αντιρατσισμός

Το 2013, το σχέδιο της τότε κυβέρνησης να κλείσει το νοσοκομείο Αμαλία Φλέμινγκ είχε ξεκινήσει από την προσπάθεια κλεισίματος της Πτέρυγας Μπόμπολα. Η κινητοποίηση του σωματείου με τη στήριξη άλλων σωματείων, φορών, αριστερών κομμάτων κι οργανώσεων κατάφερε τότε να «παγώσει» το σχέδιο (έμειναν στο χώρο τα πλυντήρια και το Αρχείο), ενώ παραμένει η διεκδίκηση να επαναλειτουργήσει η Πτέρυγα ως μονάδα περίθαλψης. Σήμερα, χρησιμοποιείται ως πρόσχημα η μετεγκατάσταση προσφύγων στην Πτέρυγα, με πραγματικό στόχο το οριστικό κλείσιμό της. Το σωματείο οργάνωσε συγκέντρωση ενημέρωσης-συντονισμού φορέων και κατοίκων της περιοχής, για να εξηγήσει το αίτημα επαναλειτουργίας της Πτέρυγας και να προτείνει την εύρεση εναλλακτικών χώρων (που υπάρχουν) στην περιοχή για τη μετεγκατάσταση των προσφύγων. Αυτός ο σαφής διαχωρισμός από τη συγκέντρωση του Δήμου Μελισσίων-Πεντέλης με τη συμμετοχή Βελόπουλου και τη ρατσιστική άρνηση της δημοτικής αρχής να φιλοξενήσει γενικά πρόσφυγες στο δήμο είναι κρίσιμος. Ακροδεξιοί εμφανίστηκαν ως «ανησυχούντες» στη συγκέντρωση του σωματείου, επιχειρώντας να τη σαμποτάρουν ή και να την ακυρώσουν. Δεν τα κατάφεραν κι αποχώρησαν. Σωματεία, φορείς και κάτοικοι μπορούν να οργανώσουν τον κοινό αγώνα για επαναλειτουργία του Μπόμπολα και για στέγαση των προσφύγων σε άλλο χώρο του Δήμου, απαντώντας και σε κυβέρνηση και σε ακροδεξιά.

Η διαδικασία των απολογιών στη δίκη της Χρυσής Αυγής έχει μπει στην τελική της ευθεία. Μέσα στον Οκτώβριο απολογούνται όλοι οι κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Ως τις 8 Οκτώβρη είχαν ήδη απολογηθεί 3 βουλευτές και στο διάστημα 9-23 Οκτώβρη θα παρελάσουν από το εδώλιο του κατηγορουμένου όλα τα μεγάλα καθάρματα (Κασσιδιάρης, Λαγός, Παππάς, Παναγιώταρος κλπ). Με την πυκνότητα των δικάσιμων και αν επιτευχθεί ο στόχος για δύο απολογίες σε κάθε δικάσιμο, κάπου στις 23 υπολογίζεται να έρθει η ώρα της απολογίας Μιχαλολιάκου, που αναμένεται να παρακάμψει την αλφαβητική σειρά και να μιλήσει τελευταίος. Μετά τις απολογίες των αναλώσιμων «πολεμιστών του τίποτα», αλλά και «μεσαίων» στελεχών όπως η αλήστου μνήμης Σκορδέλη του Άγιου Παντελεήμονα, η πολιτική σημασία της δίκης κορυφώνεται αυτές τις μέρες…

