Τεύχος Νο 12 (άνοιξη 2019)

Το τεύχος 12 του περιοδικού «Κόκκινο» κυκλοφορεί σε μια περίοδο που οι ευρωεκλογές ανοίγουν πλατιά τη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης. 

Οι επερχόμενες ευρωεκλογές θα είναι μια σημαντική πολιτική μάχη, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα.
Οι κυρίαρχες τάξεις έχουν ήδη αποδείξει ότι δεν έχουν πρόθεση να υποχωρήσουν από το «σχέδιο ΕΕ», το οποίο ταυτίζουν με τη γενίκευση των βάρβαρων πολιτικών των νεοφιλελεύθερων αντιμεταρρυθμίσεων, παρά την εκδήλωση σημαντικών πλευρών κρίσης αυτού του «σχεδίου».

Ο αγωνιστής της ιταλικής Αριστεράς, Αντονέλο Ζέκα, απαντάει σε ερωτήματα για τον χαρακτήρα της ιταλικής κυβέρνησης, το πολιτικό της πρόγραμμα, τις σχέσεις της με τις κοινωνικές τάξεις και τις προοπτικές της αντίστασης. Τη συνέντευξη πήρε ο Σωτήρης Μάρταλης, στα περιθώρια του συνεδρίου της Sinistra Anticapitalista στις 8-10 Φλεβάρη. Ο Αντονέλο Ζέκα είναι μέλος της Εθνικής Ηγεσίας της Sinistra 
Anticapitalista

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Jacobin, μετά τις εκλογές στην Ανδαλουσία το Δεκέμβρη του 2018, όταν το ακροδεξιό Vox σημείωσε την πρώτη του εκλογική επιτυχία. Τη μετάφραση έκανε η Στέλλα Μούσμουλα. Ο Μιγκέλ Ουρμπάν είναι ευρωβουλευτής, μέλος των Αντικαπιταλίστας μέσα στο Ποδέμος. 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 30 Γενάρη στην ιστοσελίδα VientoSur με τίτλο «Ένας νεκραναστημένος ευρωκομμουνισμός ενάντια στον κεντρώο νέο-λαϊκισμό» και αναδημοσιεύτηκε στα γαλλικά στην ιστοσελίδα A l’Encontre. Τη μετάφραση από τα γαλλικά έκανε ο Σπύρος Μπενετάτος. Ο Μ. Γκαρί και ο Χ. Παστόρ είναι βετεράνοι αγωνιστές με μακρά διαδρομή στον τροτσκιστικό χώρο. Σήμερα είναι ηγετικά στελέχη των Anticapitalistas μέσα στους Ποδέμος.

Το άρθρο που ακολουθεί, επιχειρεί να αναδείξει τις αιτίες ανόδου της διεθνούς ακροδεξιάς, το «πρόγραμμά» της, αλλά και το κοινό μοτίβο του φαινομένου, πέρα από τις ανά χώρα διαφορές στις εκφράσεις που παίρνει. Με βάση αυτά, προτείνει κάποιους πολιτικούς άξονες αντιμετώπισής της.

Θεωρώντας τη Λατινική Αμερική ένα κορυφαίο «εργαστήρι» για τα κινήματα και την Αριστερά διεθνώς, συνεχίζουμε και σε αυτό το τεύχος την εκτεταμένη σχετική αρθρογραφία. Στο «Κόκκινο», έχουμε παρακολουθήσει στενά την κρίση του «ροζ κύματος» τα τελευταία χρόνια, καθώς η υποχώρηση αυτού που για ένα διάστημα εμφανίστηκε ως νέο ή και μοναδικό «παράδειγμα» για τη διεθνή Αριστερά έχει πολύτιμα διδάγματα για τη στρατηγική συζήτηση διεθνώς. Δυστυχώς, καθώς κυκλοφορεί το νέο τεύχος, τον κυρίαρχο τόνο στην περιοχή εξακολουθεί να δίνει η «δεξιά παλινόρθωση», η κρίση ή και ο εκφυλισμός των «προοδευτικών κυβερνήσεων», αλλά πλέον και η αντεπίθεση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην ιστορική «αυλή» του.

Το άρθρο εξετάζει τις κοινωνικές-πολιτικές δυνάμεις που συγκρούονται στη Βενεζουέλα, για να καταλήξει σε κάποιες πρώτες εκτιμήσεις για τις πιθανές καταλήξεις της τρέχουσας σύγκρουσης. Επίσης δίνει συνέχεια στη συζήτηση απολογισμού της «μπολιβαριανής διαδικασίας». 

Η συνέντευξη πάρθηκε τον Δεκέμβρη του 2018 από το περιοδικό International Socialist Journal, του SWP στη Βρετανία. Τη μετάφραση έκανε ο Μάρκος Γαρμπής. Ο Βαλέριο Αρκάρι υπήρξε στέλεχος της εθνικής ηγεσίας του Κόμματος των Εργαζομένων μέχρι το 1992 και πρόεδρος του PSTU μεταξύ του 1994 και 1998. Είναι μέλος της Resistencia εντός του PSOL και Μαρξιστής  συγγραφέας.  

Το άρθρο περιγράφει τη διαδρομή των Σαντινίστας από την μεγάλη νίκη το 1979 ως τη μετάλλαξη της δεκαετίας του ‘90 και την σημερινή διακυβέρνηση Ορτέγκα που καμία σχέση δεν έχει με το παρελθόν του «Σαντινισμού». Δημοσιεύτηκε στο cadtm.org. Ο Ερίκ Τουσέν ταξίδευε συχνά στη Νικαράγουα μεταξύ 1984 και 1992. Συμμετέχοντας στην οργάνωση των διεθνών μπριγάδων εθελοντικής εργασίας, ανέπτυξε σχέσεις με αγωνιστές και οργανώσεις του Σαντινισμού.

Οι «αναθεωρήσεις» της ηγεσίας του ΚΚΕ σχετικά με την ιστορία του κόμματος, θέτοντας σε αμφισβήτηση «μύθους» που ήταν κυρίαρχοι για δεκαετίες στην Αριστερά, ανοίγουν μια συζήτηση για τη στρατηγική που τότε οδήγησε στην ήττα, που είναι πολύτιμη και για τη σύγχρονη ριζοσπαστική Αριστερά.

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από ένα καλά θαμμένο επεισόδιο της αιματοβαμμένης ιστορίας του ελληνικού επεκτατισμού, την αντεπαναστατική εκστρατεία στην Ουκρανία, ενάντια στο νεαρό εργατικό κράτος των Μπολσεβίκων.