εργασία

Περισσότεροι από 230 συνδικαλιστές/στριες, μέχρι στιγμής, με κείμενό τους καλούν σε ανασυγκρότηση του ΜΕΤΑ με πρώτο βήμα την πραγματοποίηση πανελλαδικής σύσκεψης στα τέλη Μάη του 2016. Στόχος της «Πρωτοβουλίας για την ανασυγκρότηση του ΜΕΤΑ» είναι η ολοκλήρωση της ρήξης της παράταξης με τους υποστηρικτές της κυβερνητικής πολιτικής και των μέτρων της, μέσα στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα.

Ο ι φαρμακοβιομηχανίες παραμένουν και κατά τη διάρκεια της κρίσης κερδοφόρες. Παρότι όμως οι φαρμακοβιομήχανοι αυγατίζουν τα κέρδη τους, η στάση τους απέναντι στους εργαζόμενούς τους είναι τελείως βάρβαρη. Φέρονται δηλαδή το ίδιο όπως και πριν την κρίση. Άλλωστε ο καπιταλισμός έχει μια πάγια τακτική, ως αντίδοτο, τόσο στην ανάπτυξη όσο και στην κρίση. Να εκμεταλλεύεται χωρίς όριο κάθε εργαζόμενο.

Πορεία κατά της ανεργίας: Την Κυριακή 10 Απρίλη, έφτασε στο Σύνταγμα η πορεία που ξεκίνησε από την Πάτρα και στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες κόσμου. Ήταν μια σημαντική πρωτοβουλία του Δήμου Πάτρας, στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες άνεργοι, σωματεία και συνδικαλιστικές παρατάξεις. Μια πρωτοβουλία που αν είχε αγκαλιαστεί από περισσότερους δήμους, δημοτικές παρατάξεις και σωματεία και αν είχε οργανωθεί με πιο πλατιά χαρακτηριστικά είναι σίγουρο ότι θα είχε καταγραφεί πολύ καλύτερα και θα είχε δώσει καθοριστικό στίγμα για την αναγκαία ύπαρξη ενός πραγματικού μετώπου ενάντια στα μνημόνια και την ανεργία.
Η πρώτη υποδοχή της πορείας έγινε το μεσημέρι της Κυριακής στο Χαϊδάρι με συναυλία και 1.500 και πλέον συμπαραστάτες που συγκεντρώθηκαν με κάλεσμα του δημοτικού συμβουλίου Χαϊδαρίου, συλλογικοτήτων και σωματείων, αλλά και από το ΚΚΕ και τη ΛΑΕ, τα μέλη της οποίας συμμετείχαν με το μπλοκ του ΜΕΤΑ. Χειροκροτήματα και συνθήματα κατά της πολιτικής λιτότητας των μνημονίων υποδέχτηκαν έναν κόσμο που διένυσε δεκάδες χιλιόμετρα για να στείλει το μήνυμά του. Ίδιο ήταν το σκηνικό και το απόγευμα στο Σύνταγμα, όπου πραγματοποιήθηκε επίσης μεγάλη συναυλία.
Υπήρχαν παλμός και πάθος για μια μάχη που μπορεί να κερδηθεί από το κίνημα και την Αριστερά. Και για να γίνει αυτό χρειάζονται κάποιες διεκδικήσεις που έλειπαν ως περιεχόμενο και από τα κείμενα των οργανωτών της πορείας και από τα κείμενα του ΜΕΤΑ. Διεκδικήσεις όπως οι αυξήσεις στους μισθούς και η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, η απαγόρευση των απολύσεων στις κερδοφόρες επιχειρήσεις, η επανακρατικοποίηση των ιδιωτικοποιημένων δημόσιων οργανισμών και υπηρεσιών, η λειτουργία εργοστασίων και επιχειρήσεων, που οδεύουν σε λουκέτο, με την ευθύνη του κράτους και με έλεγχο από τους ίδιους τους εργαζόμενους, η επαναλειτουργία νοσοκομείων και σχολείων που έχουν κλείσει, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Διεκδικήσεις πολύ πιο ουσιαστικές από γενικολογίες περί λαϊκής εξουσίας ή περί εθνικής ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης. Διεκδικήσεις που σε συνδυασμό με την απαίτηση για διαγραφή του χρέους και παύση πληρωμών προς τους δανειστές μπορούν πραγματικά να δώσουν μια νέα προοπτική στο εργατικό κίνημα, μια νέα έμπνευση για να δοθεί η μάχη ενάντια στη λιτότητα και την ανεργία με όρους νίκης.