Μετά τις καταλήψεις στέγης στα Εξάρχεια, η αστυνομία προχώρησε σε νέες εκκενώσεις καταλήψεων στην Αχαρνών. Για κάποια ΜΜΕ βέβαια, είχαμε «νέα επιχείρηση στα Εξάρχεια, στην Αχαρνών», καθότι η βασική γεωγραφία πηγαίνει περίπατο μπροστά στο πάθος για αντι-Εξαρχειώτικη προπαγάνδα. Στην Αχαρνών, για άλλη μια φορά, μια απίστευτη κινητοποίηση «στρατιωτικού» τύπου κατέληξε στο ξεσπίτωμα οικογενειών και μικρών παιδιών. Η κυβερνητική προπαγάνδα ισχυρίζεται ότι τους «απελευθερώνει» από τις συνθήκες που επικρατούν στις καταλήψεις, επιλέγοντας να δημοσιεύει κι επιλεκτικές φωτογραφίες που δείχνουν την προχειρότητα αυτών των χώρων. Έχουμε βέβαια υπόψη μας άλλες φωτογραφίες, από τα στρατόπεδα στα οποία διαμένουν οι πρόσφυγες, που μπροστά τους τα φτωχικά δωμάτια των καταλήψεων δείχνουν παράδεισος. Έχουμε επίσης μια αίσθηση ότι οι πρόσφυγες δεν είναι αυτοκαταστροφικοί ή μαζοχιστές. Αν οι κρατικές δομές ήταν τόσο καλές όσο παρουσιάζονται αυτές τις μέρες, οι άνθρωποι θα έμεναν εκεί και δεν θα έψαχναν καταλήψεις στέγης στο κέντρο της Αθήνας για να μείνουν, ούτε θα χρειάζονταν πάνοπλους ράμπο για να «πειστούν» να μεταφερθούν…

Έξι χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο φετινός Σεπτέμβρης βρίσκει το αντιφασιστικό κίνημα να αναπτύσσει δράσεις στις γειτονιές του Παύλου και τους δολοφόνους χρυσαυγίτες να απολογούνται στα δικαστήρια.

Η διαφοροποίηση του Λαγού και της ομάδας γύρω του προχωράει σε συγκρότηση νέου φορέα (Εθνική Λαϊκή Συνείδηση) με Συντονιστικό που θα οδηγήσει το σχήμα σε ιδρυτική διαδικασία στις 9 Νοέμβρη και μια πρώτη ενεργοποίηση στελεχών (περιοδείες διερευνητικές για τη δημιουργία οργανώσεων κλπ). Στο Συντονιστικό συμμετέχει ο Αναστάσιος Συμιγδαλάς, «δεξί χέρι» του Πλεύρη, «πατριάρχη» του νεοφασισμού στην Ελλάδα. Είναι λογικό στο συνονθύλευμα τραμπούκων να χρειάζεται και ένας με μυαλό –δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς φύρερ οι λεβέντες. Τα ερωτηματικά όμως για τα κίνητρα (σίγουρα σε άμεση συνάρτηση με την πορεία της δίκης) και τη στόχευση της νέας κίνησης παραμένουν. Όταν αρχίσουν οι απολογίες και «σφίξουν τα γάλατα», θα μάθουμε περισσότερα γι’ αυτό το νέο «φρούτο» και τις σχέσεις του με κράτος, παρακράτος και την ίδια τη Χρυσή Αυγή. Το ζητούμενο βέβαια είναι να βρεθούν όλοι στα κελιά που αξίζουν να βρεθούν και να τελειώνει εκεί η ιστορία…

Η Χρυσή Αυγή παρουσιάζει εικόνα παραλυτικής κρίσης (διαδοχικά κλεισίματα γραφείων κλπ), μετά τις διαδοχικές εκλογικές ήττες και το σκηνικό αλληλοφαγωμάρας που επικρατεί, ενώ σύντομα τα στελέχη και η ηγεσία της θα ξαναβρεθούν απολογούμενα στις δικαστικές αίθουσες, καθώς η δίκη ξαναρχίζει μέσα στο Σεπτέμβρη.

Η καπετάνισσα Πία Κλεμπ έγινε γνωστή, όταν συνελήφθη στην Ιταλία του Σαλβίνι για διάσωση προσφύγων κι αντιμετωπίζει δίωξη για υποτιθέμενη συνεργασία με διακινητές. Η σοσιαλδημοκράτισσα δήμαρχος Παρισιού θέλησε να τη βραβεύσει και η άρνηση της Πία είναι η καλύτερη απάντηση στο ψευτοδίπολο «προοδευτικών ευρωπαϊστών» και «ακροδεξιών λαϊκιστών». Γράφει μεταξύ άλλων: «Κυρία Ινταλγκό, θέλετε να μου δώσετε ένα μετάλλιο για την αλληλέγγυα δράση μου στη Μεσόγειο… Την ίδια στιγμή, η αστυνομία σας κλέβει τις κουβέρτες από τους άστεγους που έχετε εξαναγκάσει να ζουν στον δρόμο, ενώ επιτίθεστε σε διαδηλώσεις και διώκετε άτομα που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο. Θέλετε να μου δώσετε ένα μετάλλιο για πράξεις που πολεμάτε από τα δικά σας τείχη. Είμαι βέβαιη ότι δεν θα εκπλαγείτε που αρνούμαι το μετάλλιο της Πόλης του Παρισιού… Δεν χρειαζόμαστε μετάλλια. Δεν χρειαζόμαστε τις αρχές του κράτους να αποφασίζουν ποιος είναι «ήρωας» και ποιος είναι «παράνομος»...». Στο κλείσιμο υπενθυμίζει το σύνθημα που αφορά μια ολόκληρη περίοδο που ζούμε: «Χαρτιά και στέγη για όλους! Ελευθερία κίνησης και διαμονής!».

