διεθνή

Γερμανία:
Η ακροδεξιά AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία), κατά το συνέδριό της στη Ρίζα της Σαξονίας, όπου συζητήθηκε η καμπάνια για τις ευρωεκλογές, αποφάσισε να ανεβάσει τη ρητορική περί D-Exit, την πιθανότητα εξόδου της Γερμανίας από την ΕΕ ή και τη «συντεταγμένη διάλυση» της ΕΕ. Άλλωστε το κόμμα είχε πρωτοεμφανιστεί ως δύναμη που εκφράζει μια εκδοχή δεξιάς αμφισβήτησης του ευρώ (με ρητορική «ενάντια στα βάρη που αναλαμβάνει η Γερμανία» που έπειτα απογείωσε ο Τραμπ με το «Πρώτα η Αμερική»). Στη συνέχεια ανέβασε τον αντιμεταναστευτικό λόγο και αφού στράφηκε αποφασιστικά προς τα ακροδεξιά, τώρα επιχειρεί να παρουσιάσει μια συνολική ευρωσκεπτικιστική πρόταση. Ή έστω να ανιχνεύσει τις εκλογικές δυνατότητες αυτής της πρότασης, μιας και στο συνέδριο απορρίφθηκαν τα σαφή χρονοδιαγράμματα (ως δεσμευτικά στο γενικό «αν δεν αλλάξει βαθιά η ΕΕ…»), για να υπάρχει η σχετική ευελιξία…

Κ αθώς το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλλία συνεχίζει τη «νέου τύπου» εξέγερσή του που προκαλεί έμπνευση, ο Εμμανουέλ Μακρόν δεν άντεξε να μην εκφράσει την ταξική του απέχθεια προς τους απλούς ανθρώπους. Σε μια ομιλία του σε ένα γκαλά στις 11 Γενάρη δήλωσε: «Πάρα πολλοί Γάλλοι δεν καταλαβαίνουν το νόημα της λέξης “προσπάθεια”. Αυτό εξηγεί εν μέρει τις τρέχουσες αναταραχές». Αυτό το άρθρο θα εξετάσει τη γενικότερη σημασία του Μακρόν και του κινήματος για την ταξική πάλη στη Γαλλία.

Το τέλος του 2018 ήταν γεμάτο από ευχάριστες ειδήσεις στη γειτονιά μας.

Η  εκλογή του Μουσταφά Ακκιντζί στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων το 2015 έδωσε νέα πνοή στις διαπραγματεύσεις για τη λύση του κυπριακού.

Βραζιλία:
Η ορκωμοσία Μπολσονάρο στη Βραζιλία επιβεβαίωσε ότι όσοι φιλελεύθεροι αναλυτές πίστευαν ότι «τώρα που νίκησε θα δείξει μετριοπάθεια» είτε αυταπατώνταν είτε κορόιδευαν. Ο νέος πρόεδρος της Βραζιλίας, αναλαμβάνοντας καθήκοντα, μαζί με καμπόσους στρατιωτικούς που νοσταλγούν ανοιχτά τη χούντα στη Βραζιλία και κάμποσα νεοφιλελεύθερα «Παιδιά του Σικάγο» που νοσταλγούν ανοιχτά τη Χιλή του Πινοσέτ, επανέλαβε το εμφυλιοπολεμικό κήρυγμά του. Αν μείνουμε στις ρητορικές εξαγγελίες του στα κοινωνικά δίκτυα, ετοιμάζει σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και εκτεταμένη δημόσια οπλοκατοχή κι οπλοχρησία. Αν αφήσουμε τις εξαγγελίες ως «ρητορικά τεχνάσματα» και δούμε την εφαρμοσμένη πολιτική, το πρώτο διάταγμα που υπέγραψε πρώτη μέρα «στη δουλειά» ήταν η παράδοση των ιθαγενικών περιοχών του Αμαζόνιου στην εποπτεία του υπουργείου Γεωργίας, στο οποίο προΐσταται άνθρωπος της αγροβιομηχανίας. Εν τω μεταξύ, πριν καν αναλάβει ως πρόεδρος ο ίδιος, ο «λαός του Μπολσονάρο» εμπνεύστηκε από τον χαρακτηρισμό του MST(Κίνημα Ακτημόνων) ως «τρομοκρατικό» κι οργανώνει δολοφονικές επιθέσεις κι εμπρησμούς εναντίον του…