Περιπλανώμενοι εκπαιδευτικοί στα Ιωάννινα: Το υπουργείο Παιδείας, μιας και δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα της εκπαίδευσης, έχει βαλθεί να ταλαιπωρεί με το χειρότερο τρόπο εκπαιδευτικούς και μαθητές. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα στο νομό Ιωαννίνων, όπου καθηγητές που εργάζονται σε 2 και 3 σχολεία, με απόφαση του υπουργείου Παιδείας υποχρεώνονται να διδάξουν στα δημόσια ΙΕΚ, δομή που είναι εκτός της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ώστε να καλυφθούν τα μεγάλα κενά που υπάρχουν σε αυτά.
Είναι μια απόφαση που σωστά καταγγέλλει η ΕΛΜΕ Ιωαννίνων ότι, μαζί με το έγγραφο του υπουργείου για αναζήτηση πλεοναζουσών ωρών διδασκαλίας, οδηγεί σε περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των καθηγητών, ολοκληρώνοντας τη μετατροπή τους σε περιπλανώμενους εκπαιδευτικούς. Η κοροϊδία από τη μεριά της κυβέρνησης είναι τέτοια, που ούτε τους αρμόδιους να εφαρμόσουν τις αποφάσεις της δεν ενημερώνει εγκαίρως. Λίγες μέρες πριν από τη σχετική απόφαση η περιφερειακή διευθύντρια δήλωνε ότι δεν πρόκειται να γίνει καμία ανάλογη «αναζήτηση», ούτε να προχωρήσει η «αναμόρφωση» των ωρολογίων προγραμμάτων των σχολείων.
Με την απόφαση αυτή φανερώνεται και η απάτη της κυβέρνησης που, για να εξοικονομήσει ακόμη κι ένα σεντς παραπάνω για τους δανειστές, έβαλε τους άνεργους εκπαιδευτικούς να πληρώσουν 120 ευρώ για να πιστοποιηθούν ως εκπαιδευτές ενηλίκων και να μπορούν να διδάσκουν στα ΙΕΚ, αλλά τελικά δεν τους προσλαμβάνει να καλύψουν τα κενά εκεί.

Με τις εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης, ολοκληρώθηκε την Κυριακή 20 Μάρτη στη Ρόδο το 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Μένοντας πολύ μακριά, όπως αναμενόταν, από τις ανάγκες των εργατών και των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, μένοντας πολύ μακριά από τη συζήτηση για την ανάγκη πάλης ενάντια στο τρίτο μνημόνιο.

Εικοσιτετράωρη απεργία πραγματοποιεί την Πέμπτη 7 Απρίλη η ΑΔΕΔΥ. Η συνομοσπονδία των δημοσίων υπαλλήλων είναι αλήθεια ότι με επιμονή κυρίως των συνδικαλιστών του ΜΕΤΑ είχε προσπαθήσει πότε με συσκέψεις με επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς και πότε με συσκέψεις ομοσπονδιών να δώσει συνέχεια στη μεγαλειώδη γενική απεργία της 4ης Φλεβάρη. Στη γενική απεργία που είχε καταφέρει να ενώσει όλους τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες, δείχνοντας ότι με ενότητα και γενικευμένο ξεσηκωμό μπορεί να στριμωχτεί η κυβέρνηση.

Εργαζόμενοι Softex: Συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους οι εργαζόμενοι στη χαρτοβιομηχανία Softex, ενάντια στην απόφαση της εργοδοσίας να κλείσει το εργοστάσιο και να τους οδηγήσει στον σκληρό δρόμο της ανεργίας. Την Παρασκευή 11 Μάρτη πραγματοποιήθηκε η τελευταία κινητοποίησή τους.
Οι 131 εργαζόμενοι της Softex στο εργοστάσιο του Βοτανικού πραγματοποίησαν δυναμική παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας. Προσπαθώντας να επιτύχουν τη συνέχιση της λειτουργίας του εργοστασίου και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους, συγκεντρώθηκαν στην Ομόνοια και από εκεί πήγαν με πορεία στο υπουργείο Εργασίας, όπου ήταν προγραμματισμένη τριμερής συνάντηση, με το υπουργείο και την εργοδοσία. Το υπουργείο είχε... ξεχάσει (!!) να καλέσει τον εργοδότη αλλά κάτω από την πίεση των εργαζομένων τελικά κάλεσε νέα τριμερή συνάντηση την Τετάρτη 16 Μάρτη, που θα γίνει και νέα κινητοποίηση των εργαζομένων της Softex.
Οι εργοδότες προς το παρόν δηλώνουν αμετακίνητοι στη θέση τους για κλείσιμο του εργοστασίου και ήδη ανακοίνωσαν πρόγραμμα εθελουσίας αποχώρησης με αυξημένο μπόνους που προβλέπει 50% επιπλέον της κανονικής αποζημίωσης. Μάλιστα έχουν αρχίσει ήδη τους εκβιασμούς, καθώς «απειλούν» τους εργαζόμενους ότι αν δεν υπογράψουν την «οικειοθελή» αποχώρησή τους ως τα τέλη Μάρτη, τότε θα χάσουν το μπόνους.
Στη γενική τους συνέλευση, που έγινε την Τετάρτη 9 Μάρτη, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να μην υπογράψει κανείς και να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους.