Κάποια δημοσιεύματα μίλησαν για δυσφορία της ισραηλινής κυβέρνησης για το αντισημιτικό παρελθόν του Βορίδη. Διατηρούμε επιφυλάξεις για την εγκυρότητά τους: οι ισραηλινές κυβερνήσεις έχουν εξαιρετικές σχέσεις με τις πλέον ακροδεξιές δυνάμεις διεθνώς. Αυτό το φλερτ έχει πολλαπλούς λόγους (την ισλαμοφοβία κ.ά.). Μεταξύ άλλων, όπως εξηγεί Εβραίος κωμικός στο βίντεο «γιατί οι αντισημίτες λατρεύουν το Ισραήλ;», η (λανθασμένη κι επικίνδυνη) ταύτιση των Εβραίων με το Κράτος του Ισραήλ επιτρέπει σε ακροδεξιούς πολιτικούς να βγαίνουν λάδι, δηλώνοντας «μα υποστηρίζω το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή!». Κάπως έτσι κι ο Βορίδης, για να απαντήσει στην «κατηγορία», υπενθύμισε μεταξύ άλλων ότι υποστηρίζει τη μεταφορά της ελληνικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ, υποστηρίζει το βάθεμα της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ και έχει εναντιωθεί στην καταδίκη του Ισραήλ για τα «περιστατικά» (ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ!) στη Γάζα…

Τις μέρες που το Sea Watch 3 αναζητούσε λιμάνι κι επιχειρούσε να σπάσει το ρατσιστικό αποκλεισμό, οι λιμενεργάτες της Γένοβα υπενθύμισαν με ανακοίνωσή τους τις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος, αλλά και τη δύναμή του. Με μια εξαιρετική ανακοίνωση ενάντια στο ρατσισμό και υπέρ της ταξικής αλληλεγγύης, δήλωσαν την πρόθεσή τους να υποδεχτούν το διασωστικό: «Καθόσον μας αφορά, το Sea Watch 3 μπορεί να χαράξει ρότα προς το λιμάνι μας -για εμάς θα είναι ευπρόσδεκτοι. Mπορούμε να κλείνουμε τα λιμάνια, αλλά μπορούμε και να τα ανοίγουμε». Αξίζει να σημειωθεί ότι τα σωματεία στο λιμάνι της Γένοβας δύο φορές πρόσφατα «έκλεισαν το λιμάνι»: Αρνούμενοι να φορτώσουν «πλοία του θανάτου» που μετέφεραν πολεμικό υλικό στη Σαουδική Αραβία. Το «λιμάνια κλειστά στον πόλεμο και το ρατσισμό», το «λιμάνια ανοιχτά στους ανθρώπους, κλειστά στα όπλα» μπορεί να αποτελέσει σύνθημα του κινήματος διεθνώς…

