισμού του ασύλου. Η ΕΔΕ που καλέστηκε στο ΝΟΠΕ, τα ΜΑΤ έξω από το Πολυτεχνείο και την ΑΣΟΕΕ καθώς και η απαίτηση της ΔΑΠ για σύσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας δείχνουν το αποτέλεσμα.

Η Διεθνή Σοσιαλιστική Οργάνωση (ISO) στις ΗΠΑ, δημοσίευσε στις 2 Ιούνη την παρακάτω ανακοίνωση, καλώντας στη δημιουργία ενός πλατιού, ενωτικού μετώπου αντίστασης στην ακροδεξιά, η οποία επιχειρεί να σηκώσει κεφάλι, με ρατσιστικούς φόνους αλλά και απειλές ενάντια σε ηγετικές προσωπικότητες του κινήματος και της Αριστεράς. Τη μετάφραση έκανε η Έφη Μάνθου.

Το μίσος τους για τους εργατικούς αγώνες και τα συνδικάτα απέδειξαν ξανά οι υπόδικοι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής. Με τη γνώριμη τακτική των μηνύσεων και των ερωτήσεων στη Βουλή, πρόσφατα, επιτέθηκαν στην ΠΟΣΠΕΡΤ και στο Συνδικάτο του ΙΓΜΕ.

Στο παρελθόν, ο πρεσβευτής της Ελλάδας ήταν αυτός που τίμησε τον Γρίβα, παριστάμενος στο ετήσιο μνημόσυνό του στην Κύπρο. Ο πρεσβευτής προέρχεται από τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου. Τώρα μαθαίνουμε ότι το ερχόμενο Σάββατο θα απευθύνει χαιρετισμό σε συνέδριο για τον Γρίβα ο ίδιος ο Πάνος Καμμένος μαζί με τον Κύπριο ομόλογό του Χριστόφορο Φωκαΐδη. Το μόνο που θα πούμε στον Πάνο Καμμένο είναι ότι το να τιμάς τον Γρίβα στην Κύπρο είναι σαν να τιμάς τον Γεώργιο Παπαδόπουλο στην Ελλάδα.

Κατάρ: Και (όχι τόσο) ξαφνικά, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν, αλλά και η Αίγυπτος, ανακοίνωσαν ότι διακόπτουν τις διπλωματικές σχέσεις τους με το Κατάρ, κατηγορώντας το εμιράτο ότι αποσταθεροποιεί την περιοχή παρέχοντας υποστήριξη σε «τρομοκρατικές οργανώσεις». Μια ένταση που υπόβοσκε εδώ και χρόνια, στο πλαίσιο των περιφερειακών ανταγωνισμών, της «απειθαρχίας» που έχει προκαλέσει η αμερικανική υποχώρηση και της κρίσης που προκάλεσε η αραβική άνοιξη με κάθε καθεστώς να εκπονεί δικούς του σχεδιασμούς, εκδηλώνεται πιο δραματικά…

Παραμονές των κοινοβουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, ο Λεόν Κρεμιέ, στέλεχος του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (NPA), έδωσε συνέντευξη στο socialistworker.org. Αναδημοσιεύουμε εδώ κάποια αποσπάσματα, που αφορούν στην κατάσταση των πολιτικών δυνάμεων και στις εκτιμήσεις του για το τι θα προκύψει από την κάλπη, που έχουν την αξία τους για την «ανάγνωση» του εκλογικού αποτελέσματος.

Τις τελευταίες βδομάδες ο κόσμος των κινημάτων και της Αριστεράς στην Ισπανία έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει. Τα μηνύματα που καταφθάνουν από τη Μαδρίτη ξεκινούν με ένα καλό νέο: «Ο αέρας μυρίζει μπαρούτι, στην Ισπανία κάτι γίνεται».