Φύλλο Νο 467 (3 Μάρτη 2021)

Σαράντα χρόνια πριν, η Μάργκαρετ Θάτσερ οδήγησε στο θάνατο τον Μπόμπι Σαντς για να στείλει στην κοινωνία το μήνυμα ότι η συγκεκριμένη «κυρία» είναι «σιδηρά». 

Η «αξιολόγηση» θα οδηγήσει στη μεγαλύτερη υποβάθμιση και υποχρηματοδότηση του σχολείου, θα προκαλέσει κλίμα ανταγωνισμού και αλληλοεξόντωσης μεταξύ σχολείων και εκπαιδευτικών.

Λίγα χρόνια μετά την πρώτη φεμινιστική απεργία στην Αργεντινή το 2017, το φεμινιστικό κίνημα έχει καταφέρει να αναπτυχθεί με τέτοια δυναμική σε πολλές χώρες του κόσμου, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για Παγκόσμια Φεμινιστική Απεργία.

Το τελευταίο διάστημα, μέσα από καταγγελίες για γνωστά πρόσωπα του θεατρικού χώρου, έχει ανοίξει το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης, της εκμετάλλευσης και της σωματικής, λεκτικής ή και ψυχολογικής βίας. 

Στην «καρδιά» της όποιας «προοδευτικής μεταρρύθμισης» των οικογενειακών σχέσεων δεν μπορεί παρά να βρίσκεται η ανάληψη από το κράτος των υλικών βαρών της οικογενειακής ζωής

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν και πώς η «κινηματική παλίρροια» μπορεί να συγκροτηθεί καθορίζοντας όχι μόνο περιστασιακά αλλα σε τακτική βάση την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα.

Η κυβέρνηση Ντράγκι καλείται να ενισχύσει το ρόλο του κράτους ως «επιτροπή που διαχειρίζεται τις κοινές υποθέσεις της αστικής τάξης στο σύνολό της» και να επιβάλει πειθαρχία σε «κοινή γραμμή» χωρίς «κακοφωνίες».