Τα Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν πλέον γίνει θεσμός για πάρα πολλούς ανθρώπους που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, συμμετέχουν σε αντιρατσιστικές-αντιφασιστικές πρωτοβουλίες, αλλά και ευρύτερα για τον κόσμο της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Στις 15-16 Ιούνη, στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών πραγματοποιήθηκε η 13η Αντιρατσιστική Γιορτή του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών και της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό». Αγωνιστές του κινήματος και της Αριστεράς, ντόπιοι, πρόσφυγες και μετανάστες συμμετείχαν σε μια μεγάλη συνάντηση συνύπαρξης και αλληλεγγύης, με σύνθημα «Ζωή χωρίς συμβιβασμούς – Αλληλεγγύη χωρίς εξαιρέσεις». Πέρα από το συναυλιακό πρόγραμμα, την πολυεθνική κουζίνα, τις εκθέσεις κλπ, έγιναν συζητήσεις που κάλυψαν ένα ευρύ φάσμα των μετώπων που απασχολούν τον κόσμο της αλληλεγγύης και της αντίστασης: για την πάλη ενάντια στην ακροδεξιά σε Ελλάδα και Ευρώπη, για την ΕΕ-φρούριο που δολοφονεί ποινικοποιώντας την αλληλεγγύη και τη διάσωση, για την έμφυλη βία και τις διακρίσεις στα χρόνια της κρίσης, όπως και μια συζήτηση με Ιταλό ακτιβιστή.

Ρεπορτάζ της DailySabah, μεταφέροντας μαρτυρίες τριών μεταναστών και δημοσιεύοντας σχετικές φωτογραφίες, αποκαλύπτει τα βασανιστήρια στα οποία υπόκεινται μετανάστες που επιχειρούν να περάσουν τον Έβρο: Ξυλοδαρμοί με γκλοπς, πυροβολισμοί με πλαστικές σφαίρες, ηλεκτροσόκ, γδύσιμο και κατάσχεση υπαρχόντων κλπ. Τα βασανιστήρια εξελίχθηκαν κατά την κράτησή τους και συνεχίστηκαν ακόμα και μέσα στις βάρκες που τους «επαναπροωθούσαν» άμεσα. Άλλη μια εξοργιστική καταγγελία ανάμεσα στις δεκάδες (από ΜΜΕ, από ΜΚΟ, από μεταναστευτικές οργανώσεις) όλα αυτά τα χρόνια. Κι αυτή αναπάντητη. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα ολοκληρώσει την τετραετή θητεία της με τη γραμμή να παραμένει «οι ελληνικές Αρχές αρνούνται να σχολιάσουν» μέχρι τέλους. Και θα έχει το θράσος να ζητήσει ψήφο από κόσμο με αντιρατσιστικές ευαισθησίες «για να μην έρθει ο Κούλης»;

Με το Φιντέζ να εφαρμόζει όλο και πιο σκληρά, όλο και περισσότερα σημεία από το πρόγραμμα του νεοναζιστικού Γιόμπικ, οι «καθαρόαιμοι» φασίστες υποχρεώνονται να «βγουν από τα ακροδεξιότερα», ανασυγκροτώντας τάγματα εφόδου. Ο Laszlo Toroczkai, δήμαρχος χωριού της νότιας Ουγγαρίας και ηγέτης του κόμματος «Η Πατρίδα μας» (νέα διάσπαση του Γιόμπικ), ανακοίνωσε τη συγκρότηση της «Εθνικής Λεγεώνας». Πρόκειται για αναβίωση της παλιάς «Ουγγρικής Φρουράς» (του Γιόμπικ) που είχε διαλυθεί. Ο Toroczkai είχε υπάρξει ξανά πρωτοπόρος στην ακροδεξιό ανταγωνισμό: το 2015 ως δήμαρχος συνοριακής πόλης ύψωσε φράχτη στα σύνορα και αυτός ο φράχτης επεκτάθηκε στη συνέχεια ως «εθνική πολιτική». Αν βρει και τώρα μιμητές-ανταγωνιστές, τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο ζοφερά. Η Ουγγαρία είναι το πιο τραγικό παράδειγμα του πώς λειτουργεί και πού οδηγεί η διαρκής δεξιά μετατόπιση της πολιτικής σκηνής με την υιοθέτηση τμημάτων της ακροδεξιάς ατζέντας…