Επιστροφή στο έτος 2018. Η εμφάνιση των Κίτρινων Γιλέκων ήταν πάνω από όλα μια έκφραση απόρριψης της φορολογικής αδικίας, αποκρυσταλλωμένη στην απόρριψη του νέου φόρου στα καύσιμα, για τον οποίο, όλοι έχουν καταλάβει έκτοτε, ότι είχε ως μοναδικό στόχο να αντισταθμίσει τις απώλειες που προκαλούσε στον προϋπολογισμό του 2019 η απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές.

Η ανακοίνωση του Ντόναλντ Τραμπ για αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία (και μείωση της δύναμης που υπάρχει στο Αφγανιστάν) ανέδειξε τα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός τα τελευταία χρόνια κρίσης της ηγεμονίας του.

Ουγγαρία:
Ένας νέος νόμος στην Ουγγαρία του Ορμπάν, επιτρέπει στους εργοδότες να απαιτούν 400 ώρες υπερωρίας ετησίως από τους εργαζομένους τους (ένα επιπλέον 8ωρο κάθε βδομάδα), ενώ η περίοδος «υπολογισμού των υπερωριακών πληρωμών» φτάνει στα 3 χρόνια! Οι σχετικές «συμφωνίες» θα μπορούν να γίνονται χωρίς διαπραγματεύσεις και συμφωνίες με τα συνδικάτα. Δίκαια ονομάστηκε «νόμος σκλαβιάς». Ο ακροδεξιός Ορμπάν, αφού σφράγισε τα σύνορα και κήρυξε τον πόλεμο στον Σόρος και την ΕΕ, στρέφεται τώρα στην επίθεση κατά των εργατικών δικαιωμάτων των ντόπιων εργατών. Αυτό εννοεί η ακροδεξιά δημαγωγία ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση που φέρνει μετανάστες να κάνουν τους είλωτες και να στερούν δουλειές από τους ντόπιους». Ότι θα κάνουν πλέον τους είλωτες οι ντόπιοι εργάτες. Το καλό είναι ότι το μέτρο έχει προκαλέσει καθημερινές διαδηλώσεις (συνδικάτα μαζί με αριστερές ή φιλελεύθερες φοιτητικές ενώσεις) που ξεχωρίζουν για την μαχητικότητά τους σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια στην Ουγγαρία του Ορμπάν…

Η  Βρετανή πρωθυπουργός Τερέζα Μέι εδώ και καιρό αποτελεί την ηρωίδα του χρονικού ενός προαναγγελθέντος πολιτικού θανάτου, παρότι στα μέσα του Δεκέμβρη πήρε μία ακόμη αναβολή.

«Κάτω το χαβιάρι, ζήτω το κεμπάμπ!» σε έναν τοίχο. «Δεν έχει χριστούγεννα φέτος για την μπουρζουαζία» σε έναν άλλο.

Ρεπορτάζ και συμπεράσματα από το μεγάλο ξεσηκωμό στη Γαλλία

Συνέντευξη του Ολιβιέ Μπεζανσενό στο Viento Sur

Ρεπορτάζ και συμπεράσματα από το μεγάλο ξεσηκωμό στη Γαλλία

Ρεπορτάζ και συμπεράσματα από το μεγάλο ξεσηκωμό στη Γαλλία

Μια σοσιαλιστική εκλογική καμπάνια που δεν μοιάζει με καμία από όσες έχουμε ζήσει

