Φύλλο Νο 374 (21 Δεκέμβρη 2016)

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σαπίζει μέσα στο αδιέξοδο του Μνημονίου 3 που η ίδια υπέγραψε το καλοκαίρι του 2015.

Κρίση, πόλεμος, ρατσισμός

Στη δύση του 2016 και την αυγή του 2017, ο κόσμος γίνεται πιο «σκοτεινός», ασταθής και επικίνδυνος. Αυτή η διαπίστωση δεν ισχύει μόνο γενικά, αλλά και συγκεκριμένα για την Ευρώπη και ακόμη πιο συγκεκριμένα για τη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

ΝΔ:
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν και συνεχίζει να ζητά επίμονα την προσφυγή στις κάλπες, ουσιαστικά επενδύει στην τακτική του «ώριμου φρούτου», ποντάροντας στην ακόμα μεγαλύτερη φθορά της κυβέρνησης Τσίπρα. Συγχρόνως, σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις του, υπενθυμίζει την πολιτική του πρόταση που συμπυκνώνεται σε έναν και μόνο άξονα: «όλα για το κεφάλαιο». Στο όνομα της στήριξης της «υγιούς επιχειρηματικότητας» (όπως λέει και ο Γ. Δραγασάκης...), προαναγγέλλει μειώσεις φόρων και άλλα «δώρα» για τις επιχειρήσεις, αδειοδοτήσεις χωρίς όρια και συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε κάθε οικονομική δραστηριότητα. Για τον εργατικό-λαϊκό κόσμο, που στενάζει από την πολυετή μνημονιακή λεηλασία, ούτε κουβέντα φυσικά. Όταν και εφόσον οι ιδιωτικές επενδύσεις έρθουν (όπως υποστηρίζει και ο Γ. Σταθάκης) και παραχθεί –κάποια στιγμή– νέος πλούτος, θα αντιμετωπιστούν η φτώχεια και η ανεργία. Οι γνωστές νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες δηλαδή, που πανευρωπαϊκά έχουν μετατρέψει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού σε «φτωχοποιημένους εργαζόμενους» (όπως διαπιστώνει υποκριτικά και η Ε. Αχτσιόγλου). Εδώ, παρά την «γκρίνια» των καραμανλικών και το αντίστοιχο «κοινωνικό μέρισμα» Σαμαρά το 2014, η ΝΔ δεν ψήφισε τα «ψίχουλα» Τσίπρα προς τους χαμηλοσυνταξιούχους, χρησιμοποιώντας τα επιχειρήματα των δανειστών. Υπάρχει περίπτωση να εφαρμόσει το παραμικρό φιλολαϊκό μέτρο, σε περίπτωση που βρεθεί στην κυβέρνηση;

ΝΔ:
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν και συνεχίζει να ζητά επίμονα την προσφυγή στις κάλπες, ουσιαστικά επενδύει στην τακτική του «ώριμου φρούτου», ποντάροντας στην ακόμα μεγαλύτερη φθορά της κυβέρνησης Τσίπρα. Συγχρόνως, σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις του, υπενθυμίζει την πολιτική του πρόταση που συμπυκνώνεται σε έναν και μόνο άξονα: «όλα για το κεφάλαιο». Στο όνομα της στήριξης της «υγιούς επιχειρηματικότητας» (όπως λέει και ο Γ. Δραγασάκης...), προαναγγέλλει μειώσεις φόρων και άλλα «δώρα» για τις επιχειρήσεις, αδειοδοτήσεις χωρίς όρια και συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε κάθε οικονομική δραστηριότητα. Για τον εργατικό-λαϊκό κόσμο, που στενάζει από την πολυετή μνημονιακή λεηλασία, ούτε κουβέντα φυσικά. Όταν και εφόσον οι ιδιωτικές επενδύσεις έρθουν (όπως υποστηρίζει και ο Γ. Σταθάκης) και παραχθεί –κάποια στιγμή– νέος πλούτος, θα αντιμετωπιστούν η φτώχεια και η ανεργία. Οι γνωστές νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες δηλαδή, που πανευρωπαϊκά έχουν μετατρέψει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού σε «φτωχοποιημένους εργαζόμενους» (όπως διαπιστώνει υποκριτικά και η Ε. Αχτσιόγλου). Εδώ, παρά την «γκρίνια» των καραμανλικών και το αντίστοιχο «κοινωνικό μέρισμα» Σαμαρά το 2014, η ΝΔ δεν ψήφισε τα «ψίχουλα» Τσίπρα προς τους χαμηλοσυνταξιούχους, χρησιμοποιώντας τα επιχειρήματα των δανειστών. Υπάρχει περίπτωση να εφαρμόσει το παραμικρό φιλολαϊκό μέτρο, σε περίπτωση που βρεθεί στην κυβέρνηση;

Με τα μνημόνια και τη λιτότητα ή με την κοινωνική πολιτική;

Ανάγκη πολιτικής-κινηματικής παρέμβασης στη νεολαία

Είναι εξαιρετικά διαδεδομένη (και στην Αριστερά) η άποψη πως το Κυπριακό ζήτημα ξεκίνησε το 1974 με την τουρκική εισβολή του «Αττίλα». Ξεχνούν όμως ότι η διχοτόμηση του νησιού συνέβη δέκα χρόνια νωρίτερα.