Διεξήχθησαν την Πέμπτη 10 Μάρτη οι εκλογές των νοσοκομειακών γιατρών της Αθήνας και του Πειραιά (ΕΙΝΑΠ) για την ανάδειξη νέου ΔΣ και αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΟΕΝΓΕ (Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας), που θα πραγματοποιηθεί στις 8-10 Απρίλη.

Προς κινητοποιήσεις διαρκείας στον Τύπο: Το Σάββατο 27 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε η συνδιάσκεψη των Ομοσπονδιών και Ενώσεων των εργαζομένων στα ΜΜΕ. Μια συνδιάσκεψη που διοργανώθηκε από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) για το Ασφαλιστικό. Στη σύσκεψη καταδικάστηκε από το σύνολο σχεδόν των ομιλητών το σχέδιο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό.
Η διαδικασία, σε συνδυασμό με τη συζήτηση που είχε προηγηθεί στην έκτακτη γενική συνέλευση της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) την Τετάρτη 24 Φλεβάρη, οδήγησε το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ στην απόφαση να κηρύξει 48ωρες επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις στον κλάδο. Η ημερομηνία έναρξης των κινητοποιήσεων θα αποφασιστεί μέσα από συνεννοήσεις με τα υπόλοιπα σωματεία του κλάδου.
Κύριο αίτημα των εργαζομένων στο χώρο του Τύπου είναι να μην καταργηθεί το αγγελιόσημο αλλά αντίθετα να επεκταθεί στα διαδικτυακά ΜΜΕ. Να μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση με την πρόταση Κατρούγκαλου απαλλάσσει τους εκδότες και τους καναλάρχες από το αγγελιόσημο και μεταφέρει όλο το βάρος των ασφαλιστικών εισφορών στην πλάτη των εργαζομένων στο χώρο του Τύπου. Τους μετατρέπει όλους σε «μπλοκάκια» ενώ την ίδια ώρα καταργεί το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, το ασφαλιστικό τους ταμείο.
Κρίσιμο ζητούμενο για τις κινητοποιήσεις, όπως έδειξε και η συνέλευση της ΕΣΗΕΑ, είναι η οργάνωση της μαζικής συμμετοχής στην απεργία, καθώς με τα χτυπήματα που δέχθηκε και δέχεται ο κλάδος από την οικονομική κρίση και την ταυτόχρονη τρομοκρατία που εξαπέλυσαν οι εργοδότες μένουν ακόμη άλυτα ζητήματα όπως η συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις μαζί με τους άλλους κλάδους και η συμμετοχή στα σωματεία των εργαζομένων με μπλοκάκια, των ανασφάλιστων και των ανέργων.

Σε αδράνεια οδηγεί το κίνημα η συνδικαλιστική γραφειοκρατία που ηγείται της ΓΣΕΕ και ένα τμήμα της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ. Η απόφαση για απογευματινό συλλαλητήριο την Τετάρτη 9 Μάρτη και 48ωρη απεργία στα τέλη του μήνα, με την εκτίμηση ότι τότε θα ψηφίζεται το νομοσχέδιο, δεν είναι σχέδιο κλιμάκωσης των αγώνων, αλλά σχέδιο αποκλιμάκωσής τους, που δίνει στην κυβέρνηση και στο σύστημα, που είχαν στριμωχθεί από τις ως τώρα κινητοποιήσεις, προσωρινές ανάσες.

