Φύλλο Νο 260 (25 Γενάρη 2012)

ea260.pdf (7.29 MB)

Στις 25 Γενάρη του 2012, η πρώτη επέτειος της αιγυπτιακής επανάστασης μετατράπηκε στη μεγαλύτερη διαδήλωση που έχει ζήσει η πλατεία Ταχρίρ, μεγαλύτερη και από κάθε διαδήλωση των ιστορικών ημερών του Φλεβάρη του 2011. Ο "δεύτερος γύρος" έχει ξεκινήσει. Αυτή η ανακοίνωση των Επαναστατών Σοσιαλιστών, γραμμένη την παραμονή της μεγάλης διαδήλωσης, περιγράφει ποια είναι η κατάσταση στην Αίγυπτο ένα χρόνο μετά και ποιες προοπτικές ανοίγονται το επόμενο διάστημα.

Μαζική και με παλμό-παρά τη χαμηλή θερμοκρασία- ήταν η πορεία ενάντια στα ληστρικά χαράτσια και τις αυξήσεις της ΔΕΗ, στην οποία καλούσαν η επιτροπή σωματείων, Κινήσεων, Συνελεύσεων «Δεν Χρωστάμε-Δεν πουλάμε-Δεν πληρώνουμε», επιτροπές και συνελεύσεις γειτονιών από όλη την Αττική, Δήμοι και συνδικάτα, την Παρασκευή 27/1.

Τις υπογραφές των πολιτικών αρχηγών της τρικομματικής στο νέο μνημόνιο, που θα περιλαμβάνει δεσμεύσεις για συνέχεια της ίδιας πολιτικής και μετά τις εκλογές, ζητούν οι ευρωηγεσίες και το ΔΝΤ ως όρο για την υπογραφή της νέας δανειακής συνθήκης. Και το ωραίο είναι ότι οι ΓΑΠ, Σαμαράς, Καρατζαφέρης θα υπογράψουν. Λες και διαπραγματεύονται τα αμπελοχώραφά τους…
 

Το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ δέχθηκε –χωρίς να υπάρξει αντιπρόταση– την εισήγηση του Γ. Παπανδρέου. Παρ’ όλα αυτά αποτέλεσε έναν καλό «καθρέφτη» για το βάθος της κρίσης στο ΠΑΣΟΚ. Αυτό που ουσιαστικά εγκρίθηκε από την εισήγηση ΓΑΠ ήταν η θέση ότι οι διαδικασίες για αλλαγή κομματικής ηγεσίας θα οργανωθούν «πριν τις εθνικές εκλογές».

 

 

Με μαζικές διαδηλώσεις χιλιάδες εργαζόμενοι, την Τρίτη 17 Γενάρη, έστειλαν το μήνυμά τους: Μπορούμε να τους νικήσουμε. Η μάχη είναι δύσκολη, αλλά μπορούμε να τα καταφέρουμε.  Από όλους τους εργασιακούς χώρους που βρίσκονται σε δυναμικές κινητοποιήσεις, όπως π.χ. η Χαλυβουργία, έρχεται το μήνυμα της κλιμάκωσης των αντιστάσεων. Ήδη έχουν παρθεί πρωτοβουλίες και ετοιμάζεται νέα γενική- πανεργατική απεργία στα μέσα Φλεβάρη. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να οργανώσουμε και αυτή τη μάχη ακόμα πιο αποφασιστικά, μετατρέποντας τη μέρα εκείνη σε ημερομηνία σταθμό του αγώνα μας, ενάντια σε κυβέρνηση, τρόικα και εργοδότες.

Στις 19 Γενάρη στον Άγ. Σάββα έγιναν οι εκλογές για το νέο ΔΣ στο Σωματείο εργαζομένων και για αντιπροσώπους στο συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ.

 

 

Ως Πρωτοβουλία Εργαζομένων συμμετείχαμε από την πρώτη στιγμή στις κινητοποιήσεις ενάντια στο Μνημόνιο και από το Φεβρουάριο του 2011 δραστηριοποιούμαστε με κατοίκους και συλλογικότητες της περιοχής, ώστε να σωθούν και τα τρία νοσοκομεία των Πατησίων.