G20:
Η Σύνοδος των G20 κατέληξε τελικά σε κοινό ανακοινωθέν, μετά από ολονύχτιες διαπραγματεύσεις. Το αποκαλυπτικό της κατάστασης είναι ότι θεωρείται «επιτυχία» το ότι μπόρεσε έστω να υπάρξει κοινό ανακοινωθέν κι ότι όλα τα διεθνή ζητήματα μπήκαν «έστω ως αναφορά, για να μη σταλεί μήνυμα ότι παύουν να είναι αντικείμενο συνεννόησης». Στο κρίσιμο ζήτημα του διεθνούς εμπορίου γίνεται μια αναφορά για την ανάγκη «διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες». Αλλά γίνεται επίσης αναφορά στα προβλήματα της υπάρχουσας «διεθνούς τάξης» και την ανεπάρκεια του ΠΟΕ, για να καλυφτούν οι ΗΠΑ. Η αρχική αμερικανική γραμμή ήταν αποκαλυπτική: Ήθελε να απαλειφθεί κάθε θετική αναφορά στην «πολυμέρεια», τους «κανόνες» ή το ΔΝΤ και τον ΠΟΕ, ενώ μπλόκαρε τελικά με επιτυχία κάθε αναφορά στον προστατευτισμό ως «απειλή»…

Ανταπόκριση από τις κινητοποιήσεις στη Γαλλία

Ενάντια σε κρατική και παρακρατική βία, τα καραβάνια συνεχίζουν

Ο ακροδεξιός Λίμπερμαν παραιτήθηκε από την ισραηλινή κυβέρνηση και το κόμμα του απέσυρε την εμπιστοσύνη από τον Νετανιάχου, που έχει πλέον οριακή πλειοψηφία μίας έδρας στην Κνεσέτ και αντιμετωπίζει τη δυσφορία κι άλλων ακροδεξιών κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού. Αιτία της πολιτικής αναταραχής; Η «αποτυχία στη Γάζα».

Σαουδική Αραβία:
Γερμανικές κυρώσεις κατά της Σαουδικής Αραβίας, ενώ η ίδια η CIA «διέρρευσε» σε ΜΜΕ την εκτίμηση ότι ο Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, Πρίγκηπας του Στέμματος και ντεφάκτο ηγέτης του Βασιλείου, είναι ο υπεύθυνος της δολοφονίας Κασόγκι (κι ας τρέχει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να τα συμμαζέψει, λέγοντας ότι «δεν υπάρχει οριστικό συμπέρασμα»). Στο μεταξύ, κι όχι τυχαία, αυξάνεται η κινητικότητα στις προσπάθειες του ΟΗΕ να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για την Υεμένη. Ήδη οι Υεμένιοι αντάρτες Χούθι ανακοίνωσαν παύση των «επιθετικών» ενεργειών εκ μέρους τους (δηλ. πλήγματα μέσα σε σαουδαραβικό έδαφος), «ώστε να τους στερήσουμε κάθε λόγο να συνεχίσουν τις επιθέσεις». Από τη μεριά της, η Σαουδ. Αραβία διέταξε τη διακοπή της επίθεσης κατά της Χοντέιντα, του κύριου λιμανιού της Υεμένης, του οποίου η πολιορκία υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου. Ήταν κάποτε ένας νεαρός υπερφιλόδοξος πρίγκηπας που πίστεψε για λίγο ότι όλος ο κόσμος θα του υποκλινόταν…

Δώρα στα αφεντικά και περικοπές κοινωνικών δαπανών, αλλά με εθνική υπερηφάνεια

Λ ίγες ώρες αφότου η Τερέζα Μέι ανακοίνωσε ότι η συμφωνία, στην οποία κατάφερε να φτάσει με την ΕΕ για το Brexit, απέσπασε την υποστήριξη του υπουργικού συμβουλίου, ακολούθησε ένα μπαράζ παραιτήσεων υπουργών.

Αυτό το άρθρο γράφεται λίγο πριν τη διεξαγωγή των «ενδιάμεσων» εκλογών στις ΗΠΑ, με επίδικο τον έλεγχο του Οίκου των Αντιπροσώπων και της Γερουσίας.

Γ ια τρείς βδομάδες τώρα οι εργαζόμενοι/ες στα ξενοδοχεία Marriott είναι σε απεργία.

