Το ζήτημα της κλιματικής κρίσης αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του καιρού μας, ενώ ταυτόχρονα έχει προκαλέσει ένα ελπιδοφόρο διεθνές κίνημα. Το αφιέρωμα αυτού του τεύχους του περιοδικού «Κόκκινο» είναι προσανατολισμένο σε αυτό το ζήτημα και επιχειρεί να παρουσιάσει μια «ύλη» που θεωρούμε χρήσιμη για κάθε αγωνιστή-στρια.
Τεύχος Νο 14 (χειμώνας-άνοιξη 2020)
Το άρθρο αναλύει τις πτυχές της κλιματικής κρίσης, παρουσιάζει τις αναδυόμενες απαντήσεις εντός των πλαισίων του συστήματος (μεταξύ «μαύρης» και «πράσινης» ανάπτυξης), για να υπογραμμίσει την ανάγκη μιας αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής οικολογικής στρατηγικής.
Το άρθρο παρουσιάζει τη στροφή του ελληνικού καπιταλισμού στον «εξορυκτισμό» και τη Μεγάλη Ιδέα του East Med, τη σύνδεση με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και την όξυνση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, που μπορούν να έχουν οδυνηρές συνέπειες και για το περιβάλλον και για την ειρήνη στη γειτονιά μας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό σάιτ «εναλλακτικής ενημέρωσης» TomDispatch.com. Αναδημοσιεύτηκε στα γαλλικά από το σάιτ alencontre.org. Τη μετάφραση από τη γαλλική εκδοχή έκανε η Μάνια Μπαρσέφκσι. Ο Μάικλ Τ. Κλερ έγραψε πρόσφατα το βιβλίο “All Hell Breaking Loose: The Pentagon’s Perspective on Climate Change” («Ανοίγουν οι Πύλες της Κολάσεως: Η Πολιτική του Πενταγώνου για την Κλιματική Αλλαγή»)
Απέναντι στην κλιματική κρίση, δεν «είμαστε όλοι μαζί». Οι καπιταλιστές ετοιμάζουν τις δικές τους απαντήσεις στις συνέπειές της, που περιλαμβάνουν περισσότερο πόλεμο, ρατσισμό και αυταρχισμό. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο σάιτ Red Flag και τη μετάφραση έκανε ο Πάνος Πέτρου. Ο Τζέιμς Πλέστεντ είναι μέλος της Socialist Alternative στην Αυστραλία. Αρθρογραφεί συστηματικά για ζητήματα οικολογίας και περιβάλλοντος.
Είκοσι χρόνια μετά το Σιάτλ και τη γέννηση του διεθνούς κινήματος ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, ένας γενικός απολογισμός των διαδοχικών «κύκλων» μέσα από τους οποίους πέρασαν τα κινήματα και η Αριστερά αυτά τα χρόνια και κάποιες σκέψεις για τον νέο «κύκλο» που ξεδιπλώνεται μπροστά μας.
Μια επισκόπηση της κατάστασης της παγκόσμιας οικονομίας, της πορείας της προς μια νέα κρίση και των πιθανών αστικών απαντήσεων. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο σάιτ alencontre και στο internationalviewpoint το Νοέμβρη του 2019. Τη μετάφραση από την αγγλική εκδοχή έκανε ο Θάνος Λυκουργιάς. O Ανρί Βιλνό είναι μέλος του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος και της 4ης Διεθνούς. Αρθρογραφεί συστηματικά για θέματα οικονομίας.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό L’ Anticapitaliste το Σεπτέμβρη του 2013. Αναδημοσιεύτηκε στα αγγλικά από το internationalviewpoint.org το φετινό Γενάρη, εν τω μέσω των απεργιών ενάντια στον Μακρόν, ως ένα χρήσιμος απολογισμός προηγούμενων κινημάτων. Ο Ιάν Σεζάρ είναι μέλος του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (NPA) στη Γαλλία.
Μια ανταπόκριση από τις απεργίες στη Γαλλία. Γράφτηκε στα μέσα Γενάρη, πριν την αναστολή της ηρωικής απεργίας των σιδηροδρομικών, αλλά οι εμπειρίες που παρουσιάζει και τα συμπεράσματα που προκύπτουν δεν χάνουν την αξία τους. Δημοσιεύτηκε στο σάιτ Red Flag και μεταφράστηκε από τη Στέλλα Μούσμουλα. Ο Ντάνιελ Τέιλορ είναι μέλος της οργάνωσης Socialist Alternative στην Αυστραλία. Βρισκόταν στη Γαλλία τις μέρες των απεργιών.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό L’ Anticapitaliste το Δεκέμβρη του 2019 και αναδημοσιεύτηκε στα αγγλικά από το internationalviewpoint.org. Τη μετάφραση από τα αγγλικά έκανε ο Μάρκος Γαρμπής. Ο Φρ. Γκοντισό είναι μέλος του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος στη Γαλλία. Διδάσκει Ιστορία και Πολιτισμό της Λατινικής Αμερικής στο πανεπιστήμιο του Τουλούζ και αρθρογραφεί συστηματικά για τη Λατινική Αμερική.
Ο Ζιλμπέρ Ασκάρ συζητά για το νέο κύμα εξεγέρσεων σε Σουδάν, Αλγερία, Ιράκ, Λίβανο, εξηγώντας ότι εντάσσεται σε μια μακροχρόνια διαδικασία στον αραβικό κόσμο, που είναι «κάτι παραπάνω από μια άνοιξη». Τη συνέντευξη πήρε ο Ντάρεν Ρόσο και δημοσιεύτηκε το περασμένο φθινόπωρο στο τεύχος 19 του περιοδικού Marxist Left Review. Τη μετάφραση έκανε η Στέλλα Μούσμουλα. Ο Ζιλμπέρ Ασκάρ είναι μαρξιστής διανοούμενος από τον Λίβανο. Έχει γράψει πολλά βιβλία για τον αραβικό κόσμο, μεταξύ των οποίων και δύο για τις σύγχρονες αραβικές εξεγέρσεις (The People Want, 2013 και Morbid Symptoms, 2016).
Το άρθρο που ακολουθεί περιγράφει τις σαρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, ως γενική κατεύθυνση της άρχουσας τάξης από το 1990 που κλιμακώθηκε στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Παρουσιάζει τα θλιβερά πεπραγμένα της τετραετίας ΣΥΡΙΖΑ, την αχαλίνωτη επίθεση του Μητσοτάκη σήμερα, τη στάση των συνδικάτων και την αναγκαία τοποθέτηση της Αριστεράς απέναντι στις προκλήσεις.