Η ΚΕ του ΚΚΕ έδωσε στη δημοσιότητα τις εισηγητικές «Θέσεις» προς το 20ό Συνέδριό του, που θα γίνει στις 30 Μάρτη-2 Απρίλη 2017. Δεδομένου ότι το ΚΚΕ συσπειρώνει ένα σημαντικό τμήμα των αγωνιστικών δυνάμεων της εργατικής τάξης, οι «Θέσεις» είναι ένα ενδιαφέρον ντοκουμέντο, που αξίζει να διαβαστεί και να συζητηθεί.

Νέα από τους εργατικούς χώρους

Πρόσφατη μελέτη του ΔΝΤ υποστηρίζει ότι η παγκόσμια οικονομία έχει κυριολεκτικά πνιγεί στα ιδιωτικά και δημόσια χρέη.

Σ τις 17 Δεκέμβρη, το Τμήμα Δικαιωμάτων της Λαϊκής Ενότητας οργάνωσε στην ΕΣΗΕΑ ημερίδα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Μετανάστη (18/12). Με δύο συζητήσεις, που παρουσιάζουμε παρακάτω, επιχείρησε να ανοίξει το διάλογο για τις αναγκαίες απαντήσεις σε ένα κρίσιμο ζήτημα όπως το Προσφυγικό, σε μια ιδιαίτερα θερμή περίοδο. Ήταν μια σημαντική πρωτοβουλία που αφενός έστελνε ένα πολύτιμο πολιτικό μήνυμα: ότι για τη ΛΑΕ, η αντιρατσιστική πάλη οφείλει να είναι ένα βασικό (κι όχι «δευτερεύον») καθήκον, ένα «ταυτοτικό» στοιχείο στη συγκρότησή της και όλες τις πολιτικές της επιλογές, από το οποίο δεν επιτρέπεται να κάνει «ούτε βήμα πίσω». Αφετέρου, με το εύρος των ομιλητών στο πάνελ, έστελνε κι ένα άλλο πολιτικό μήνυμα: ότι σε αυτό το μέτωπο, του αντιρατσισμού, του αντιιμπεριαλισμού, του αντιπολεμικού κινήματος, είναι κρίσιμο να επιδιωχθεί η μέγιστη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων. Ότι η αγωνιστική συμπόρευση με δυνάμεις ενεργές σε αυτά τα κινήματα είναι προτεραιότητα. Τα σημεία συμφωνίας που επιτρέπουν αυτήν τη μετωπική, αντιρατσιστική, αντιπολεμική δράση αναδείχθηκαν μέσα από τις συζητήσεις και ήταν διαπίστωση των περισσότερων ομιλητών, πέρα από τις λογικές διαφορές σε αναλύσεις και εμφάσεις.

Γιατί η γερμανική ελίτ ρισκάρει την εκτεταμένη πολιτική αποσταθεροποίηση στην Ευρώπη και επενδύει στη «δημιουργική καταστροφή» της Ευρωζώνης;

Υπερασπίζουμε το άσυλο

Υπερασπίζουμε το άσυλο

Φαίνεται ότι και με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ο περιορισμός των δικαιωμάτων, οι απαγορεύσεις εκδηλώσεων και η αστυνομική καταστολή συνεχίζουν να υπάρχουν, επιχειρώντας να καλλιεργήσουν το φόβο και την ανασφάλεια στους κοινωνικούς χώρους.

Αντί της «αριστερής μελαγχολίας», η νεολαιίστικη και εργατική οργή

Σε περιβάλλον οικονομικής ασφυξίας και σοβαρών προβλημάτων συνεχίζει να πορεύεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση (ΤΑ), ύστερα από 7 χρόνια μνημονιακών περικοπών και εφαρμογής του διαβόητου «Καλλικράτη», που εμβάθυνε το καθεστώς της διαρκούς λιτότητας και της ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών.

Τους τελευταίους μήνες η Χρυσή Αυγή προσπαθεί μεθοδικά να αυξήσει την κοινωνική επιρροή της στο έδαφος της απογοήτευσης πολλών ανθρώπων από τη μνημονιακή λιτότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καθώς και του ρατσισμού της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας-Ελλάδας για την αποτροπή εισόδου προσφύγων στο Αιγαίο.