Γερμανία:
Μετά το δεύτερο εκλογικό χαστούκι, στο κρατίδιο της Έσσης αυτή τη φορά, η Άγκελα Μέρκελ ανακοίνωσε ότι το Δεκέμβρη θα αποσυρθεί από την ηγεσία της Χριστιανοδημοκρατίας. Στην κούρσα της διαδοχής εμφανίστηκαν «μπουμπούκια». Η Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ ονομάζεται «μίνι Μέρκελ», καθώς τη θυμίζει ως προς το πολιτικό προφίλ και τις απόψεις, αλλά είχε διαφωνήσει με το «άνοιγμα των συνόρων» από την καγκελάριο. Ο Φρίντριχ Μερτζ είναι παλιό «αστέρι» της Δεξιάς, που παραγκωνίστηκε από τη Μέρκελ και περιπλανήθηκε για χρόνια στον «κόσμο του επιχειρείν». Ούλτρα-νεοφιλελεύθερος και σάρκα από τη σάρκα των καπιταλιστών. Κατηγορεί για… «σοσιαλδημοκρατικοποίηση» το κόμμα επί Μέρκελ και θέλει «η εθνική ταυτότητα και οι παραδοσιακές αξίες να έχουν κεντρική θέση στη σκέψη και τη δράση μας». Αυτός είχε λανσάρει τον όρο «Leitkultur» (κάτι σαν «κυρίαρχος πολιτισμός»), πριν καν αρχίσει να απασχολεί σοβαρά το μεταναστευτικό ζήτημα τη Γερμανία. Ο Γιενς Σπαν είναι ακόμα πιο ανοιχτά ακροδεξιός και θεωρείται ο προνομιακός συνομιλητής του Στιβ Μπάνον (ο γκουρού του Τραμπ) μέσα στη Χριστιανοδημοκρατία. Η γερμανική Δεξιά δείχνει να ετοιμάζεται για ακροδεξιά μετατόπιση…

Ο Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν στριμωγμένος στα σχοινιά

Πίσω από την υποκριτική αγανάκτηση για τη δολοφονία Κασόγκι

HΠΑ:
Στις 12 Οκτώβρη, οι Proud Boys, μετά από ομιλία του ηγέτη τους σε αίθουσα στο κέντρο της Νέας Υόρκης, βγήκαν στους δρόμους της πόλης για εκτεταμένο πογκρόμ. Στις 13 Οκτώβρη, στο Πόρτλαντ, η ίδια οργάνωση μαζί με την Patriot Prayer επιτέθηκαν σε συγκέντρωση μνήμης του Πάτρικ Κίμονς, μαύρου που δολοφονήθηκε από την αστυνομία στις 30 Σεπτέμβρη, αφού παρέλασαν στους δρόμους της πόλης με ρόπαλα, φωτοβολίδες κ.ά. Τελικά έπεσαν πάνω σε ομάδες αντιφασιστών και ακολούθησαν εκτεταμένες συγκρούσεις. Μόνο τότε ασχολήθηκαν τα πιο μεγάλα ΜΜΕ, φυσικά για να καταδικάσουν «και τις δύο πλευρές». Τι δίνει θράσος στις ακροδεξιές συμμορίες; Το ομολόγησαν οι ίδιοι, όταν απαντούσαν στο σύνθημα «Black Lives Matter» με το ρυθμικό «Τραμπ-Τραμπ-Τραμπ-Τραμπ»…

Ο προϋπολογισμός του Ισπανικού Κράτους για το 2019 είναι προϊόν διαπραγματεύσεων μεταξύ του Σοσιαλιστικού Κόμματος και των Ποδέμος (οι οποίοι φέρονται να έχουν αναλάβει το ρόλο «μεσολαβητή» για να πείσουν και τα καταλανικά κόμματα να τον στηρίξουν). Ως τέτοιος, περιλαμβάνει και φιλολαϊκά μέτρα, αν και όχι τόσο πολλά και (κυρίως) τόσο βαθιά όσο αυτά για τα οποία αγωνίστηκε το κίνημα τα προηγούμενα χρόνια και τα οποία «υιοθέτησαν» οι Ποδέμος κατά την εκρηκτική άνοδό τους.

 Οι θυελλώδεις αντιδικίες που συνόδευσαν την απόρριψη της ΕΕ απέναντι στην εκδοχή ενός μεσοβέζικου Brexit που πρότεινε η Τερέζα Μέι, το περιβόητο «σχέδιο του Τσέκερς», ήταν αποκαλυπτικές της κατάστασης πνευμάτων γύρω από τη διαπραγμάτευση, μερικούς μήνες πριν από την επίσημη αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.