 

 

Η συνέλευση του ενιαίου συλλόγου εργαζομένων ΥΠΑΑΤ, που επιβλήθηκε με τα χίλια ζόρια και με 118 υπογραφές στην ηγεσία (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) του σωματείου μας, είχε προγραμματιστεί εδώ και καιρό σε μια μακρινή και «άσχετη» τότε ημερομηνία, στις 17/1. Ώσπου αποφασίστηκε η Παναττική απεργία των ΕΚ, την ίδια μέρα.

 

Ο  Μίκης Θεοδωράκης έδωσε στη δημοσιότητα τη διακήρυξη της κίνησης ΕΛΛΑΔΑ (Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση). Την κίνηση παρακολουθεί αρκετός κόσμος. Είναι δείγμα της απήχησης του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, αλλά και δείγμα της ρευστότητας και της χαλαρότητας των πολιτικοκομματικών συσχετισμών στην εποχή μας. Ο Μ. Θεοδωράκης θα καλέσει όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς να συντονίσουν την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Είναι ένα κάλεσμα θετικό. Όμως η πολιτική της κίνησης πάει παραπέρα.

 

Σε μηνύσεις κατά τριών μελών της «Επιτροπής Αγώνα Κατοίκων για να γίνει το κτήμα Ζωγράφου κτήμα του λαού» προχώρησε ο πρώην δήμαρχος Ζωγράφου Καζάκος, γνωστός για τις ακροδεξιές του αντιλήψεις και το «ευγενές» του έργο στα χρόνια που διοίκησε το δήμο.

 

Ο αριθμός των αστέγων, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, μεγαλώνει καθημερινά. Αυτοί που ευθύνονται για τη φτώχεια του κόσμου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ), με τη διαχρονική λιτότητα, τώρα εντελώς υποκριτικά εμφανίζονται να θρηνούν. Η «ανθρωπιά» δεν αρκεί στους αστέγους. Οι Γάλλοι σύντροφοι του ΝΡΑ έχουν θέσει ένα ριζοσπαστικό πλαίσιο αιτημάτων που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το ζήτημα, θυμίζοντάς μας ότι η μόνιμη κατοικία είναι δικαίωμα όλων μας.

Η πιο ανοικτά φιλοκαπιταλιστική κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών διεκδικεί δάφνες δημοκρατικότητας και ανθρωπισμού νομοθετώντας την αποποινικοποίηση της χρήσης. Στον ίδιο νόμο προβλέπεται η έφοδος των ιδιωτών στην αντιμετώπιση των ουσιοεξαρτημένων πάνω στα ερείπια της δημόσιας-δωρεάν υγείας. Τα έργα τους μιλούν από μόνα τους.

Έχουν περάσει δέκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της αργεντίνικης εξέγερσης, του αρχεντινάσο, και της κατάρρευσης σειράς κυβερνήσεων στη χώρα αυτή της Λατινικής Αμερικής, εξαιτίας ακριβώς της κρίσης χρέους και των ακραία αντιλαϊκών πολιτικών που επιβλήθηκαν. Πολλά είναι τα συμπεράσματα και τα μαθήματα από την περίοδο εκείνη, ωστόσο σε αυτό το άρθρο θα σταθούμε σε τρία ερωτήματα: Ποιος ωφελήθηκε από την πολιτική που ακολουθήθηκε τα δέκα αυτά χρόνια, αν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η πολιτική, καθώς κι αν μπορεί να έχει εφαρμογή στην Ελλάδα.

 

Ο «εθνικός δρόμος» της κυβέρνησης Ορμπάν και τα αδιέξοδά του, η "επιστροφή" των εθνικών ανταγωνισμών όπως εκφράζονται από το σημερινό πόκερ Ουγγαρίας-ΕΕ και η ακροδεξιά πολιτική που εφαρμόζει η Δεξιά στην Ουγγαρία έχουν χρήσιμα συμπεράσματα για την Αριστερά.

Οι πολυήμερες διαδηλώσεις, που συγκλόνισαν το Βουκουρέστι και δεκάδες άλλες πόλεις της Ρουμανίας, ήταν ένας ακόμα κρίκος στη διεθνή αλυσίδα της αντίστασης.

 

Άρχισαν τα όργανα για τον Μόντι και τους τεχνοκράτες του στην Ιταλία. Μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις για το «καλωσόρισες» και την κοινή απεργιακή δράση των τριών συνομοσπονδιών (για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια), τη σκυτάλη παίρνουν τα «κλειστά επαγγέλματα».