Από τους 7 κορυφαίους σε σταυρούς υποψήφιους στο ευρωψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής το 2014, οι 6 έχουν πλέον αποχωρήσει από το νεοναζιστικό κόμμα. Πιο ηχηρές υπήρξαν οι αποχωρήσεις από το κόμμα των τριών ευρωβουλευτών (οι δύο απόστρατοι Συναδινός και Επιτήδειος και ο πατέρας του «μάρτυρα» για τη Χρυσή Αυγή Φουντούλη), αλλά φαίνεται ότι όλες οι «διευρύνσεις» που επιχείρησε ο Κασσιδιάρης στις περασμένες ευρωεκλογές (με τον Μιχαλολιάκο στη φυλακή και τη νεοναζιστική συμμορία να αντιμετωπίζει διώξεις) τέλειωσαν άδοξα. Πολλές αποχωρήσεις αφορούν μια μακροχρόνια διεργασία (με βάθος και εύρος) αποστασιοποίησης των διάφορων εθνικιστών που συνεργάστηκαν ή εντάχθηκαν στη Χρυσή Αυγή παλιότερα, αλλά που αναζητούν πλέον μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή» στις διαδικασίες ανασύνθεσης του χώρου στα δεξιά της Δεξιάς. Το τελευταίο όμως κύμα συνδυάζεται από μια συνειδητή επιδίωξη της ηγεσίας να «ρίξει» τις διάφορες προσωπικότητες για να μην κόψει κανείς το δρόμο του Λαγού προς την εκλογή στις Βρυξέλλες (ενόψει του τέλους της δίκης). Φαίνεται ότι στο δρόμο προς την τελική ετυμηγορία επικρατεί η λογική του «μπούνκερ» στον σκληρό πυρήνα των νεοναζί…

Η Κάζα Πάουντ και η Φόρτσα Νουόβα οργανώνουν κινητοποιήσεις κατοίκων και βίαιες επιθέσεις σε συνοικίες της Ρώμης, όπου εγκαθίστανται Ρομά που διώχθηκαν από άλλους χώρους. Είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής Σαλβίνι. Στην τελευταία κινητοποίηση, στο Τόρε Μάουρα, με αφορμή τη μετεγκατάσταση 60 Ρομά, βρέθηκε ένας 15χρονος, ο Αντονίνι, να αντιπαρατεθεί με τον ηγέτη της Κάζα Πάουντ την ώρα που ο τελευταίος έκανε δηλώσεις στις κάμερες. Ο μικρός ήταν υποδειγματικός: «κατ’ εμέ, αυτό που κάνετε είναι να χειραγωγείτε τους ανθρώπους στο Τόρε Μάουρε, τη δική μου γειτονιά, μετατοπίζοντας αυτή τη χειραγωγημένη οργή προς το δικό σας συμφέρον… Εμένα 60 άνθρωποι δεν μου αλλάζουν τη ζωή. Το πρόβλημά μου δεν είναι ποιος μου κλέβει το σπίτι, αλλά το ότι μου κλέβουν το σπίτι. Όταν το κάνει ένας Ρομά, όλοι στρεφόμαστε εναντίον του, αλλά όταν το κάνει ένας Ιταλός, το βουλώνουμε και αποσιωπούμε ότι ήταν Ιταλός». Το βίντεο κυκλοφόρησε κι ο Αντονίνι έγινε σύμβολο όσων θέλουν να αντισταθούν στη «ρατσιστική ηγεμονία» που χτίζει η κυβέρνηση Σαλβίνι…

Η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες ιεραρχείται πολύ ψηλά από τους/τις Μαθητές/τριες Ενάντια στο Σύστημα (ΜΕΣ). Μετά την πρώτη τους επίσκεψη στο Κέντρο Προσφύγων στο Λαύριο, ετοιμάζουν τη δεύτερη την Τετάρτη 24/4, καθώς, απ’ ό,τι φαίνεται, χτίστηκε μια σχέση πολύ δυνατή. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι και οι ίδιοι οι Κούρδοι πρόσφυγες εκφράσαν την επιθυμμία να ξαναϋπάρξει επαφή.

Δεν έχουν περάσει παρά λίγοι μήνες από τη δολοφονία ενός μικρού κοριτσιού Ρομά στην Άμφισσα. Παρόμοιο σκηνικό φαίνεται πως αυτή τη φορά επαναλήφθηκε με τραγικό τρόπο στην Κόρινθο. Ξανά ο δολοφόνος ήταν ντόπιος, ξανά το εγκληματικό μέσο ήταν μια καραμπίνα και ξανά το θύμα ήταν Ρομά. Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά μιλάμε για έναν 52χρονο άντρα και όχι για ένα μικρό κοριτσάκι.