Διεκδικούν διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών: Κινητοποιήσεις πραγματοποιούν δάσκαλοι, νηπιαγωγοί και καθηγητές την Τετάρτη 17 Φλεβάρη, με σύνθημα «Όχι στη λογιστική αντίληψη στην εκπαίδευση. Ναι σε μόνιμους διορισμούς». Η συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί το μεσημέρι στο υπουργείο Παιδείας στο Μαρούσι.
Τόσο η ΔΟΕ (Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας) όσο και η ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης) έχουν προκηρύξει δίωρες στάσεις εργασίας στο τέλος της πρωινής και στις αρχές της απογευματινής βάρδιας (12-14.00 και 14-16.00) ώστε οι εκπαιδευτικοί να συμμετάσχουν μαζικά στην κινητοποίηση.
Η «λογιστική των ωρών» που επιστρατεύει η κυβέρνηση για να σώσει την κατάσταση οδηγεί σε διάλυση μαθητές και εκπαιδευτικούς. Τα κενά μόνο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι πάνω από 2000. Η κυβέρνηση κρύβει το γεγονός αυτό και προσπαθεί να μεταφέρει την ευθύνη στους εκπαιδευτικούς κατηγορώντας τους ότι με κάποιο τρόπο κρύβουν ώρες. Η αλήθεια όμως είναι ότι εκατοντάδες δάσκαλοι από την έναρξη της σχολικής χρονιάς έχουν διδάξει για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα σε δύο ή και παραπάνω τμήματα, έχουν δουλέψει εκατοντάδες ώρες πέρα από το διδακτικό τους ωράριο (απλήρωτες, φυσικά, υπερωρίες) και έχουν υποστεί υποχρεωτικές ή «προαιρετικές» (νέος όρος) μετακινήσεις για να λειτουργήσουν τα σχολεία και να έχουν οι μαθητές εκπαιδευτικό στην τάξη.

Το σκωπτικά αποκαλούμενο «κίνημα της γραβάτας» έχει ήδη συμπληρώσει πάνω από έναν μήνα απεργίας (αποχής, κατά τον νομικά ορθό όρο). Σύμφωνα με το κυρίαρχο, κυβερνητικό αφήγημα, πρόκειται για ένα αντιδραστικό κίνημα προνομιούχων αστών που αρνούνται τάχα να επιβαρυνθούν με τις συνέπειες της κρίσης. Η πραγματικότητα όμως πόρρω απέχει από αυτό.

Η γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη έβγαλε ξανά στο δρόμο την εργατική τάξη. Ενίσχυσε μέσα στον κόσμο της εργασίας και ιδιαίτερα μέσα σε ένα πρωτοπόρο τμήμα αγωνιστών στους χώρους εργασίας την αυτοπεποίθηση που έλειπε. Την αυτοπεποίθηση ότι το εργατικό κίνημα μπορεί να ανασυνταχθεί και να παλέψει μέχρι να νικήσει, σταματώντας το Ασφαλιστικό-λαιμητόμο που σχεδιάζει να φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση. Μια νίκη που αν έρθει θα ανοίξει και με ταχύτερους ρυθμούς το δρόμο για τη συνολική ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών από το κίνημα.

Ελεύθεροι πολιορκημένοι…
Κάπως έτσι νιώθουν 8 εργαζόμενοι (δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί) της εφημερίδας «Ελευθερία» στη Λάρισα, όπου η εργοδοσία τους έθεσε σε τρίμηνη διαθεσιμότητα. Το επόμενο τρίμηνο, με βάση το σχετικό νόμο, οι 8 εργαζόμενοι θα παίρνουν το μισθό τους μειωμένο κατά 50%.
Η κατάσταση αυτή στην εφημερίδα «Ελευθερία» δεν είναι καινούργια. Είναι η τέταρτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια που, με πρόσχημα τη μείωση κερδών, η εργοδοσία ακολουθεί την ίδια τακτική, βγάζοντας μαζικά σε διαθεσιμότητα εργαζόμενους. Και δεν είναι αυτή η μόνη μνημονιακή οδός που εφαρμόζει η εργοδοσία στην «Ελευθερία». Έχουν προηγηθεί και απολύσεις εργαζομένων, επειδή αρνήθηκαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις με μείωση μισθού.
Για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι, που επί χρόνια με τη δική τους δουλειά οδήγησαν στο να λειτουργεί πετυχημένα και με πολλά κέρδη μια επιχείρηση, όπως και η «Ελευθερία» που ήταν από τις πιο γνωστές επαρχιακές εφημερίδες, είναι αυτοί που πληρώνουν και την κρίση που στο χώρο των ΜΜΕ έχει οδηγήσει σε ομαδικές απολύσεις, μειώσεις μισθών και λουκέτα.
Σ’ αυτό το χώρο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να βάλει ταφόπλακα σε κάθε εργασιακό δικαίωμα, αν δεν σταματήσουν τα σχέδιά της για το Aσφαλιστικό με τους αγώνες μας.