Εκατοντάδες εργάτες της Foxconn έφτασαν στο σημείο να απειλήσουν με ομαδική αυτοκτονία, προκειμένου να τους καταβληθούν οι αποζημιώσεις που τους υποσχέθηκε η διοίκηση, αν παραιτούνταν…

 

 

Τανκς, ελικόπτερα και χιλιάδες αστυνομικοί επιχειρούν να ξεσπιτώσουν 9.000 ανθρώπους που είχαν μετατρέψει μια αχρησιμοποίητη έκταση σε ζωντανή συνοικία για να καλύψουν τις στεγαστικές τους ανάγκες.

 

Το υπουργείο Παιδείας επέστρεψε ανυπόγραφους τους προϋπολογισμούς για το τρέχον έτος στους πρυτάνεις των πανεπιστημίων και στους προέδρους των ΤΕΙ, μέχρι να εκλέξουν τα Συμβούλια Διοίκησης σε κάθε σχολή.

Σε μια σειρά σχολές, επιτροπές και πρωτοβουλίες που συσπειρώνουν φοιτητές, εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους οργανώνουν τις δράσεις τους ενάντια στο νόμο της Διαμαντοπούλου.

Δύο ειδήσεις, από τις ΗΠΑ και τη Νότιο Αφρική, αποκαλύπτουν τις ακραίες ανισότητες που προκαλεί η κρίση στην εκπαίδευση και προειδοποιούν για το μέλλον που μας ετοιμάζουν και εδώ, αν δεν αντισταθούμε.

Στις 21 Γενάρη έγινε η πρώτη συνέλευση της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό» για την καινούρια χρονιά. Η αίθουσα της ΕΣΗΕΑ γέμισε από κόσμο του αντιρατσιστικού κινήματος και της Αριστεράς, που συμμετείχε το προηγούμενο διάστημα σε αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στις γειτονιές της Αθήνας, έστησε αντιρατσιστικές εκδηλώσεις και στήριξε τη λειτουργία του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών.

Ένα χρόνο μετά την απεργία πείνας που ξεκίνησαν στις 25 Γενάρη 2011, 300 μετανάστες εργάτες μαζί με τους Έλληνες συμπαραστάτες τους, ο αγώνας τους για μια ζωή με αξιοπρέπεια, δουλειά και στοιχειώδη δικαιώματα συνεχίζεται.

Ειδήσεις και σχόλια για τους μετανάστες, την αντιρατσιστική και την αντιφασιστική πάλη.

Η νέα νομοθεσία που προωθείται στις ΗΠΑ ενάντια στις ιντερνετικές ελευθερίες είναι ταξικός πόλεμος μέσα στο ίντερνετ. Η γερασμένη βιομηχανία του θεάματος συνεχίζει τις απελπισμένες προσπάθειές της να συνεχίσει να βγάζει έξτρα κέρδη από κάτι που δεν μπορεί πια να ελέγξει, κηρύσσοντας πόλεμο στα εκατομμύρια "πειρατών" που επιλέγουν να ανταλλάζουν και να μοιράζονται. Παράλληλα, ανοίγει ο δρόμος για την συνολικότερη λογοκρισία στο ίντερνετ, τον περιορισμό του δημόσιου διαλόγου, την κατάργηση των ελευθεριών που το έκαναν πολύτιμο εργαλείο των κινημάτων. Ήδη υπάρχει αντίσταση. Η μάχη για το μέλλον του ίντερνετ δεν έχει λήξει. Και υπενθυμίζει εμφατικά πως σε μια γερασμένη κοινωνία, "οι παραγωγικές δυνάμεις εξεγείρονται ενάντια στις παραγωγικές σχέσεις"...

 

 

Η μεγαλύτερη γενική απεργία στην ιστορία της Νιγηρίας, παρέλυσε τη χώρα για μια βδομάδα. Η διακοπή του προγράμματος επιδότησης των καυσίμων από την κυβέρνηση, ήταν η σπίθα που προκάλεσε μια συνολική εξέγερση των εργαζομένων και των φτωχών, σε συνέχεια των μεγάλων διεθνών αγώνων της εποχής μας. Η απεργία κατάφερε μια νίκη, αν και οι ηγεσίες των συνδικάτων υποχώρησαν όταν το παιχνίδι χόντρυνε πραγματικά. Όπως και να 'χει, ο λαός της Νιγηρίας εκτέθηκε πια στο «μικρόβιο» της εξέγερσης.