Φορείς, συλλογικότητες, μεταξύ των οποίων και η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», και κάτοικοι του Κολωνού και των Σεπολίων συγκεντρωθήκαμε στις 10/12 στην πλατεία Αγίου Μελετίου στα Σεπόλια για να δηλώσουμε ότι οι γειτονιές μας είναι ανοιχτές σε όλους, ανοιχτές στους πρόσφυγες, και κλειστές είναι μόνο απέναντι στους φασίστες. Με αφορμή την εγκατάσταση κάποιων οικογενειών προσφύγων σε πολυκατοικία στα Σεπόλια με το πρόγραμμα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, οι φασίστες επιχείρησαν να κάνουν συγκεντρώσεις «αγανακτισμένων κατοίκων» με σημειώματα που κολλούσαν στη γειτονιά που μιλούσαν για «μουσουλμανικό κίνδυνο» και για «αλλοίωση του πολιτισμού μας». Το θετικό είναι ότι στη συγκέντρωση που έκαναν με ομιλητή τον Κασιδιάρη ήταν σχεδόν αποκλειστικά μέλη του νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής και ελάχιστοι κάτοικοι, όχι παραπάνω από 3-4, ενώ η δική μας πρωτοβουλία είχε ιδιαίτερη επιτυχία, αφού πολυάριθμοι αντιρατσιστές φώναξαν στη γειτονιά συνθήματα υπέρ των προσφύγων και κατά των φασιστών, και η πορεία είχε θετική αποδοχή από τη γειτονιά. Και δεν θα σταματήσουμε εδώ, θα συνεχίσουμε με κάθε τρόπο να υπερασπιζόμαστε τις γειτονιές μας και τους κατοίκους τους ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσής τους, και να κλείνουμε έξω από αυτές τους φασίστες.

Αίτημα για δημοκρατία και αποφυγή των λαθών αλά ελληνικά

Τουρκία:
Βαθύτερα στο χάος βυθίζεται η Τουρκία. Μετά την έκρηξη στο στάδιο της Μπεσίκτας, για την οποία ανέλαβαν την ευθύνη τα «Γεράκια του Κουρδιστάν», είχαμε τη βομβιστική επίθεση στην Καισάρεια κατά στρατιωτών (η οποία μέχρι αυτήν τη στιγμή είναι «ορφανή»). Ενώ στο κλίμα εθνικιστικής «αντικουρδικής» υστερίας που καλλιεργείται από την κυβέρνηση (και εντείνεται ύστερα από κάθε επίθεση), στους δρόμους βγήκαν οι Γκρίζοι Λύκοι, εξαπολύοντας σειρά επιθέσεων σε γραφεία του HDP. Σε ένα τόσο εκρηκτικό τοπίο, ήρθε και η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη, που (όποιο σενάριο κι αν ισχύει) αποτελεί «θραύσμα» του πολέμου στο Χαλέπι. Το κλίμα θυμίζει τις πιο «άγριες» μέρες στην πρόσφατη ιστορία της Τουρκίας...

Μετά από μήνες πολιορκίας και βομβαρδισμών, το Χαλέπι έπεσε στα χέρια των πιστών στον Μπασάρ Αλ Άσαντ δυνάμεων. Πρόκειται για εξαιρετικά σοβαρή εξέλιξη, με μια σειρά τρόπους.

Τα ξημερώματα της Τρίτης 29/11 ένα μικρό λεωφορείο που μετέφερε μαθητές σε σχολείο στη Βόρεια Κύπρο συγκρούστηκε με φορτηγό με αποτέλεσμα δύο μαθήτριες και ο οδηγός του λεωφορείου να χάσουν τη ζωή τους και εφτά μαθητές να τραυματιστούν.

Μικρό και καλαίσθητο, το βιβλιαράκι αυτό του Δημήτρη Κατσορίδα από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων είναι μια καλή και χρήσιμη εισαγωγή στο μεγάλο αλλά και περίπλοκο αυτό ζήτημα.

Κυκλοφόρησε το βιβλίο της Νάντιας Βαλαβάνη «Τρίτο Μνημόνιο: Η ανατροπή μιας ανατροπής – Προσωπικά τεκμήρια μιας συλλογικής διάψευσης». Η εκδήλωση παρουσίασής του είχε μεγάλη συμμετοχή. Ήταν ένα γεγονός με πολιτική σημασία. Κάτι που αναδείχθηκε παρά την προσπάθεια του μνημονιακού καθεστώτος και της επιρροής του στα Μέσα Ενημέρωσης να «θαφτεί» ή να συκοφαντηθεί.