Στην ομιλία του στο Τάε Κβον Ντο για τον έναν χρόνο της κυβέρνησής του ο Αλέξης Τσίπρας, για να δικαιολογήσει την πρόταση της κυβέρνησής του για το Ασφαλιστικό, μεταξύ άλλων είπε:
«Δεν γίνεται σε μια χώρα με λιγότερο από 4 εκατομμύρια ενεργό πληθυσμό εκ των οποίων το 1,5 άνεργοι να στηρίζονται 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι.
Αλλά ακόμα και μέσα σε αυτούς τους ασφυκτικούς όρους που μας κληροδότησαν, εμείς κάνουμε τα πάντα για να προστατεύσουμε ακέραιο και αλώβητο το ύψος των σημερινών συντάξεων, δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα σύστημα βασισμένο την ισονομία, την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη».

Πληκτρολόγια διαφόρων… προελεύσεων βάλθηκαν να γράψουν για τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των μηχανικών και των δικηγόρων. Να τις ορίσουν ως κινητοποιήσεις «της γραβάτας», να φτιάξουν πρωτοσέλιδα με τίτλους «Η επανάσταση της γραβάτας» («ΤΑ ΝΕΑ», 15/1/2016) ή και –με περίσσια ευκολία– να τις ανάγουν σε κινητοποιήσεις «κατσαρόλας».

Κίνδυνος για
τα χειρουργεία:
Σε δραματική κατάσταση οδηγείται το Νοσοκομείο Σάμου, όπως και πολλά άλλα δημόσια νοσοκομεία της περιφέρειας και όχι μόνο, λόγω της υποχρηματοδότησης της δημόσιας υγείας ελέω μνημονίων. Επί της ουσίας τίθεται αδύνατο να λειτουργήσουν τα χειρουργεία, καθώς το νοσοκομείο δεν έχει πλέον δυνατότητα αποστείρωσης εργαλείων και υλικά απαραίτητα για να γίνονται χειρουργικές επεμβάσεις.
Αιτία αυτής της αδυναμίας είναι η βλάβη που έχει υποστεί ο μοναδικός κλίβανος του νησιού, αυτός του Στρατιωτικού Νοσοκομείου, ο οποίος λειτουργεί από το 1989 υποστηρίζοντας όλα τα τμήματα του Γενικού Νοσοκομείου Σάμου (κλινικές, εξωτερικά ιατρεία και μονάδες). Ακόμη κι αν προσωρινά επιδιορθωθεί ο κλίβανος, είναι επικίνδυνος για όσους τον χειρίζονται και θα έπρεπε να είχε αντικατασταθεί όπως και ο εφεδρικός (που λειτουργεί από το 1991). Παρά τη σχετική έκθεση της Τεχνικής Υπηρεσίας προς τη διοίκηση του νοσοκομείου πριν από 1,5 χρόνο, καμιά ενέργεια δεν έγινε ώστε να φτιαχτεί καινούργιος κλίβανος.
Η οικονομική αφυδάτωση της δημόσιας υγείας έχει θλιβερά αποτελέσματα και πιθανό κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Η αποστείρωση των υλικών δεν είναι άλλωστε το μοναδικό πρόβλημα του νοσοκομείου. Σημαντικές βλάβες υπάρχουν και στις κτιριακές υποδομές (εισροή υδάτων από την οροφή, κατεστραμμένες ψευδοροφές και πατώματα), προβλήματα τα οποία δεν επιλύονται καθώς διοίκηση και κυβερνήσεις υπηρετούν πιστά τη μνημονιακή πρακτική των περικοπών στους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων.

Απεργιακές κινητοποιήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη από τις 8 Γενάρη και μετά, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Το χορό άνοιξε η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ) την Παρασκευή 8 Γενάρη με 24ωρη απεργία ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Την ίδια μέρα εκδικαζόταν στο ΣτΕ η προσφυγή της ΟΣΥΠΑ, των περιφερειών, των δικηγορικών συλλόγων, καθώς και άλλων φορέων και συνδικαλιστικών ενώσεων, κατά της συμφωνίας ιδιωτικοποίησης. Τη σκυτάλη από τους εργαζόμενους στα αεροδρόμια πήραν οι σιδηροδρομικοί.

Η  κρίση των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων ήταν το βασικό χαρακτηριστικό των εκλογών στις 5 ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης. Οι ΣΥΝΕΚ από 30,6% και 1317 ψήφους έπεσαν στο 13,26% και 554 ψήφους. Η φθορά αυτή των ΣΥΝΕΚ δεν είναι δύσκολο να ερμηνευθεί. Πριν από τις εκλογές γράφαμε ότι οι ΣΥΝΕΚ «... έγιναν κυρίαρχη συνδικαλιστική παράταξη ακριβώς επειδή μπόρεσαν να συνδυάσουν τη στήριξη των αγώνων με την ελπίδα για μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Η πραγματικότητα αυτή έχει πια ανατραπεί. Ως παράταξη συνδεδεμένη με το ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να παίξει αυτόν το ρόλο αφού το κεντρικό εργαλείο της ανατροπής δεν υπάρχει πια αλλά πρέπει να οικοδομηθεί...».

Προς απολύσεις στις τράπεζες: Στις 15 Ιανουαρίου ξεκινάνε οι πολύ δύσκολες φέτος συζητήσεις μεταξύ της ΟΤΟΕ (Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας) και των τραπεζιτών για τη νέα συλλογική σύμβαση των τραπεζοϋπαλλήλων. Οι συζητήσεις θα γίνουν με φόντο την εντατικοποίηση των ρυθμών ώστε να υλοποιηθούν τα πλάνα αναδιάρθρωσης των τραπεζών για το 2016. Πλάνα που οφείλουν να υλοποιήσουν οι τραπεζίτες με βάση την τελευταία μνημονιακή συμφωνία για την ανακεφαλαιοποίηση. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, δηλαδή.
Οι τραπεζίτες και εξασφάλισαν ρευστό για τις τράπεζές τους, και θα αναγκάσουν χιλιάδες υπαλλήλους τους να πιουν το πικρό ποτήρι της εξόδου από την εργασία τους. Στόχος της μείωσης του κόστους και κατά συνέπεια της μείωσης προσωπικού είναι, υποτίθεται, να ξαναγίνουν οι τράπεζες κερδοφόρες.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Capital.gr, στα νέα πλάνα αναδιάρθρωσης που κατέθεσαν οι τράπεζες στην DGComp έχουν προβλέψει μείωση του προσωπικού τους κατά 5573 θέσεις μέχρι τα τέλη του 2017. Από την Τράπεζα Πειραιώς, που κατέχει τα θλιβερά πρωτεία στη σχετική λίστα, θα απολυθούν 2900. Ακολουθεί η Εθνική Τράπεζα με 1500 απολύσεις, η Eurobank με στόχο να κάνει 1000 απολύσεις και η Alpha Bank με 173. Σε Τράπεζα Πειραιώς και Eurobank η μείωση προσωπικού θα γίνει και μέσω των θυγατρικών τους, ενώ για την Εθνική προβλέπεται ότι οι μειώσεις θα γίνουν μόνο από την τράπεζα.
Οι περισσότερες των απολύσεων θα γίνουν μέσω προγραμμάτων εθελούσιας εξόδου και κάποιες λίγες μέσω συνταξιοδοτήσεων. Μέσω εθελούσιων εξόδων το προσωπικό των τραπεζών έχει μειωθεί κατά 20.000 άτομα από το 2009 μέχρι και το 2014. Έτσι, από 4160 καταστήματα και 64.150 άτομα προσωπικό το 2009, το 2014 οι τράπεζες είχαν 43.500 εργαζόμενους και δίκτυο 2.516 καταστημάτων. Με βάση τη σκληρή γραμμή τραπεζιτών και θεσμών, εκτιμάται ότι στα νέα προγράμματα που θα ετοιμάσουν οι τράπεζες το bonus για την αποχώρηση θα είναι σχεδόν στο ήμισυ των προγραμμάτων του 2013 και του 2014. Υπενθυμίζεται ότι στα προγράμματα αυτά, οι εργαζόμενοι για να αποχωρήσουν έφταναν να λαμβάνουν μέχρι και 45 μισθούς, ενώ διατηρούσαν για μια διετία προνομιακά ασφαλιστικά προγράμματα και συνέχιζαν να έχουν τη δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων τους με προνομιακά επιτόκια.